Ancient Greek-English Dictionary Language

καταμένω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταμένω καταμενῶ κατέμεινα

Structure: κατα (Prefix) + μέν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to stay behind, stay
  2. to remain fixed, continue

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμένω καταμένεις καταμένει
Dual καταμένετον καταμένετον
Plural καταμένομεν καταμένετε καταμένουσιν*
SubjunctiveSingular καταμένω καταμένῃς καταμένῃ
Dual καταμένητον καταμένητον
Plural καταμένωμεν καταμένητε καταμένωσιν*
OptativeSingular καταμένοιμι καταμένοις καταμένοι
Dual καταμένοιτον καταμενοίτην
Plural καταμένοιμεν καταμένοιτε καταμένοιεν
ImperativeSingular καταμένε καταμενέτω
Dual καταμένετον καταμενέτων
Plural καταμένετε καταμενόντων, καταμενέτωσαν
Infinitive καταμένειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμενων καταμενοντος καταμενουσα καταμενουσης καταμενον καταμενοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταμένομαι καταμένει, καταμένῃ καταμένεται
Dual καταμένεσθον καταμένεσθον
Plural καταμενόμεθα καταμένεσθε καταμένονται
SubjunctiveSingular καταμένωμαι καταμένῃ καταμένηται
Dual καταμένησθον καταμένησθον
Plural καταμενώμεθα καταμένησθε καταμένωνται
OptativeSingular καταμενοίμην καταμένοιο καταμένοιτο
Dual καταμένοισθον καταμενοίσθην
Plural καταμενοίμεθα καταμένοισθε καταμένοιντο
ImperativeSingular καταμένου καταμενέσθω
Dual καταμένεσθον καταμενέσθων
Plural καταμένεσθε καταμενέσθων, καταμενέσθωσαν
Infinitive καταμένεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμενομενος καταμενομενου καταμενομενη καταμενομενης καταμενομενον καταμενομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατέμεινα κατέμεινας κατέμεινεν*
Dual κατεμείνατον κατεμεινάτην
Plural κατεμείναμεν κατεμείνατε κατέμειναν
SubjunctiveSingular καταμείνω καταμείνῃς καταμείνῃ
Dual καταμείνητον καταμείνητον
Plural καταμείνωμεν καταμείνητε καταμείνωσιν*
OptativeSingular καταμείναιμι καταμείναις καταμείναι
Dual καταμείναιτον καταμειναίτην
Plural καταμείναιμεν καταμείναιτε καταμείναιεν
ImperativeSingular καταμείνον καταμεινάτω
Dual καταμείνατον καταμεινάτων
Plural καταμείνατε καταμεινάντων
Infinitive καταμείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμεινᾱς καταμειναντος καταμεινᾱσα καταμεινᾱσης καταμειναν καταμειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεμεινάμην κατεμείνω κατεμείνατο
Dual κατεμείνασθον κατεμεινάσθην
Plural κατεμεινάμεθα κατεμείνασθε κατεμείναντο
SubjunctiveSingular καταμείνωμαι καταμείνῃ καταμείνηται
Dual καταμείνησθον καταμείνησθον
Plural καταμεινώμεθα καταμείνησθε καταμείνωνται
OptativeSingular καταμειναίμην καταμείναιο καταμείναιτο
Dual καταμείναισθον καταμειναίσθην
Plural καταμειναίμεθα καταμείναισθε καταμείναιντο
ImperativeSingular καταμείναι καταμεινάσθω
Dual καταμείνασθον καταμεινάσθων
Plural καταμείνασθε καταμεινάσθων
Infinitive καταμείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταμειναμενος καταμειναμενου καταμειναμενη καταμειναμενης καταμειναμενον καταμειναμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ΚΑΙ ἦλθον οἱ υἱοὶ Ἰσραὴλ πᾶσα ἡ συναγωγὴ εἰσ τὴν ἔρημον Σίν, ἐν τῷ μηνὶ τῷ πρώτῳ, καὶ κατέμεινεν ὁ λαὸσ ἐν Κάδησ, καὶ ἐτελεύτησεν ἐκεῖ Μαριὰμ καὶ ἐτάφη ἐκεῖ. (Septuagint, Liber Numeri 20:1)
  • Μετὰ δὲ τὰσ ἡμέρασ ταύτασ ἀνέζευξεν ἕκαστοσ εἰσ τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ, καὶ Ἰουδὶθ ἀπῆλθεν εἰσ Βαιτυλούα καὶ κατέμεινεν ἐπὶ τῆσ ὑπάρξεωσ αὐτῆσ. καὶ ἐγένετο κατὰ τὸν καιρὸν αὐτῆσ ἔνδοξοσ ἐν πάσῃ τῇ γῇ. (Septuagint, Liber Iudith 16:21)
  • ὁ δὲ υἱὸσ αὐτοῦ Μάρκιοσ ἔχων τὴν Πομπιλίαν κατέμεινεν ἐν Ῥώμῃ καὶ Μάρκιον Ἄγκον ἐγέννησεν, ὃσ μετὰ Τύλλον Ὁστίλιον ἐβασίλευσε. (Plutarch, Numa, chapter 21 3:3)
  • ἐξεφθάρησαν, τὸ δὲ πλεῖστον αὐτῶν μέροσ εἰσ τὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν βάρβαρον αὖθισ ἐσκεδάσθη ̔περὶ ὧν πολὺσ ἂν εἰή λόγοσ, εἰ βουλοίμην τὴν ἀκρίβειαν γράφειν’, ὀλίγον δὲ κατέμεινεν ἐν Ἰταλίᾳ τῶν Ἀβοριγίνων προνοίᾳ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 23 2:1)
  • διόπερ ἠναγκάσθησαν οἱ ὕπατοι διαιρεῖν τὰσ δυνάμεισ καὶ Φάβιοσ μὲν ἐν τῇ Τυρρηνίᾳ κατέμεινεν, Μάρκιοσ δὲ ἐπὶ τοὺσ Σαυνίτασ ἀναζεύξασ Ἀλλίφασ μὲν πόλιν εἷλεν κατὰ κράτοσ, τοὺσ δὲ πολιορκουμένουσ τῶν συμμάχων ἐκ τῶν κινδύνων ἐρρύσατο. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, Books XVIII-XX, book 20, chapter 35 2:1)

Synonyms

  1. to stay behind

  2. to remain fixed

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION