Ancient Greek-English Dictionary Language

διαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαίρω διαρῶ

Structure: δι (Prefix) + ἀίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to raise up, lift up
  2. to separate, remove, taking long strides
  3. to open

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαῖρω διαῖρεις διαῖρει
Dual διαῖρετον διαῖρετον
Plural διαῖρομεν διαῖρετε διαῖρουσιν*
SubjunctiveSingular διαῖρω διαῖρῃς διαῖρῃ
Dual διαῖρητον διαῖρητον
Plural διαῖρωμεν διαῖρητε διαῖρωσιν*
OptativeSingular διαῖροιμι διαῖροις διαῖροι
Dual διαῖροιτον διαίροιτην
Plural διαῖροιμεν διαῖροιτε διαῖροιεν
ImperativeSingular δίαιρε διαίρετω
Dual διαῖρετον διαίρετων
Plural διαῖρετε διαίροντων, διαίρετωσαν
Infinitive διαῖρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρων διαιροντος διαιρουσα διαιρουσης διαιρον διαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαῖρομαι διαῖρει, διαῖρῃ διαῖρεται
Dual διαῖρεσθον διαῖρεσθον
Plural διαίρομεθα διαῖρεσθε διαῖρονται
SubjunctiveSingular διαῖρωμαι διαῖρῃ διαῖρηται
Dual διαῖρησθον διαῖρησθον
Plural διαίρωμεθα διαῖρησθε διαῖρωνται
OptativeSingular διαίροιμην διαῖροιο διαῖροιτο
Dual διαῖροισθον διαίροισθην
Plural διαίροιμεθα διαῖροισθε διαῖροιντο
ImperativeSingular διαῖρου διαίρεσθω
Dual διαῖρεσθον διαίρεσθων
Plural διαῖρεσθε διαίρεσθων, διαίρεσθωσαν
Infinitive διαῖρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρομενος διαιρομενου διαιρομενη διαιρομενης διαιρομενον διαιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐὰν δὲ κατὰ συμβεβηκόσ, οἱο͂ν εἰ διαιροῖ τοῦ ὑπόποδοσ τὸ μὲν λευκὸν τὸ δὲ μέλαν, τοσαῦται ὅσαι ἂν αἱ τομαὶ ὦσιν. (Aristotle, Metaphysics, Book 7 203:1)
  • τοιόνδε, οἱο͂ν εἴ τισ τἀνθρώπινον ἐπιχειρήσασ δίχα διελέσθαι γένοσ διαιροῖ καθάπερ οἱ πολλοὶ τῶν ἐνθάδε διανέμουσι, τὸ μὲν Ἑλληνικὸν ὡσ ἓν ἀπὸ πάντων ἀφαιροῦντεσ χωρίσ, σύμπασι δὲ τοῖσ ἄλλοισ γένεσιν, ἀπείροισ οὖσι καὶ ἀμείκτοισ καὶ ἀσυμφώνοισ πρὸσ ἄλληλα, βάρβαρον μιᾷ κλήσει προσειπόντεσ αὐτὸ διὰ ταύτην τὴν μίαν κλῆσιν καὶ γένοσ ἓν αὐτὸ εἶναι προσδοκῶσιν· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 33:6)
  • εὑρέθη τοίνυν ἐκ τούτων ῥητορικὴ καὶ παρῆλθε φυλακτήριον δικαιοσύνησ καὶ σύνδεσμοσ τοῦ βίου τοῖσ ἀνθρώποισ, ὅπωσ μὴ ταῖσ χερσὶ, μηδὲ τοῖσ ὅπλοισ, μηδὲ τῷ προλαβεῖν, μηδὲ πλήθει καὶ μεγέθει, μηδ’ ἄλλῳ τῶν ἀνίσων μηδενὶ κρίνοιτο τὰ πράγματα, ἀλλ’ ὁ λόγοσ τὸ δίκαιον ἐφ’ ἡσυχίασ διαιροῖ. (Aristides, Aelius, Orationes, 48:1)

Synonyms

  1. to raise up

  2. to separate

  3. to open

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION