Ancient Greek-English Dictionary Language

διοίγνυμι

-νυμι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: διοίγνυμι διοίξω

Structure: δι (Prefix) + οί̓γνυ (Stem) + μι (Ending)

Etym.: dioi/gw Soph., Eur.

Sense

  1. to open

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοίγνυμι διοίγνυς διοίγνυσιν*
Dual διοίγνυτον διοίγνυτον
Plural διοίγνυμεν διοίγνυτε διοιγνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular διοιγνύω διοιγνύῃς διοιγνύῃ
Dual διοιγνύητον διοιγνύητον
Plural διοιγνύωμεν διοιγνύητε διοιγνύωσιν*
OptativeSingular διοιγνύοιμι διοιγνύοις διοιγνύοι
Dual διοιγνύοιτον διοιγνυοίτην
Plural διοιγνύοιμεν διοιγνύοιτε διοιγνύοιεν
ImperativeSingular διοίγνυ διοιγνύτω
Dual διοίγνυτον διοιγνύτων
Plural διοίγνυτε διοιγνύντων
Infinitive διοιγνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοιγνῡς διοιγνυντος διοιγνῡσα διοιγνῡσης διοιγνυν διοιγνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διοίγνυμαι διοίγνυσαι διοίγνυται
Dual διοίγνυσθον διοίγνυσθον
Plural διοιγνύμεθα διοίγνυσθε διοίγνυνται
SubjunctiveSingular διοιγνύωμαι διοιγνύῃ διοιγνύηται
Dual διοιγνύησθον διοιγνύησθον
Plural διοιγνυώμεθα διοιγνύησθε διοιγνύωνται
OptativeSingular διοιγνυοίμην διοιγνύοιο διοιγνύοιτο
Dual διοιγνύοισθον διοιγνυοίσθην
Plural διοιγνυοίμεθα διοιγνύοισθε διοιγνύοιντο
ImperativeSingular διοίγνυσο διοιγνύσθω
Dual διοίγνυσθον διοιγνύσθων
Plural διοίγνυσθε διοιγνύσθων
Infinitive διοίγνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διοιγνυμενος διοιγνυμενου διοιγνυμενη διοιγνυμενης διοιγνυμενον διοιγνυμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to open

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION