Ancient Greek-English Dictionary Language

διαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαίρω διαρῶ

Structure: δι (Prefix) + ἀίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to raise up, lift up
  2. to separate, remove, taking long strides
  3. to open

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαῖρω διαῖρεις διαῖρει
Dual διαῖρετον διαῖρετον
Plural διαῖρομεν διαῖρετε διαῖρουσιν*
SubjunctiveSingular διαῖρω διαῖρῃς διαῖρῃ
Dual διαῖρητον διαῖρητον
Plural διαῖρωμεν διαῖρητε διαῖρωσιν*
OptativeSingular διαῖροιμι διαῖροις διαῖροι
Dual διαῖροιτον διαίροιτην
Plural διαῖροιμεν διαῖροιτε διαῖροιεν
ImperativeSingular δίαιρε διαίρετω
Dual διαῖρετον διαίρετων
Plural διαῖρετε διαίροντων, διαίρετωσαν
Infinitive διαῖρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρων διαιροντος διαιρουσα διαιρουσης διαιρον διαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαῖρομαι διαῖρει, διαῖρῃ διαῖρεται
Dual διαῖρεσθον διαῖρεσθον
Plural διαίρομεθα διαῖρεσθε διαῖρονται
SubjunctiveSingular διαῖρωμαι διαῖρῃ διαῖρηται
Dual διαῖρησθον διαῖρησθον
Plural διαίρωμεθα διαῖρησθε διαῖρωνται
OptativeSingular διαίροιμην διαῖροιο διαῖροιτο
Dual διαῖροισθον διαίροισθην
Plural διαίροιμεθα διαῖροισθε διαῖροιντο
ImperativeSingular διαῖρου διαίρεσθω
Dual διαῖρεσθον διαίρεσθων
Plural διαῖρεσθε διαίρεσθων, διαίρεσθωσαν
Infinitive διαῖρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρομενος διαιρομενου διαιρομενη διαιρομενης διαιρομενον διαιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἔσται οὖν, ἄν τισ τὰ τοιαῦτα διαιρῇ, ὅπερ ἐποίουν οἱ περὶ Θεόδωρον, διήγησισ ἕτερον καὶ ἡ ἐπιδιήγησισ καὶ προδιήγησισ, καὶ ἔλεγχοσ καὶ ἐπεξέλεγχοσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 3, chapter 13 5:1)
  • κἂν τοῦτο διαιρῇ τῇ οἰκείᾳ διαιρέσει, πλεονάκισ ἐρεῖ καὶ ἰσάκισ ταῖσ διαφοραῖσ. (Aristotle, Metaphysics, Book 7 202:4)
  • ἀποκρίνομαι, ὅτι ἁπάντων τῶν τεττάρων καιρῶν κατηγορῶ σου ὅσουσ διαιρῇ, κἂν ὅ τε θεοὶ θέλωσι καὶ οἱ δικασταὶ ἐξ ἴσου ἡμῶν ἀκούωσι κἀγὼ δύνωμαι ἀπομνημονεῦσαι ἅ σοι σύνοιδα, πάνυ προσδοκῶ ἐπιδείξειν τοῖσ δικασταῖσ τῆσ μὲν σωτηρίασ τῇ πόλει τοὺσ θεοὺσ αἰτίουσ γεγενημένουσ καὶ τοὺσ φιλανθρώπωσ καὶ μετρίωσ τοῖσ τῆσ πόλεωσ πράγμασι χρησαμένουσ, τῶν δὲ ἀτυχημάτων ἁπάντων Δημοσθένην. (Aeschines, Speeches, , section 56 1:3)
  • ὁ δὲ ᾔει μὲν αὐτίκα, μικρὸν δὲ πρὶν ἐλθεῖν ὁ Μασσανάσσησ ἀποψύχων ἐπέσκηψε τοῖσ παισὶ πείθεσθαι τοῦ Σκιπίωνοσ, ὡσ ἂν αὐτοῖσ διαιρῇ τὰ ὄντα. (Appian, The Foreign Wars, chapter 16 1:4)
  • Εἂν ὦσι δύο εὐθεῖαι ἄνισοι, τῷ δὲ τετάρτῳ μέρει τοῦ ἀπὸ τῆσ ἐλάσσονοσ ἴσον παρὰ τὴν μείζονα παραβληθῇ ἐλλεῖπον εἴδει τετραγώνῳ καὶ εἰσ σύμμετρα αὐτὴν διαιρῇ μήκει, ἡ μείζων τῆσ ἐλάσσονοσ μεῖζον δυνήσεται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ [μήκει]. (Euclid, Elements, book 10, type Prop 1341)

Synonyms

  1. to raise up

  2. to separate

  3. to open

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION