Ancient Greek-English Dictionary Language

διαίρω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαίρω διαρῶ

Structure: δι (Prefix) + ἀίρ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to raise up, lift up
  2. to separate, remove, taking long strides
  3. to open

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαῖρω διαῖρεις διαῖρει
Dual διαῖρετον διαῖρετον
Plural διαῖρομεν διαῖρετε διαῖρουσιν*
SubjunctiveSingular διαῖρω διαῖρῃς διαῖρῃ
Dual διαῖρητον διαῖρητον
Plural διαῖρωμεν διαῖρητε διαῖρωσιν*
OptativeSingular διαῖροιμι διαῖροις διαῖροι
Dual διαῖροιτον διαίροιτην
Plural διαῖροιμεν διαῖροιτε διαῖροιεν
ImperativeSingular δίαιρε διαίρετω
Dual διαῖρετον διαίρετων
Plural διαῖρετε διαίροντων, διαίρετωσαν
Infinitive διαῖρειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρων διαιροντος διαιρουσα διαιρουσης διαιρον διαιροντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαῖρομαι διαῖρει, διαῖρῃ διαῖρεται
Dual διαῖρεσθον διαῖρεσθον
Plural διαίρομεθα διαῖρεσθε διαῖρονται
SubjunctiveSingular διαῖρωμαι διαῖρῃ διαῖρηται
Dual διαῖρησθον διαῖρησθον
Plural διαίρωμεθα διαῖρησθε διαῖρωνται
OptativeSingular διαίροιμην διαῖροιο διαῖροιτο
Dual διαῖροισθον διαίροισθην
Plural διαίροιμεθα διαῖροισθε διαῖροιντο
ImperativeSingular διαῖρου διαίρεσθω
Dual διαῖρεσθον διαίρεσθων
Plural διαῖρεσθε διαίρεσθων, διαίρεσθωσαν
Infinitive διαῖρεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαιρομενος διαιρομενου διαιρομενη διαιρομενης διαιρομενον διαιρομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥστε μὴ διαίρει τὼ τέχνα· (Lucian, Piscator, (no name) 20:14)
  • ταύτησ μὲν δὴ τῆσ αἰτίασ ἕνεκα Πελοπόννησον Οἴνωτροσ ἐκλιπὼν καὶ κατασκευασάμενοσ ναυτικὸν διαίρει τὸν Ιὄνιον καὶ σὺν αὐτῷ Πευκέτιοσ τῶν ἀδελφῶν εἷσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 11 5:3)
  • ταύτῃ τοίνυν συμπάσασ ἐπιστήμασ διαίρει, τὴν μὲν πρακτικὴν προσειπών, τὴν δὲ μόνον γνωστικήν. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 11:2)
  • ἀλλ’ εὐθὺσ διαίρει παρὰ σεαυτῷ καὶ λέγε ὅτι "τούτων ἐμοὶ οὐδὲν ἐπισημαίνεται, ἀλλ’ ἢ τῷ σωματίῳ μου ἢ τῷ κτησειδίῳ μου ἢ τῷ δοξαρίῳ μου ἢ τοῖσ τέκνοισ ἢ τῇ γυναικί. (Epictetus, Works, chapter 18 1:2)
  • καθάπερ τὸ μαχαίριον ἓν μὲν ἐστιν ἄλλοτε δ’ ἄλλο διαιρεῖ, καὶ τὸ πῦρ ἐνεργεῖ περὶ ὕλασ διαφόρουσ μιᾷ φύσει χρώμενον. (Plutarch, De virtute morali, section 2 4:1)
  • καθάπερ τὸ μαχαίριον ἓν μέν ἐστιν ἄλλοτε δ’ ἄλλο διαιρεῖ, καὶ τὸ πῦρ ἐνεργεῖ περὶ ὕλασ διαφόρουσ μιᾷ φύσει χρώμενον. (Plutarch, De virtute morali, section 2 2:1)
  • "οὐδὲν γὰρ αὕτη δίδωσι μετὰ θάνατον , ἢ ὅσα λαμβάνει πρὸσ γένεσιν ἥλιοσ δὲ λαμβάνει μὲν οὐδὲν ἀπολαμβάνει δὲ τὸν νοῦν διδούσ, σελήνη δὲ καὶ λαμβάνει καὶ δίδωσι καὶ συντίθησι καὶ διαιρεῖ κατ’ ἄλλην καὶ ἄλλην δύναμιν , ὧν Εἰλείθυια μὲν ἣ συντίθησιν Ἄρτεμισ δ’ ἣ διαιρεῖ, καλεῖται. (Plutarch, De faciae quae in orbe lunae apparet, section 3029)

Synonyms

  1. to raise up

  2. to separate

  3. to open

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION