헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́4́48́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 81)

τοῦ δ’ ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν ἦρχε Μνησιθείδησ, ἐν Ῥώμῃ δ’ ὕπατοι κατεστάθησαν Λούκιοσ Λουκράτιοσ καὶ Τίτοσ Οὐετούριοσ Κιχωρῖνοσ. ἐπὶ δὲ τούτων Θηβαῖοι μὲν τεταπεινωμένοι διὰ τὴν πρὸσ Ξέρξην αὐτοῖσ γενομένην συμμαχίαν, ἐζήτουν δι’ οὗ τρόπου δύναιντ’ ἂν ἀναλαβεῖν τὴν πάτριον ἰσχύν τε καὶ δόξαν. διὸ καὶ τῶν Βοιωτῶν ἁπάντων καταφρονούντων καὶ μηκέτι προσεχόντων τοῖσ Θηβαίοισ, ἠξίουν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ τῇ πόλει συμπεριποιῆσαι τὴν ὅλην ἡγεμονίαν τῆσ Βοιωτίασ·

ἐπηγγέλλοντο δ’ αὐτοῖσ ἀντὶ ταύτησ τῆσ χάριτοσ ἰδίᾳ πολεμήσειν τοῖσ Ἀθηναίοισ, ὥστε μηδεμίαν ἀνάγκην εἶναι τοῖσ Σπαρτιάταισ ἐκτὸσ τῆσ Πελοποννήσου δύναμιν ἐξαγαγεῖν πεζήν. οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντεσ συμφέροντα λέγειν αὐτούσ, καὶ νομίζοντεσ τὰσ Θήβασ, ἐὰν αὐξήσωσιν, ἔσεσθαι τῆσ τῶν Ἀθηναίων ὥσπερ ἀντίπαλόν τινα·

διόπερ ἔχοντεσ τότε περὶ Τάναγραν ἕτοιμον καὶ μέγα στρατόπεδον, τῆσ μὲν τῶν Θηβαίων πόλεωσ μείζονα τὸν περίβολον κατεσκεύασαν, τὰσ δ’ ἐν Βοιωτίᾳ πόλεισ ἠνάγκασαν ὑποτάττεσθαι τοῖσ Θηβαίοισ. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι τὴν ἐπιβολὴν τῶν Λακεδαιμονίων διακόψαι σπεύδοντεσ, δύναμιν ἀξιόλογον συνεστήσαντο, καὶ στρατηγὸν εἵλοντο Μυρωνίδην τὸν Καλλίου.

οὗτοσ δὲ καταλέξασ τῶν πολιτῶν τοὺσ ἱκανοὺσ παρήγγειλεν αὐτοῖσ, ἐκθέμενοσ ἡμέραν ἐν ᾗ τὴν ἐκ τῆσ πόλεωσ ἀνάζευξιν ἤμελλε ποιεῖσθαι. ἐπεὶ δ’ ὁ συντεταγμένοσ καιρὸσ ἧκε, καὶ τῶν στρατιωτῶν τινεσ οὐ κατήντησαν πρὸσ τὴν ὡρισμένην ἀφορμήν, ἀναλαβὼν τοὺσ προσεληλυθότασ προῆγεν εἰσ τὴν Βοιωτίαν.

τῶν δὲ ἡγεμόνων τινὲσ καὶ τῶν φίλων ἔφασαν δεῖν ἀναμένειν τοὺσ καθυστεροῦντασ, ὁ δὲ Μυρωνίδησ, συνετὸσ ὢν ἅμα καὶ δραστικὸσ στρατηγόσ, οὐκ ἔφησεν ἀναμενεῖν· ἀπεφαίνετο γὰρ τοὺσ μὲν ἑκουσίωσ καθυστεροῦντασ τῆσ ἐξόδου καὶ κατὰ τὴν μάχην ἀγεννῶσ καὶ δειλῶσ ἕξειν, καὶ διὰ τοῦτο οὐδὲ τοὺσ ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ κινδύνουσ ὑποστήσεσθαι, τοὺσ δ’ ἑτοίμουσ κατὰ τὴν συντεταγμένην ἡμέραν παραγενηθέντασ φανεροὺσ εἶναι διότι καὶ τὴν ἐν τῷ πολέμῳ τάξιν οὐ καταλείψουσιν· ὅπερ καὶ συνέβη γενέσθαι. ὀλίγουσ γὰρ προάγων στρατιώτασ, καὶ τούτουσ ἀρίστουσ ταῖσ ἀνδραγαθίαισ, παρετάξατο κατὰ τὴν Βοιωτίαν πρὸσ πολλαπλασίουσ, καὶ κατὰ κράτοσ περιεγένετο τῶν ἀντιταχθέντων.

δοκεῖ δ’ ἡ πρᾶξισ αὕτη μηδεμιᾶσ ἀπολείπεσθαι τῶν ἐν τοῖσ ἔμπροσθεν χρόνοισ γεγενημένων παρατάξεων τοῖσ Ἀθηναίοισ·

ἥ τε γὰρ ἐν Μαραθῶνι γενομένη νίκη καὶ τὸ περὶ Πλαταιὰσ κατὰ Περσῶν προτέρημα καὶ τἄλλα τὰ περιβόητα τῶν Ἀθηναίων ἔργα δοκεῖ μηδὲν προέχειν τῆσ μάχησ ἧσ ἐνίκησε Μυρωνίδησ τοὺσ Βοιωτούσ. ἐκείνων γὰρ αἱ μὲν ἐγένοντο πρὸσ βαρβάρουσ, αἱ δὲ συνετελέσθησαν μετ’ ἄλλων συμμάχων, ταύτην δὲ τὴν παράταξιν Ἀθηναῖοι μόνοι διακινδυνεύσαντεσ ἐνίκησαν καὶ πρὸσ Ἑλλήνων τοὺσ ἀρίστου διηγωνίσαντο.

δοκοῦσι γὰρ οἱ Βοιωτοὶ κατὰ τὰσ τῶν δεινῶν ὑπομονὰσ καὶ τοὺσ πολεμικοὺσ ἀγῶνασ μηδενὸσ λείπεσθαι τῶν ἄλλων·

ὕστερον γοῦν αὐτοὶ Θηβαῖοι περὶ Λεῦκτρα καὶ Μαντίνειαν μόνοι πρὸσ Λακεδαιμονίουσ ἅπαντασ καὶ τοὺσ συμμάχουσ παραταξάμενοι μεγίστην μὲν δόξαν ἐπ’ ἀνδρείᾳ κατεκτήσαντο, τῆσ δ’ Ἑλλάδοσ ἁπάσησ ἡγεμόνεσ ἀνελπίστωσ ἐγενήθησαν. τῶν δὲ συγγραφέων, καίπερ τῆσ μάχησ ταύτησ ἐπιφανοῦσ γεγενημένησ, οὐδεὶσ οὔτε τὸν τρόπον αὐτῆσ οὔτε τὴν διάταξιν ἀνέγραψε.

Μυρωνίδησ μὲν οὖν ἐπιφανεῖ μάχῃ νικήσασ τοὺσ Βοιωτοὺσ ἐνάμιλλοσ ἐγενήθη τοῖσ πρὸ αὐτοῦ γενομένοισ ἡγεμόσιν ἐπιφανεστάτοισ, Θεμιστοκλεῖ καὶ Μιλτιάδῃ καὶ Κίμωνι. ὁ δὲ Μυρωνίδησ μετὰ τὴν γενομένην νίκην Τάναγραν μὲν ἐκπολιορκήσασ, περιεῖλεν αὐτῆσ τὰ τείχη, τὴν δὲ Βοιωτίαν ἅπασαν ἐπιὼν ἔτεμνε καὶ κατέφθειρε καὶ τοῖσ στρατιώταισ διελὼν τὰ λάφυρα πάντασ ὠφελείαισ ἁδραῖσ ἐκόσμησεν.

οἱ δὲ Βοιωτοὶ παροξυνθέντεσ ἐπὶ τῇ διαφθορᾷ τῆσ χώρασ, συνεστράφησαν πανδημεί, καὶ στρατεύσαντεσ ἤθροισαν μεγάλην δύναμιν.

γενομένησ δὲ μάχησ ἐν Οἰνοφύτοισ τῆσ Βοιωτίασ, καὶ τὸ δεινὸν ἀμφοτέρων ταῖσ ψυχαῖσ ἐρρωμένωσ ὑπομενόντων, διημέρευσαν ἐν τῇ μάχῃ· μόγισ δὲ τῶν Ἀθηναίων τρεψαμένων τοὺσ Βοιωτούσ, ὁ Μυρωνίδησ πασῶν τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν πόλεων ἐγκρατὴσ ἐγένετο πλὴν Θηβῶν. μετὰ δὲ ταῦτα ἐκ τῆσ Βοιωτίασ ἀναζεύξασ ἐστράτευσεν ἐπὶ Λοκροὺσ τοὺσ ὀνομαζομένουσ Ὀπουντίουσ.

τούτουσ δὲ ἐξ ἐφόδου χειρωσάμενοσ, καὶ λαβὼν ὁμήρουσ, ἐνέβαλεν εἰσ τὴν Παρνασίαν. παραπλησίωσ δὲ τοῖσ Λοκροῖσ καὶ τοὺσ Φωκεῖσ καταπολεμήσασ, καὶ λαβὼν ὁμήρουσ, ἀνέζευξεν εἰσ τὴν Θετταλίαν, ἐγκαλῶν μὲν περὶ τῆσ γενομένησ προδοσίασ, προστάττων δὲ καταδέχεσθαι τοὺσ φυγάδασ·

τῶν δὲ Φαρσαλίων οὐ προσδεχομένων, ἐπολιόρκει τὴν πόλιν. ἐπεὶ δὲ τὴν μὲν πόλιν οὐκ ἠδύνατο βίᾳ χειρώσασθαι, τὴν δὲ πολιορκίαν πολὺν χρόνον ὑπέμενον οἱ Φαρσάλιοι, τὸ τηνικαῦτα ἀπογνοὺσ τὰ κατὰ τὴν Θετταλίαν ἐπανῆλθεν εἰσ τὰσ Ἀθήνασ.

Μυρωνίδησ μὲν οὖν ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ μεγάλασ πράξεισ ἐπιτελεσάμενοσ περιβόητον ἔσχε τὴν δόξαν παρὰ τοῖσ πολίταισ. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Καλλίου παρὰ μὲν Ἠλείοισ Ὀλυμπιὰσ ἤχθη μία πρὸσ ταῖσ ὀγδοήκοντα, καθ’ ἣν ἐνίκα στάδιον Πολύμναστοσ Κυρηναῖοσ, ἐν Ῥώμῃ δ’ ὑπῆρχον ὕπατοι Σερούιοσ Σουλπίκιοσ καὶ Πούπλιοσ Οὐολούμνιοσ Ἀμεντῖνοσ.

ἐπὶ δὲ τούτων Τολμίδησ ὁ τεταγμένοσ ἐπὶ τῆσ ναυτικῆσ δυνάμεωσ, ἁμιλλώμενοσ πρὸσ τὴν Μυρωνίδου ἀρετήν τε καὶ δόξαν, ἔσπευδεν ἀξιόλογόν τι κατεργάσασθαι.

διὸ καὶ κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ καιροὺσ μηδενὸσ πρότερον πεπορθηκότοσ τὴν Λακωνικήν, παρεκάλεσε τὸν δῆμον δῃῶσαι τὴν τῶν Σπαρτιατῶν χώραν, ἐπηγγέλλετο δὲ χιλίουσ ὁπλίτασ παραλαβὼν εἰσ τὰσ τριήρεισ μετὰ τούτων πορθήσειν μὲν τὴν Λακωνικήν, ταπεινώσειν δὲ τὴν τῶν Σπαρτιατῶν δόξαν.

συγχωρησάντων δὲ τῶν Ἀθηναίων, βουλόμενοσ λαθραίωσ πλείονασ ὁπλίτασ ἐξαγαγεῖν, τεχνάζεταί τι τοιοῦτον.

οἱ μὲν πολῖται διελάμβανον αὐτὸν καταλέξειν εἰσ τὴν στρατιὰν τῶν νέων τοὺσ ἀκμάζοντασ ταῖσ ἡλικίαισ καὶ τοῖσ σώμασιν εὐρωστοτάτουσ· ὁ δὲ Τολμίδησ σπεύδων μὴ μόνον τοὺσ τεταγμένουσ χιλίουσ ἐξαγαγεῖν εἰσ τὴν στρατείαν, προσιὼν ἑκάστῳ τῶν νέων καὶ τῇ ῥώμῃ διαφερόντων ἔλεγεν ὡσ μέλλει καταλέγειν αὐτόν· κρεῖττον οὖν ἔφησεν ἐθελοντὴν στρατεύειν μᾶλλον ἢ διὰ τῶν καταλόγων ἀναγκασθῆναι δοκεῖν. ἐπεὶ δὲ πλείουσ τῶν τρισχιλίων τούτῳ τῷ λόγῳ συνέπεισεν ἐθελοντὴν ἀπογράφεσθαι, τοὺσ δὲ λοιποὺσ οὐκέτι σπεύδοντασ ἑώρα, τότε τοὺσ ὡμολογημένουσ χιλίουσ κατέλεξεν ἐκ τῶν ἄλλων.

ὡσ δ’ αὐτῷ καὶ τἄλλα τὰ πρὸσ τὴν στρατείαν ἡτοίμαστο, πεντήκοντα μὲν τριήρεσιν ἀνήχθη καὶ τετρακισχιλίοισ ὁπλίταισ, καταπλεύσασ δὲ τῆσ Λακωνικῆσ εἰσ Μεθώνην, τοῦτο μὲν τὸ χωρίον εἷλε, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων βοηθησάντων ἀνέζευξε, καὶ παραπλεύσασ εἰσ τὸ Γύθειον, ἐπίνειον τῶν Λακεδαιμονίων, χειρωσάμενοσ δὲ καὶ ταύτην τὴν πόλιν καὶ τὰ νεώρια τῶν Λακεδαιμονίων ἐμπρήσασ, τὴν χώραν ἐδῄωσεν.

ἐκεῖθεν δὲ ἀναχθεὶσ ἔπλευσε τῆσ Κεφαλληνίασ εἰσ Ζάκυνθον·

ταύτην δὲ χειρωσάμενοσ καὶ πάσασ τὰσ ἐν τῇ Κεφαλληνίᾳ πόλεισ προσαγαγόμενοσ, εἰσ τὸ πέραν διέπλευσε καὶ κατῆρεν εἰσ Ναύπακτον. ὁμοίωσ δὲ καὶ ταύτην ἐξ ἐφόδου λαβών, κατῴκισεν εἰσ ταύτην Μεσσηνίων τοὺσ ἐπισήμουσ, ὑποσπόνδουσ ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἀφεθέντασ· κατὰ γὰρ τὸν αὐτὸν χρόνον οἱ Λακεδαιμόνιοι πρὸσ τοὺσ Εἵλωτασ καὶ Μεσσηνίουσ πεπολεμηκότεσ ἐπὶ πλέον, τότε κρατήσαντεσ ἀμφοτέρων τοὺσ μὲν ἐξ Ἰθώμησ ὑποσπόνδουσ ἀφῆκαν, καθότι προείρηται, τῶν δ’ Εἱλώτων τοὺσ αἰτίουσ τῆσ ἀποστάσεωσ κολάσαντεσ τοὺσ ἄλλουσ κατεδουλώσαντο.

ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Σωσιστράτου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτουσ κατέστησαν Πούπλιον Οὐαλέριον Ποπλικόλαν καὶ Γάιον Κλώδιον Ῥήγιλλον.

ἐπὶ δὲ τούτων Τολμίδησ μὲν περὶ τὴν Βοιωτίαν διέτριβεν, Ἀθηναῖοι δὲ Περικλέα τὸν Ξανθίππου, τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν, στρατηγὸν κατέστησαν, καὶ δόντεσ αὐτῷ τριήρεισ πεντήκοντα καὶ χιλίουσ ὁπλίτασ ἐξέπεμψαν ἐπὶ τὴν Πελοπόννησον. οὗτοσ δὲ τῆσ Πελοποννήσου πολλὴν ἐπόρθησεν, εἰσ δὲ τὴν Ἀκαρνανίαν διαβὰσ πλὴν Οἰνιαδῶν ἁπάσασ τὰσ πόλεισ προσηγάγετο.

οἱ μὲν οὖν Ἀθηναῖοι κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν πλείστων πόλεων ἦρξαν, ἐπ’ ἀνδρείᾳ δὲ καὶ στρατηγίᾳ μεγάλην δόξαν κατεκτήσαντο. ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησιν Ἀρίστωνοσ Ῥωμαῖοι μὲν κατέστησαν ὑπάτουσ Κόιντον Φάβιον Οὐιβουλανὸν καὶ Λεύκιον Κορνήλιον Κουριτῖνον.

ἐπὶ δὲ τούτων Ἀθηναίοισ καὶ Πελοποννησίοισ πενταετεῖσ ἐγένοντο σπονδαί, Κίμωνοσ τοῦ Ἀθηναίου συνθεμένου ταύτασ. κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Ἐγεσταίοισ καὶ Λιλυβαίταισ ἐνέστη πόλεμοσ περὶ χώρασ τῆσ πρὸσ τῷ Μαζάρῳ ποταμῷ·

γενομένησ δὲ μάχησ ἰσχυρᾶσ συνέβη πολλοὺσ παρ’ ἀμφοτέροισ ἀναιρεθῆναι καὶ τῆσ φιλοτιμίασ μὴ λῆξαι τὰσ πόλεισ. μετὰ δὲ τὴν πολιτογραφίαν τὴν ἐν ταῖσ πόλεσι γενομένην καὶ τὸν ἀναδασμὸν τῆσ χώρασ, πολλῶν εἰκῇ καὶ ὡσ ἔτυχε πεπολιτογραφημένων, ἐνόσουν αἱ πόλεισ καὶ πάλιν εἰσ πολιτικὰσ στάσεισ καὶ ταραχὰσ ἐνέπιπτον·

μάλιστα δὲ τὸ κακὸν ἐπεπόλασεν ἐν ταῖσ Συρακούσαισ. Τυνδαρίδησ γάρ τισ τοὔνομα, θράσουσ καὶ τόλμησ γέμων ἄνθρωποσ, τὸ μὲν πρῶτον πολλοὺσ τῶν πενήτων ἀνελάμβανε, καὶ σωματοποιῶν τούτουσ ἑαυτῷ πρὸσ τυραννίδα ἑτοίμουσ ἐποίει δορυφόρουσ.

μετὰ δὲ ταῦτα ἤδη φανερὸσ ὢν ὅτι δυναστείασ ὀρέγεται, θανάτου κρίσιν ὑποσχὼν κατεδικάσθη. ἀπαγομένου δὲ εἰσ τὸ δεσμωτήριον οἱ πολυωρηθέντεσ ὑπ’ αὐτοῦ συνεστράφησαν καὶ τοῖσ ἀπάγουσι τὰσ χεῖρασ ἐπέφερον.

ταραχῆσ δὲ γενομένησ κατὰ τὴν πόλιν, συνεστράφησαν οἱ χαριέστατοι τῶν πολιτῶν, καὶ τοὺσ νεωτερίσαντασ συναρπάσαντεσ ἅμα τῷ Τυνδαρίδῃ ἀνεῖλον. πλεονάκισ δὲ τούτου γινομένου, καὶ τῶν ἀνδρῶν τυραννίδοσ ἐπιθυμούντων, ὁ δῆμοσ ἐπηνέχθη μιμήσασθαι τοὺσ Ἀθηναίουσ, καὶ νόμον θεῖναι παραπλήσιον τῷ παρ’ ἐκείνοισ γεγραμμένῳ περὶ ὀστρακισμοῦ. παρὰ γὰρ Ἀθηναίοισ ἕκαστον τῶν πολιτῶν ἔδει γράφειν εἰσ ὄστρακον τοὔνομα τοῦ δοκοῦντοσ μάλιστα δύνασθαι τυραννεῖν τῶν πολιτῶν, παρὰ δὲ τοῖσ Συρακοσίοισ εἰσ πέταλον ἐλαίασ γράφεσθαι τὸν δυνατώτατον τῶν πολιτῶν, διαριθμηθέντων δὲ τῶν πετάλων τὸν πλεῖστα πέταλα λαβόντα φεύγειν πενταετῆ χρόνον.

τούτῳ γὰρ τῷ τρόπῳ διελάμβανον ταπεινώσειν τὰ φρονήματα τῶν πλεῖστον ἰσχυόντων ἐν ταῖσ πατρίσι·

καθόλου γὰρ οὐ πονηρίασ κολάσεισ ἐλάμβανον παρὰ τῶν παρανομούντων, ἀλλὰ δυνάμεωσ καὶ αὐξήσεωσ τῶν ἀνδρῶν ἐποίουν ταπείνωσιν. οἱ μὲν οὖν Ἀθηναῖοι τοῦτο τὸ γένοσ τῆσ νομοθεσίασ ὠνόμασαν ἀπὸ τοῦ συμβεβηκότοσ ὀστρακισμόν, οἱ δὲ Συρακόσιοι πεταλισμόν. οὗτοσ δὲ ὁ νόμοσ διέμεινε παρὰ μὲν τοῖσ Ἀθηναίοισ ἐπὶ πολὺν χρόνον, παρὰ δὲ τοῖσ Συρακοσίοισ κατελύθη ταχὺ διὰ τοιαύτασ τινὰσ αἰτίασ.

τῶν μεγίστων ἀνδρῶν φυγαδευομένων οἱ χαριέστατοι τῶν πολιτῶν καὶ δυνάμενοι διὰ τῆσ ἰδίασ ἀρετῆσ πολλὰ τῶν κοινῶν ἐπανορθοῦν ἀφίσταντο τῶν δημοσίων πράξεων, καὶ διὰ τὸν ἀπὸ τοῦ νόμου φόβον ἰδιωτεύοντεσ διετέλουν, ἐπιμελόμενοι δὲ τῆσ ἰδίασ οὐσίασ εἰσ τρυφὴν ἀπέκλινον, οἱ δὲ πονηρότατοι τῶν πολιτῶν καὶ τόλμῃ διαφέροντεσ ἐφρόντιζον τῶν δημοσίων καὶ τὰ πλήθη πρὸσ ταραχὴν καὶ νεωτερισμὸν προετρέποντο.

διόπερ στάσεων γινομένων πάλιν, καὶ τῶν πολλῶν εἰσ διαφορὰσ ἐκτρεπομένων, πάλιν ἡ πόλισ εἰσ συνεχεῖσ καὶ μεγάλασ ἐνέπιπτε ταραχάσ·

ἐπεπόλαζε γὰρ δημαγωγῶν πλῆθοσ καὶ συκοφαντῶν, καὶ λόγου δεινότησ ὑπὸ τῶν νεωτέρων ἠσκεῖτο, καὶ καθόλου πολλοὶ τὰ φαῦλα τῶν ἐπιτηδευμάτων ἀντὶ τῆσ παλαιᾶσ καὶ σπουδαίασ ἀγωγῆσ ἠλλάττοντο, καὶ ταῖσ μὲν οὐσίαισ διὰ τὴν εἰρήνην προέκοπτον, τῆσ δ’ ὁμονοίασ καὶ τοῦ δικαιοπραγεῖν ὀλίγη τισ ἐγίνετο φροντίσ. διόπερ οἱ Συρακόσιοι μεταγνόντεσ τὸν περὶ τοῦ πεταλισμοῦ νόμον κατέλυσαν, ὀλίγον χρόνον αὐτῷ χρησάμενοι.

καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν Σικελίαν ἐν τούτοισ ἦν. ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Λυσικράτουσ ἐν Ῥώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι Γάιοσ Ναύτιοσ Ῥούτιλοσ καὶ Λεύκιοσ Μινούκιοσ Καρουτιανόσ.

ἐπὶ δὲ τούτων Περικλῆσ ὁ τῶν Ἀθηναίων στρατηγὸσ ἀποβὰσ εἰσ Πελοπόννησον ἐδῄωσε τὴν τῶν Σικυωνίων χώραν. ἐπεξελθόντων δ’ ἐπ’ αὐτὸν τῶν Σικυωνίων πανδημεὶ καὶ μάχησ γενομένησ, ὁ Περικλῆσ νικήσασ καὶ πολλοὺσ κατὰ τὴν φυγὴν ἀνελὼν κατέκλεισεν αὐτοὺσ εἰσ πολιορκίαν.

προσβολὰσ δὲ ποιούμενοσ τοῖσ τείχεσι, καὶ μὴ δυνάμενοσ ἑλεῖν τὴν πόλιν, ἔτι δὲ καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἀποστειλάντων βοήθειαν τοῖσ πολιορκουμένοισ, ἀνέζευξεν ἐκ τῆσ Σικυῶνοσ· εἰσ δὲ τὴν Ἀκαρνανίαν πλεύσασ καὶ τὴν τῶν Οἰνιαδῶν χώραν καταδραμὼν καὶ λαφύρων πλῆθοσ ἀθροίσασ, ἀπέπλευσεν ἐκ τῆσ Ἀκαρνανίασ. μετὰ δὲ ταῦτα ἐλθὼν εἰσ Χερρόνησον χιλίοισ τῶν πολιτῶν κατεκληρούχησε τὴν χώραν.

ἅμα δὲ τούτοισ πραττομένοισ Τολμίδησ ὁ ἕτεροσ στρατηγὸσ εἰσ τὴν Εὔβοιαν παρελθὼν ἄλλοισ χιλίοισ πολίταισ ταύτην καὶ τὴν τῶν Ναξίων γῆν διένειμε. κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Τυρρηνῶν λῃζομένων τὴν θάλατταν, οἱ Συρακόσιοι ναύαρχον ἑλόμενοι Φάϋλλον ἔπεμψαν εἰσ τὴν Τυρρηνίαν.

οὗτοσ δ’ ἐκπλεύσασ τὸ μὲν πρῶτον νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Αἰθάλειαν ἐπόρθησε, παρὰ δὲ τῶν Τυρρηνῶν λάθρᾳ χρήματα λαβών, ἀπέπλευσεν εἰσ τὴν Σικελίαν οὐδὲν ἄξιον μνήμησ διαπραξάμενοσ. οἱ δὲ Συρακόσιοι τοῦτον μὲν ὡσ προδότην καταδικάσαντεσ ἐφυγάδευσαν, ἕτερον δὲ στρατηγὸν καταστήσαντεσ Ἀπελλῆν ἐξαπέστειλαν ἐπὶ Τυρρηνοὺσ ἔχοντα τριήρεισ ἑξήκοντα.

οὗτοσ δὲ τὴν παραθαλάττιον Τυρρηνίαν καταδραμών, ἀπῆρεν εἰσ Κύρνον κατεχομένην ὑπὸ Τυρρηνῶν κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ· πορθήσασ δὲ πλεῖστα τῆσ νήσου καὶ τὴν Αἰθάλειαν χειρωσάμενοσ, ἐπανῆλθεν εἰσ τὰσ Συρακούσασ αἰχμαλώτων τε πλῆθοσ κομίζων καὶ τὴν ἄλλην ὠφέλειαν ἄγων οὐκ ὀλίγην. μετὰ δὲ ταῦτα Δουκέτιοσ ὁ τῶν Σικελῶν ἀφηγούμενοσ τὰσ πόλεισ ἁπάσασ τὰσ ὁμοεθνεῖσ πλὴν τῆσ Ὕβλασ εἰσ μίαν καὶ κοινὴν ἤγαγε συντέλειαν, δραστικὸσ δ’ ὢν νεωτέρων ὠρέγετο πραγμάτων, καὶ παρὰ τοῦ κοινοῦ τῶν Σικελῶν ἀθροίσασ δύναμιν ἀξιόλογον τὰσ Μένασ, ἥτισ ἦν αὐτοῦ πατρίσ, μετῴκισεν εἰσ τὸ πεδίον, καὶ πλησίον τοῦ τεμένουσ τῶν ὀνομαζομένων Παλικῶν ἔκτισε πόλιν ἀξιόλογον, ἣν ἀπὸ τῶν προειρημένων θεῶν ὠνόμαζε Παλικήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 81

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 81)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION