Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 64

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 64)

οἱ δὲ Μεσσήνιοι μετὰ τῶν Εἱλώτων συνταχθέντεσ τὸ μὲν πρῶτον ὡρ́μησαν ἐπὶ τὴν Σπάρτην, ὑπολαμβάνοντεσ αὐτὴν αἱρήσειν διὰ τὴν ἐρημίαν τῶν βοηθησόντων· ὡσ δ’ ἤκουσαν τοὺσ ὑπολελειμμένουσ μετ’ Ἀρχιδάμου τοῦ βασιλέωσ συντεταγμένουσ ἑτοίμουσ εἶναι πρὸσ τὸν ὑπὲρ τῆσ πατρίδοσ ἀγῶνα, ταύτησ μὲν τῆσ ἐπιβολῆσ ἀπέστησαν, καταλαβόμενοι δὲ τῆσ Μεσσηνίασ χωρίον ὀχυρόν, ἐκ τούτου τὴν ὁρμὴν ποιούμενοι κατέτρεχον τὴν Λακωνικήν. οἱ δὲ Σπαρτιᾶται καταφυγόντεσ ἐπὶ τὴν παρὰ τῶν Ἀθηναίων βοήθειαν προσελάβοντο παρ’ αὐτῶν δύναμιν·

οὐδὲν δ’ ἧττον καὶ παρὰ τῶν ἄλλων συμμάχων ἀθροίσαντεσ δυνάμεισ ἀξιόμαχοι τοῖσ πολεμίοισ ἐγενήθησαν. καὶ τὸ μὲν πρῶτον πολὺ προεῖχον τῶν πολεμίων, ὕστερον δὲ ὑποψίασ γενομένησ ὡσ τῶν Ἀθηναίων μελλόντων ἀποκλίνειν πρὸσ τοὺσ Μεσσηνίουσ, ἀπέλυσαν αὐτῶν τὴν συμμαχίαν, φήσαντεσ ἱκανοὺσ ἔχειν πρὸσ τὸν ἐφεστῶτα κίνδυνον τοὺσ ἄλλουσ συμμάχουσ. οἱ δὲ Ἀθηναῖοι δόξαντεσ ἑαυτοὺσ ἠτιμάσθαι, τότε μὲν ἀπηλλάγησαν·

μετὰ δὲ ταῦτα ἀλλοτρίωσ ἔχοντεσ τὰ πρὸσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἀεὶ μᾶλλον τὴν ἔχθραν ἐξεπύρσευον. διὸ καὶ ταύτην μὲν ἀρχὴν ἔλαβον τῆσ ἀλλοτριότητοσ,ὕστερον δὲ αἱ πόλεισ διηνέχθησαν, καὶ μεγάλουσ ἐπανελόμεναι πολέμουσ ἔπλησαν ἅπασαν τὴν Ἑλλάδα μεγάλων ἀτυχημάτων. ἀλλὰ γὰρ περὶ τούτων τὰ κατὰ μέροσ ἐν τοῖσ οἰκείοισ χρόνοισ ἀναγράψομεν. τότε δὲ οἱ Λακεδαιμόνιοι στρατεύσαντεσ ἐπὶ τὴν Ἰθώμην μετὰ τῶν συμμάχων ἐπολιόρκουν αὐτήν.

οἱ δ’ Εἵλωτεσ πανδημεὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἀφεστῶτεσ συνεμάχουν τοῖσ Μεσσηνίοισ, καὶ ποτὲ μὲν ἐνίκων, ποτὲ δὲ ἡττῶντο. ἐπὶ δὲ ἔτη δέκα τοῦ πολέμου μὴ δυναμένου διακριθῆναι, διετέλουν τοῦτον τὸν χρόνον ἀλλήλουσ κακοποιοῦντεσ. μετὰ δὲ ταῦτα Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων Θεαγενείδησ, ἐν Ῥώμῃ δ’ ὕπατοι καθειστήκεσαν Λεύκιοσ Αἰμίλιοσ Μάμερκοσ καὶ Λεύκιοσ Ιοὔλιοσ Ιοὔλοσ, Ὀλυμπιὰσ δ’ ἤχθη ἑβδομηκοστὴ καὶ ὀγδόη, καθ’ ἣν ἐνίκα στάδιον Παρμενίδησ Ποσειδωνιάτησ.

ἐπὶ δὲ τούτων Ἀργείοισ καὶ Μυκηναίοισ ἐνέστη πόλεμοσ διὰ τοιαύτασ αἰτίασ. Μυκηναῖοι διὰ τὸ παλαιὸν ἀξίωμα τῆσ ἰδίασ πατρίδοσ οὐχ ὑπήκουον τοῖσ Ἀργείοισ, ὥσπερ αἱ λοιπαὶ πόλεισ αἱ κατὰ τὴν Ἀργείαν, ἀλλὰ κατ’ ἰδίαν ταττόμενοι τοῖσ Ἀργείοισ οὐ προσεῖχον·

ἠμφισβήτουν δὲ καὶ περὶ τῶν ἱερῶν τῆσ Ἥρασ, καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν Νεμέων ἠξίουν αὐτοὶ διοικεῖν· πρὸσ δὲ τούτοισ τῶν Ἀργείων ψηφισαμένων μὴ συμμαχεῖν εἰσ Θερμοπύλασ τοῖσ Λακεδαιμονίοισ, ἐὰν μὴ μέροσ τῆσ ἡγεμονίασ αὐτοῖσ παραδῶσι, μόνοι τῶν τὴν Ἀργείαν κατοικούντων συνεμάχησαν οἱ Μυκηναῖοι τοῖσ Λακεδαιμονίοισ. τὸ δὲ σύνολον ὑπώπτευον αὐτούσ, μήποτε ἰσχύσαντεσ ἐπὶ πλέον τῆσ ἡγεμονίασ ἀμφισβητήσωσι τοῖσ Ἀργείοισ διὰ τὸ παλαιὸν φρόνημα τῆσ πόλεωσ.

διὰ δὴ ταύτασ τὰσ αἰτίασ ἀλλοτρίωσ διακείμενοι, πάλαι μὲν ἔσπευδον ἆραι τὴν πόλιν, τότε δὲ καιρὸν εὔθετον ἔχειν ἐνόμιζον, ὁρῶντεσ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ τεταπεινωμένουσ καὶ μὴ δυναμένουσ τοῖσ Μυκηναίοισ βοηθεῖν. ἀθροίσαντεσ οὖν ἀξιόλογον δύναμιν ἔκ τε Ἄργουσ καὶ ἐκ τῶν συμμαχίδων πόλεων ἐστράτευσαν ἐπ’ αὐτούσ, νικήσαντεσ δὲ μάχῃ τοὺσ Μυκηναίουσ καὶ συγκλείσαντεσ ἐντὸσ τειχῶν ἐπολιόρκουν τὴν πόλιν. οἱ δὲ Μυκηναῖοι χρόνον μέν τινα τοὺσ πολιορκοῦντασ εὐτόνωσ ἠμύνοντο, μετὰ δὲ ταῦτα λειπόμενοι τῷ πολέμῳ, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων μὴ δυναμένων βοηθῆσαι διὰ τοὺσ ἰδίουσ πολέμουσ καὶ τὴν ἐκ τῶν σεισμῶν γενομένην αὐτοῖσ συμφοράν, ἄλλων δ’ οὐκ ὄντων συμμάχων, ἐρημίᾳ τῶν ἐπικουρούντων κατὰ κράτοσ ἥλωσαν.

οἱ δὲ Ἀργεῖοι τοὺσ Μυκηναίουσ ἀνδραποδισάμενοι καὶ δεκάτην ἐξ αὐτῶν τῷ θεῷ καθιερώσαντεσ, τὰσ Μυκήνασ κατέσκαψαν.

αὕτη μὲν οὖν ἡ πόλισ, εὐδαίμων ἐν τοῖσ ἀρχαίοισ χρόνοισ γενομένη καὶ μεγάλουσ ἄνδρασ ἔχουσα καὶ πράξεισ ἀξιολόγουσ ἐπιτελεσαμένη, τοιαύτην ἔσχε τὴν καταστροφήν, καὶ διέμεινεν ἀοίκητοσ μέχρι τῶν καθ’ ἡμᾶσ χρόνων. ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ἐπ’ ἄρχοντοσ δ’ Ἀθήνησι Λυσιστράτου Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτουσ Λεύκιον Πινάριον Μαμερτῖνον καὶ Πούπλιον Φούριον Φίφρωνα.

ἐπὶ δὲ τούτων Ιἕρων ὁ τῶν Συρακοσίων βασιλεὺσ τοὺσ Ἀναξίλα παῖδασ τοῦ γενομένου τυράννου Ζάγκλησ εἰσ Συρακούσασ μεταπεμψάμενοσ μεγάλαισ δωρεαῖσ ἀνεμίμνησκε τῆσ Γέλωνοσ γενομένησ πρὸσ τὸν πατέρα αὐτῶν εὐεργεσίασ, καὶ συνεβούλευεν αὐτοῖσ ἤδη τὴν ἡλικίαν ἠνδρωμένοισ ἀπαιτῆσαι λόγον παρὰ Μικύθου τοῦ ἐπιτροπεύοντοσ, καὶ τὴν δυναστείαν αὐτοὺσ παραλαβεῖν. τούτων δ’ ἐπανελθόντων εἰσ τὸ Ῥήγιον, καὶ τὸν ἐπίτροπον λόγον ἀπαιτούντων τῶν διῳκημένων, ὁ Μίκυθοσ, ἀνὴρ ὢν ἀγαθόσ, συνήγαγε τοὺσ πατρικοὺσ φίλουσ τῶν παίδων καὶ τὸν λόγον οὕτω καθαρῶσ ἀπέδωκεν, ὥστε ἅπαντασ τοὺσ παρόντασ θαυμάζειν τήν τε δικαιοσύνην καὶ τὴν πίστιν, τοὺσ δὲ παῖδασ μεταμεληθέντασ ἐπὶ τοῖσ πραχθεῖσιν ἀξιοῦν τὸν Μίκυθον πάλιν τὴν ἀρχὴν παραλαβεῖν, καὶ πατρὸσ ἐξουσίαν ἔχοντα καὶ τάξιν διοικεῖν τὰ κατὰ τὴν δυναστείαν.

οὐ μὴν ὁ Μίκυθόσ γε συνεχώρησεν, ἀλλὰ πάντα παραδοὺσ ἀκριβῶσ καὶ τὴν ἰδίαν οὐσίαν ἐνθέμενοσ εἰσ πλοῖον ἐξέπλευσεν ἐκ τοῦ Ῥηγίου, προπεμπόμενοσ ὑπὸ τῆσ τῶν ὄχλων εὐνοίασ.

οὗτοσ μὲν οὖν εἰσ τὴν Ἑλλάδα κατάρασ ἐν Τεγέαισ τῆσ Ἀρκαδίασ κατεβίωσεν ἐπαινούμενοσ. Ιἕρων δ’ ὁ τῶν Συρακοσίων βασιλεὺσ ἐτελεύτησεν ἐν τῇ Κατάνῃ, καὶ τιμῶν ἡρωικῶν ἔτυχεν, ὡσ ἂν κτίστησ γεγονὼσ τῆσ πόλεωσ.

οὗτοσ μὲν οὖν ἄρξασ ἔτη ἕνδεκα κατέλιπε τὴν βασιλείαν Θρασυβούλῳ τῷ ἀδελφῷ, ὃσ ἦρξε Συρακοσίων ἐνιαυτὸν ἕνα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION