Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 41

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 41)

τοῦ δ’ ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότοσ Ἀθήνησι μὲν ἦν ἄρχων Ἀδείμαντοσ, ἐν Ῥώμῃ δὲ κατεστάθησαν ὕπατοι Μάρκοσ Φάβιοσ Οὐιβλανὸσ καὶ Λεύκιοσ Οὐαλέριοσ Πόπλιοσ. ἐπὶ δὲ τούτων Θεμιστοκλῆσ διὰ τὴν στρατηγίαν καὶ ἀγχίνοιαν ἀποδοχῆσ ἔτυχεν οὐ μόνον παρὰ τοῖσ πολίταισ, ἀλλὰ καὶ παρὰ πᾶσι τοῖσ Ἕλλησι. διὸ καὶ μετεωριζόμενοσ ἐπὶ τῇ δόξῃ πολὺ μείζοσιν ἄλλαισ ἐπιβολαῖσ ἐχρήσατο πρὸσ αὔξησιν ἡγεμονίασ ἀνηκούσαισ τῇ πατρίδι.

τοῦ γὰρ καλουμένου Πειραιῶσ οὐκ ὄντοσ λιμένοσ κατ’ ἐκείνουσ τοὺσ χρόνουσ, ἀλλ’ ἐπινείῳ χρωμένων τῶν Ἀθηναίων τῷ προσαγορευομένῳ Φαληρικῷ, μικρῷ παντελῶσ ὄντι, ἐπενόησε τὸν Πειραιᾶ κατασκευάζειν λιμένα, μικρᾶσ μὲν προσδεόμενον κατασκευῆσ, δυνάμενον δὲ γενέσθαι λιμένα κάλλιστον καὶ μέγιστον τῶν κατὰ τὴν Ἑλλάδα. ἤλπιζεν οὖν τούτου προσγενομένου τοῖσ Ἀθηναίοισ δυνήσεσθαι τὴν πόλιν ἀντιποιήσασθαι τῆσ κατὰ θάλατταν ἡγεμονίασ·

τριήρεισ γὰρ τότε πλείστασ ἐκέκτηντο, καὶ διὰ τὴν συνέχειαν τῶν ναυμαχιῶν ἐμπειρίαν καὶ δόξαν μεγάλην τῶν ναυτικῶν ἀγώνων περιεπεποίηντο. πρὸσ δὲ τούτοισ τοὺσ μὲν Ιὤνασ ὑπελάμβανε διὰ τὴν συγγένειαν ἰδίουσ ἕξειν, τοὺσ δὲ ἄλλουσ τοὺσ κατὰ τὴν Ἀσίαν Ἕλληνασ δι’ ἐκείνουσ ἐλευθερώσειν, ἀποκλινεῖν τε ταῖσ εὐνοίαισ πρὸσ τοὺσ Ἀθηναίουσ διὰ τὴν εὐεργεσίαν, τοὺσ δὲ νησιώτασ ἅπαντασ καταπεπληγμένουσ τὸ μέγεθοσ τῆσ ναυτικῆσ δυνάμεωσ ἑτοίμωσ ταχθήσεσθαι μετὰ τῶν δυναμένων καὶ βλάπτειν καὶ ὠφελεῖν τὰ μέγιστα.

τοὺσ γὰρ Λακεδαιμονίουσ ἑώρα περὶ μὲν τὰσ πεζὰσ δυνάμεισ εὖ κατεσκευασμένουσ, πρὸσ δὲ τοὺσ ἐν ταῖσ ναυσὶν ἀγῶνασ ἀφυεστάτουσ.

ταῦτ’ οὖν διαλογισάμενοσ ἔκρινε φανερῶσ μὲν τὴν ἐπιβολὴν μὴ λέγειν, ἀκριβῶσ γινώσκων τοὺσ Λακεδαιμονίουσ κωλύσοντασ, ἐν ἐκκλησίᾳ δὲ διελέχθη τοῖσ πολίταισ ὅτι μεγάλων πραγμάτων καὶ συμφερόντων τῇ πόλει βούλεται γενέσθαι σύμβουλόσ τε καὶ εἰσηγητήσ, ταῦτα δὲ φανερῶσ μὲν λέγειν μὴ συμφέρειν, δι’ ὀλίγων δὲ ἀνδρῶν ἐπιτελεῖν προσήκειν·

διόπερ ἠξίου τὸν δῆμον δύο ἄνδρασ προχειρισάμενον οἷσ ἂν μάλιστα πιστεύσῃ, τούτοισ ἐπιτρέπειν περὶ τοῦ πράγματοσ. πεισθέντοσ δὲ τοῦ πλήθουσ, ὁ δῆμοσ εἵλετο δύο ἄνδρασ, Ἀριστείδην καὶ Ξάνθιππον, οὐ μόνον κατ’ ἀρετὴν προκρίνασ αὐτούσ, ἀλλὰ καὶ πρὸσ τὸν Θεμιστοκλέα τούτουσ ὁρῶν ἁμιλλωμένουσ περὶ δόξησ καὶ πρωτείων, καὶ διὰ τοῦτο ἀλλοτρίωσ ἔχοντασ πρὸσ αὐτόν.

οὗτοι δὲ κατ’ ἰδίαν ἀκούσαντεσ τοῦ Θεμιστοκλέουσ τὴν ἐπιβολήν, ἐδήλωσαν τῷ δήμῳ διότι καὶ μεγάλα καὶ συμφέροντα τῇ πόλει καὶ δυνατὰ καθέστηκε τὰ λεγόμενα ὑπὸ τοῦ Θεμιστοκλέουσ.

τοῦδὲ δήμου θαυμάσαντοσ ἅμα τὸν ἄνδρα καὶ ὑποπτεύσαντοσ μήποτε τυραννίδα τινὰ κατασκευασόμενοσ ἑαυτῷ τηλικαύταισ καὶ τοιαύταισ ἐπιβολαῖσ ἐγχειρῇ, φανερῶσ αὐτὸν ἐκέλευον ἀποφαίνεσθαι τὰ δεδογμένα.

ὁ δὲ πάλιν ἔφησε μὴ συμφέρειν τῷ δήμῳ φανερῶσ δηλοῦσθαι περὶ τῶν ἐπινοηθέντων. πολλῷ δὲ μᾶλλον θαυμάσαντοσ τοῦ δήμου τὴν δεινότητα καὶ μεγαλοφροσύνην τἀνδρόσ, ἐκέλευον ἐν ἀπορρήτοισ εἰπεῖν τῇ βουλῇ τὰ δεδογμένα·

κἂν αὕτη κρίνῃ τὰ δυνατὰ λέγειν καὶ συμφέροντα, τότε ὡσ ἂν συμβουλεύσῃ πρὸσ τὸ τέλοσ ἄξειν αὐτοῦ τὴν ἐπιβολήν. διόπερ τῆσ βουλῆσ πυθομένησ τὰ κατὰ μέροσ, καὶ κρινάσησ λέγειν αὐτὸν τὰ συμφέροντα τῇ πόλει καὶ δυνατά, τὸ λοιπὸν ἤδη συγχωρήσαντοσ τοῦ δήμου μετὰ τῆσ βουλῆσ ἔλαβε τὴν ἐξουσίαν πράττειν ὅ,τι βούλεται.

ἕκαστοσ δ’ ἐκ τῆσ ἐκκλησίασ ἐχωρίζετο θαυμάζων μὲν τὴν ἀρετὴν τἀνδρόσ, μετέωροσ δ’ ὢν καὶ καραδοκῶν τὸ τέλοσ τῆσ ἐπιβολῆσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION