Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 43

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 43)

ὁ δὲ Θεμιστοκλῆσ λαβὼν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πράττειν, καὶ πᾶσαν ὑπουργίαν ἔχων ἑτοίμην τοῖσ ἐγχειρουμένοισ, πάλιν ἐπενόησε καταστρατηγῆσαι τοὺσ Λακεδαιμονίουσ· ᾔδει γὰρ ἀκριβῶσ ὅτι καθάπερ ἐπὶ τοῦ τῆσ πόλεωσ τειχισμοῦ διεκώλυσαν οἱ Λακεδαιμόνιοι, τὸν αὐτὸν τρόπον ἐπὶ τῆσ κατασκευῆσ τοῦ λιμένοσ ἐγχειρήσουσι διακόπτειν τῶν Ἀθηναίων τὰσ ἐπιβολάσ. ἔδοξεν οὖν αὐτῷ πρὸσ μὲν τοὺσ Λακεδαιμονίουσ πρέσβεισ ἀποστεῖλαι τοὺσ διδάξοντασ συμφέρειν τοῖσ κοινοῖσ τῆσ Ἑλλάδοσ πράγμασιν ἔχειν ἀξιόχρεων λιμένα πρὸσ τὴν ἀπὸ τῶν Περσῶν ἐσομένην στρατείαν.

διὰ δὲ τούτου τοῦ τρόπου τοὺσ Σπαρτιάτασ ἀμβλυτέρουσ ποιήσασ πρὸσ τὸ κωλύειν, αὐτὸσ εἴχετο τῶν ἔργων, καὶ τῶν πάντων συμφιλοτιμουμένων ταχέωσ συνέβη γενέσθαι καὶ παραδόξωσ κατασκευασθῆναι τὸν λιμένα. ἔπεισε δὲ τὸν δῆμον καθ’ ἕκαστον ἐνιαυτὸν πρὸσ ταῖσ ὑπαρχούσαισ ναυσὶν εἴκοσι τριήρεισ προσκατασκευάζειν, καὶ τοὺσ μετοίκουσ καὶ τοὺσ τεχνίτασ ἀτελεῖσ ποιῆσαι, ὅπωσ ὄχλοσ πολὺσ πανταχόθεν εἰσ τὴν πόλιν κατέλθῃ καὶ πλείουσ τέχνασ κατασκευάσωσιν εὐχερῶσ·

ἀμφότερα γὰρ ταῦτα χρησιμώτατα πρὸσ τὰσ τῶν ναυτικῶν δυνάμεων κατασκευὰσ ὑπάρχειν ἔκρινεν. οἱ μὲν οὖν Ἀθηναῖοι περὶ ταῦτα ἠσχολοῦντο. Λακεδαιμόνιοι δὲ Παυσανίαν τὸν ἐν Πλαταιαῖσ στρατηγήσαντα καταστήσαντεσ ναύαρχον προσέταξαν ἐλευθεροῦν τὰσ Ἑλληνίδασ πόλεισ, ὅσαι βαρβαρικαῖσ φυλακαῖσ διέμενον ἔτι φρουρούμεναι.

οὗτοσ δὲ πεντήκοντα μὲν τριήρεισ ἐκ Πελοποννήσου λαβών, τριάκοντα δὲ παρ’ Ἀθηναίων μεταπεμψάμενοσ, ὧν Ἀριστείδησ ἡγεῖτο, πρῶτον μὲν εἰσ τὴν Κύπρον ἔπλευσε καὶ τῶν πόλεων τὰσ ἔτι φρουρὰσ ἐχούσασ Περσικὰσ ἠλευθέρωσε, μετὰ δὲ ταῦτα πλεύσασ ἐπὶ τὸν Ἑλλήσποντον Βυζάντιον μὲν ὑπὸ Περσῶν κρατούμενον ἐχειρώσατο, καὶ τῶν ἄλλων βαρβάρων οὓσ μὲν ἀνελὼν, οὓσ δ’ ἐκβαλὼν ἠλευθέρωσε τὴν πόλιν, πολλοὺσ δ’ ἐν αὐτῇ Περσῶν ἀξιολόγουσ ζωγρήσασ ἄνδρασ παρέδωκεν εἰσ φυλακὴν Γογγύλῳ τῷ Ἐρετριεῖ, τῷ μὲν λόγῳ πρὸσ τιμωρίαν τηρήσοντι, τῷ δ’ ἔργῳ διασώσοντι πρὸσ Ξέρξην·

συνετέθειτο γὰρ δι’ ἀπορρήτων φιλίαν πρὸσ τὸν βασιλέα, καὶ τὴν θυγατέρα τοῦ Ξέρξου γαμεῖν ἔμελλεν, ἵνα προδῷ τοὺσ Ἕλληνασ.

ἦν δ’ ὁ ταῦτα πραττόμενοσ Ἀρτάβαζοσ στρατηγόσ, καὶ χρημάτων πλῆθοσ ἐχορήγει λάθρᾳ τῷ Παυσανίᾳ πρὸσ τὸ διὰ τούτων φθείρειν τοὺσ εὐθέτουσ τῶν Ἑλλήνων.

ἐγένετο δὲ καταφανὴσ καὶ τιμωρίασ ἔτυχε τοιῷδέ τινι τρόπῳ. ζηλώσαντοσ γὰρ αὐτοῦ τὴν Περσικὴν τρυφὴν καὶ τυραννικῶσ προσφερομένου τοῖσ ὑποτεταγμένοισ, χαλεπῶσ ἔφερον ἅπαντεσ, μάλιστα δὲ οἱ τεταγμένοι τῶν Ἑλλήνων ἐπί τινοσ ἡγεμονίασ.

διόπερ τῶν κατὰ τὴν στρατιὰν καὶ κατὰ ἔθνη καὶ κατὰ πόλεισ ἀλλήλοισ ὁμιλούντων καὶ τοῦ Παυσανίου τῆσ βαρύτητοσ καταλαλούντων, Πελοποννήσιοί τινεσ μὲν καταλιπόντεσ αὐτὸν εἰσ Πελοπόννησον ἀπέπλευσαν, καὶ πρέσβεισ ἀποστείλαντεσ κατηγόρουν τοῦ Παυσανίου, Ἀριστείδησ δὲ ὁ Ἀθηναῖοσ τῷ καιρῷ χρώμενοσ ἐμφρόνωσ ἐν ταῖσ κοινολογίαισ ἀνελάμβανε τὰσ πόλεισ καὶ διὰ τῆσ ὁμιλίασ προσαγόμενοσ ἰδίασ ἐποίησε τοῖσ Ἀθηναίοισ.

ἔτι δὲ μᾶλλον συνήργησε καὶ τὸ αὐτόματον τοῖσ Ἀθηναίοισ διὰ ταύτασ τὰσ αἰτίασ. Παυσανίασ ἦν συντεθειμένοσ ὥστε τοὺσ τὰσ ἐπιστολὰσ παρ’ αὐτοῦ κομίζοντασ πρὸσ τὸν βασιλέα μὴ ἀνακάμπτειν μηδὲ γίνεσθαι μηνυτὰσ τῶν ἀπορρήτων·

δι’ ἣν αἰτίαν ἀναιρουμένων αὐτῶν ὑπὸ τῶν ἀπολαμβανόντων τὰσ ἐπιστολὰσ συνέβαινε μηδένα διασώζεσθαι. ἃ δὴ συλλογισάμενόσ τισ τῶν βιβλιαφόρων ἀνέῳξε τὰσ ἐπιστολάσ, καὶ γνοὺσ ἀληθὲσ ὂν τὸ περὶ τὴν ἀναίρεσιν τῶν κομιζόντων τὰ γράμματα, ἀνέδωκε τοῖσ ἐφόροισ τὰσ ἐπιστολάσ.

τούτων δὲ ἀπιστούντων διὰ τὸ ἀνεῳγμένασ αὐτοῖσ τὰσ ἐπιστολὰσ ἀναδεδόσθαι, καὶ πίστιν ἑτέραν βεβαιοτέραν ζητούντων, ἐπηγγείλατο παραδώσειν αὐτὸν ὁμολογοῦντα.

πορευθεὶσ οὖν ἐπὶ Ταίναρον καὶ καθεζόμενοσ ἐπὶ τῷ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἱερῷ διπλῆν σκηνὴν περιεβάλετο, καὶ τοὺσ μὲν ἐφόρουσ καὶ τῶν ἄλλων Σπαρτιατῶν τινασ κατέκρυψε, τοῦ δὲ Παυσανίου παραγενομένου πρὸσ αὐτὸν καὶ πυνθανομένου τὴν αἰτίαν τῆσ ἱκετείασ, ἐμέμψατο αὐτῷ καθ’ ὅσον εἰσ τὴν ἐπιστολὴν ἐνέγραψε τὸν κατ’ αὐτοῦ θάνατον.

τοῦ δὲ Παυσανίου φήσαντοσ μεταμελεῖσθαι καὶ συγγνώμην αἰτουμένου τοῖσ ἀγνοηθεῖσιν, ἔτι δὲ δεηθέντοσ ὅπωσ συγκρύψῃ, καὶ δωρεὰσ μεγάλασ ὑπισχνουμένου, αὐτοὶ μὲν διελύθησαν, οἱ δ’ ἔφοροι καὶ οἱ μετ’ αὐτῶν ἀκριβῶσ μαθόντεσ τἀληθὲσ τότε μὲν ἡσυχίαν ἔσχον, ὕστερον δὲ τῶν Λακεδαιμονίων τοῖσ ἐφόροισ συλλαμβανόντων, προαισθόμενοσ ἔφθασε καὶ κατέφυγεν εἰσ ἱερὸν τὸ τῆσ Ἀθηνᾶσ τῆσ Χαλκιοίκου.

ἀπορουμένων δὲ τῶν Λακεδαιμονίων εἰ τιμωρήσονται τὸν ἱκέτην, λέγεται τὴν μητέρα τοῦ Παυσανίου καταντήσασαν εἰσ τὸ ἱερὸν ἄλλο μὲν μηδὲν μήτ’ εἰπεῖν μήτε πρᾶξαι, πλίνθον δὲ βαστάσασαν ἀναθεῖναι κατὰ τὴν εἰσ τὸ ἱερὸν εἴσοδον, καὶ τοῦτο πράξασαν ἐπανελθεῖν εἰσ τὴν ἰδίαν οἰκίαν.

τοὺσ δὲ Λακεδαιμονίουσ τῇ τῆσ μητρὸσ κρίσει συνακολουθήσαντασ ἐνοικοδομῆσαι τὴν εἴσοδον, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ συναναγκάσαι τὸν Παυσανίαν λιμῷ καταστρέψαι τὸν βίον.

τὸ μὲν οὖν σῶμα τοῦ τελευτήσαντοσ συνεχωρήθη τοῖσ προσήκουσι καταχῶσαι, τὸ δὲ δαιμόνιον τῆσ τῶν ἱκετῶν σωτηρίασ καταλυθείσησ ἐπεσήμηνε· τῶν γὰρ Λακεδαιμονίων περί τινων ἄλλων ἐν Δελφοῖσ χρηστηριαζομένων, ὁ θεὸσ ἔδωκε χρησμὸν κελεύων ἀποκαταστῆσαι τῇ θεῷ τὸν ἱκέτην.

διόπερ οἱ Σπαρτιᾶται τὴν μαντείαν ἀδύνατον νομίζοντεσ εἶναι, ἠπόρουν ἐφ’ ἱκανὸν χρόνον, οὐ δυνάμενοι ποιῆσαι τὸ προσταττόμενον ὑπὸ τοῦ θεοῦ·

ὅμωσ δ’ ἐκ τῶν ἐνδεχομένων βουλευσάμενοι κατεσκεύασαν εἰκόνασ δύο τοῦ Παυσανίου χαλκᾶσ, καὶ ἀνέθηκαν εἰσ τὸ ἱερὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION