헬라어 문장 검색 - Διοδορ́Λιβραρψ́4́08́

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 9)

ἀκούσαντεσ δ’ οἱ Ἕλληνεσ συνήδρευσαν περὶ μέσασ νύκτασ καὶ ἐβουλεύοντο περὶ τῶν ἐπιφερομένων κινδύνων. ἔνιοι μὲν οὖν ἔφασαν δεῖν παραχρῆμα καταλιπόντασ τὰσ παρόδουσ διασώζεσθαι πρὸσ τοὺσ συμμάχουσ· ἀδύνατον γὰρ εἶναι τοῖσ μείνασι τυχεῖν σωτηρίασ· Λεωνίδησ δὲ ὁ βασιλεὺσ τῶν Λακεδαιμονίων φιλοτιμούμενοσ αὑτῷ τε δόξαν περιθεῖναι μεγάλην καὶ τοῖσ Σπαρτιάταισ, προσέταξε τοὺσ μὲν ἄλλουσ Ἕλληνασ ἅπαντασ ἀπιέναι καὶ σώζειν ἑαυτούσ, ἵνα κατὰ τὰσ ἄλλασ μάχασ συναγωνίζωνται τοῖσ Ἕλλησιν, αὐτοὺσ δὲ τοὺσ Λακεδαιμονίουσ ἔφησε δεῖν μένειν καὶ τὴν φυλακὴν τῶν παρόδων μὴ λιπεῖν· πρέπειν γὰρ τοὺσ ἡγουμένουσ τῆσ Ἑλλάδοσ ὑπὲρ τῶν πρωτείων ἀγωνιζομένουσ ἀποθνήσκειν ἑτοίμωσ. εὐθὺσ οὖν οἱ μὲν ἄλλοι πάντεσ ἀπηλλάγησαν, ὁ δὲ Λεωνίδησ μετὰ τῶν πολιτῶν ἡρωικὰσ πράξεισ καὶ παραδόξουσ ἐπετελέσατο.

ὀλίγων δ’ ὄντων Λακεδαιμονίων, Θεσπιεῖσ γὰρ μόνουσ παρακατέσχε, καὶ τοὺσ σύμπαντασ ἔχων οὐ πλείουσ τῶν πεντακοσίων, ἕτοιμοσ ἦν ὑποδέξασθαι τὸν ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ θάνατον. μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν μετὰ τοῦ Τραχινίου Πέρσαι περιελθόντεσ τὰσ δυσχωρίασ ἄφνω τοὺσ περὶ τὸν Λεωνίδην ἀπέλαβον εἰσ τὸ μέσον, οἱ δ’ Ἕλληνεσ τὴν μὲν σωτηρίαν ἀπογνόντεσ, τὴν δ’ εὐδοξίαν ἑλόμενοι, μιᾷ φωνῇ τὸν ἡγούμενον ἠξίουν ἄγειν ἐπὶ τοὺσ πολεμίουσ, πρὶν ἢ γνῶναι τοὺσ Πέρσασ τὴν τῶν ἰδίων περίοδον.

Λεωνίδησ δὲ τὴν ἑτοιμότητα τῶν στρατιωτῶν ἀποδεξάμενοσ, τούτοισ παρήγγειλε ταχέωσ ἀριστοποιεῖσθαι, ὡσ ἐν ᾅδου δειπνησομένουσ·

αὐτὸσ δ’ ἀκολούθωσ τῇ παραγγελίᾳ τροφὴν προσηνέγκατο, νομίζων οὕτω δυνήσεσθαι πολὺν χρόνον ἰσχύειν καὶ φέρειν τὴν ἐν τοῖσ κινδύνοισ ὑπομονήν. ἐπεὶ δὲ συντόμωσ ἀναλαβόντεσ αὑτοὺσ ἕτοιμοι πάντεσ ὑπῆρξαν, παρήγγειλε τοῖσ στρατιώταισ εἰσπεσόντασ εἰσ τὴν παρεμβολὴν φονεύειν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ καὶ ἐπ’ αὐτὴν ὁρμῆσαι τὴν τοῦ βασιλέωσ σκηνήν. οὗτοι μὲν οὖν ἀκολούθωσ ταῖσ παραγγελίαισ συμφράξαντεσ νυκτὸσ εἰσέπεσον εἰσ τὴν τῶν Περσῶν στρατοπεδείαν, προκαθηγουμένου τοῦ Λεωνίδου·

οἱ δὲ βάρβαροι διά τε τὸ παράδοξον καὶ τὴν ἄγνοιαν μετὰ πολλοῦ θορύβου συνέτρεχον ἐκ τῶν σκηνῶν ἀτάκτωσ, καὶ νομίσαντεσ τοὺσ μετὰ τοῦ Τραχινίου πορευομένουσ ἀπολωλέναι καὶ τὴν δύναμιν ἅπασαν τῶν Ἑλλήνων παρεῖναι, κατεπλάγησαν. διὸ καὶ πολλοὶ μὲν ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Λεωνίδην ἀνῃροῦντο, πλείουσ δὲ ὑπὸ τῶν ἰδίων ὡσ ὑπὸ πολεμίων διὰ τὴν ἄγνοιαν ἀπώλοντο.

ἥ τε γὰρ νὺξ ἀφῃρεῖτο τὴν ἀληθινὴν ἐπίγνωσιν, ἥ τε ταραχὴ καθ’ ὅλην οὖσα τὴν στρατοπεδείαν εὐλόγωσ πολὺν ἐποίει φόνον· ἔκτεινον γὰρ ἀλλήλουσ, οὐ διδούσησ τῆσ περιστάσεωσ τὸν ἐξετασμὸν ἀκριβῆ διὰ τὸ μήτε ἡγεμόνοσ παραγγελίαν μήτε συνθήματοσ ἐρώτησιν μήτε ὅλωσ διανοίασ κατάστασιν ὑπάρχειν. εἰ μὲν οὖν ὁ βασιλεὺσ ἔμεινεν ἐπὶ τῆσ βασιλικῆσ σκηνῆσ, ῥᾳδίωσ ἂν καὶ αὐτὸσ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων ἀνῄρητο καὶ ὁ πόλεμοσ ἅπασ ταχείασ ἂν ἐτετεύχει καταλύσεωσ·

νῦν δ’ ὁ μὲν Ξέρξησ ἦν ἐκπεπηδηκὼσ πρὸσ τὴν ταραχήν, οἱ δ’ Ἕλληνεσ εἰσπεσόντεσ εἰσ τὴν σκηνὴν τοὺσ ἐγκαταληφθέντασ ἐν αὐτῇ σχεδὸν ἅπαντασ ἐφόνευσαν. τῆσ δὲ νυκτὸσ καθεστώσησ ἐπλανῶντο καθ’ ὅλην τὴν παρεμβολὴν ζητοῦντεσ τὸν Ξέρξην εὐλόγωσ·

ἡμέρασ δὲ γενομένησ καὶ τῆσ ὅλησ περιστάσεωσ δηλωθείσησ, οἱ μὲν Πέρσαι θεωροῦντεσ ὀλίγουσ ὄντασ τοὺσ Ἕλληνασ, κατεφρόνησαν αὐτῶν, καὶ κατὰ στόμα μὲν οὐ συνεπλέκοντο, φοβούμενοι τὰσ ἀρετὰσ αὐτῶν, ἐκ δὲ τῶν πλαγίων καὶ ἐξόπισθεν περιιστάμενοι καὶ πανταχόθεν τοξεύοντεσ καὶ ἀκοντίζοντεσ ἅπαντασ ἀπέκτειναν. οἱ μὲν οὖν μετὰ Λεωνίδου τὰσ ἐν Θερμοπύλαισ παρόδουσ τηροῦντεσ τοιοῦτον ἔσχον τοῦ βίου τὸ τέλοσ. ὧν τὰσ ἀρετὰσ τίσ οὐκ ἂν θαυμάσειεν;

οἵτινεσ μιᾷ γνώμῃ χρησάμενοι τὴν μὲν ἀφωρισμένην τάξιν ὑπὸ τῆσ Ἑλλάδοσ οὐκ ἔλιπον, τὸν ἑαυτῶν δὲ βίον προθύμωσ ἐπέδωκαν εἰσ τὴν κοινὴν τῶν Ἑλλήνων σωτηρίαν, καὶ μᾶλλον εἵλοντο τελευτᾶν καλῶσ ἢ ζῆν αἰσχρῶσ. καὶ τὴν τῶν Περσῶν δὲ κατάπληξιν οὐκ ἄν τισ ἀπιστήσαι γενέσθαι. τίσ γὰρ ἂν τῶν βαρβάρων ὑπέλαβε τὸ γεγενημένον;

τίσ δ’ ἂν προσεδόκησεν ὅτι πεντακόσιοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ ἐτόλμησαν ἐπιθέσθαι ταῖσ ἑκατὸν μυριάσι; διὸ καὶ τίσ οὐκ ἂν τῶν μεταγενεστέρων ζηλώσαι τὴν ἀρετὴν τῶν ἀνδρῶν, οἵτινεσ τῷ μεγέθει τῆσ περιστάσεωσ κατεσχημένοι τοῖσ μὲν σώμασι κατεπονήθησαν, ταῖσ δὲ ψυχαῖσ οὐχ ἡττήθησαν; τοιγαροῦν οὗτοι μόνοι τῶν μνημονευομένων κρατηθέντεσ ἐνδοξότεροι γεγόνασι τῶν ἄλλων τῶν τὰσ καλλίστασ νίκασ ἀπενηνεγμένων. χρὴ γὰρ οὐκ ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων κρίνειν τοὺσ ἀγαθοὺσ ἄνδρασ, ἀλλ’ ἐκ τῆσ προαιρέσεωσ· τοῦ μὲν γὰρ ἡ τύχη κυρία, τοῦ δ’ ἡ προαίρεσισ δοκιμάζεται. τίσ γὰρ ἂν ἐκείνων ἀμείνουσ ἄνδρασ κρίνειεν, οἵτινεσ οὐδὲ τῷ χιλιοστῷ μέρει τῶν πολεμίων ἴσοι τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ ἐτόλμησαν τοῖσ ἀπιστουμένοισ πλήθεσι παρατάξαι τὴν ἑαυτῶν ἀρετήν;

οὐ κρατήσειν τῶν τοσούτων μυριάδων ἐλπίζοντεσ, ἀλλ’ ἀνδραγαθίᾳ τοὺσ πρὸ αὐτῶν ἅπαντασ ὑπερβαλεῖν νομίζοντεσ, καὶ τὴν μὲν μάχην αὑτοῖσ εἶναι κρίνοντεσ πρὸσ τοὺσ βαρβάρουσ, τὸν ἀγῶνα δὲ καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν ἀριστείων κρίσιν πρὸσ ἅπαντασ τοὺσ ἐπ’ ἀρετῇ θαυμαζομένουσ ὑπάρχειν. μόνοι γὰρ τῶν ἐξ αἰῶνοσ μνημονευομένων εἵλοντο μᾶλλον τηρεῖν τοὺσ τῆσ πόλεωσ νόμουσ ἢ τὰσ ἰδίασ ψυχάσ, οὐ δυσφοροῦντεσ ἐπὶ τῷ μεγίστουσ ἑαυτοῖσ ἐφεστάναι κινδύνουσ, ἀλλὰ κρίνοντεσ εὐκταιότατον εἶναι τοῖσ ἀρετὴν ἀσκοῦσι τοιούτων ἀγώνων τυγχάνειν.

δικαίωσ δ’ ἄν τισ τούτουσ καὶ τῆσ κοινῆσ τῶν Ἑλλήνων ἐλευθερίασ αἰτίουσ ἡγήσαιτο ἢ τοὺσ ὕστερον ἐν ταῖσ πρὸσ Ξέρξην μάχαισ νικήσαντασ·

τούτων γὰρ τῶν πράξεων μνημονεύοντεσ οἱ μὲν βάρβαροι κατεπλάγησαν, οἱ δὲ Ἕλληνεσ παρωξύνθησαν πρὸσ τὴν ὁμοίαν ἀνδραγαθίαν. καθόλου δὲ μόνοι τῶν πρὸ ἑαυτῶν διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆσ ἀρετῆσ εἰσ ἀθανασίαν μετήλλαξαν.

διόπερ οὐχ οἱ τῶν ἱστοριῶν συγγραφεῖσ μόνον, ἀλλὰ πολλοὶ καὶ τῶν ποιητῶν καθύμνησαν αὐτῶν τὰσ ἀνδραγαθίασ· ὧν γέγονε καὶ Σιμωνίδησ, ὁ μελοποιόσ, ἄξιον τῆσ ἀρετῆσ αὐτῶν ποιήσασ ἐγκώμιον, ἐν ᾧ λέγει τῶν ἐν Θερμοπύλαισ θανόντων εὐκλεὴσ μὲν ἁ τύχα, καλὸσ δ’ ὁ πότμοσ, βωμὸσ δ’ ὁ τάφοσ, πρὸ γόων δὲ μνᾶστισ, ὁ δ’ οἶτοσ ἔπαινοσ. ἐντάφιον δὲ τοιοῦτον οὔτ’ εὐρὼσ οὔθ’ ὁ πανδαμάτωρ ἀμαυρώσει χρόνοσ. ἀνδρῶν ἀγαθῶν ὅδε σηκὸσ οἰκέταν εὐδοξίαν Ἑλλάδοσ εἵλετο. μαρτυρεῖ δὲ καὶ Λεωνίδασ ὁ Σπάρτασ βασιλεύσ, ἀρετᾶσ μέγαν λελοιπὼσ κόσμον ἀέναόν τε κλέοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Diodorus Siculus, Library, book xi, chapter 9

(디오도로스 시켈로스, Library, book xi, chapter 9)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION