Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπομένω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ὑπομένω ὑπομενῶ ὑπέμεινα

Structure: ὑπο (Prefix) + μέν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to stay behind, survive
  2. to await, to await, bide the, to abide, presence
  3. to be patient under, abide patiently, submit to, to await, to wait for
  4. to stand one's ground, stand firm, patiently
  5. to submit or dare, wait, persist
  6. if they shall dare, submits, to await

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπομένω ὑπομένεις ὑπομένει
Dual ὑπομένετον ὑπομένετον
Plural ὑπομένομεν ὑπομένετε ὑπομένουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπομένω ὑπομένῃς ὑπομένῃ
Dual ὑπομένητον ὑπομένητον
Plural ὑπομένωμεν ὑπομένητε ὑπομένωσιν*
OptativeSingular ὑπομένοιμι ὑπομένοις ὑπομένοι
Dual ὑπομένοιτον ὑπομενοίτην
Plural ὑπομένοιμεν ὑπομένοιτε ὑπομένοιεν
ImperativeSingular ὑπομένε ὑπομενέτω
Dual ὑπομένετον ὑπομενέτων
Plural ὑπομένετε ὑπομενόντων, ὑπομενέτωσαν
Infinitive ὑπομένειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομενων ὑπομενοντος ὑπομενουσα ὑπομενουσης ὑπομενον ὑπομενοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπομένομαι ὑπομένει, ὑπομένῃ ὑπομένεται
Dual ὑπομένεσθον ὑπομένεσθον
Plural ὑπομενόμεθα ὑπομένεσθε ὑπομένονται
SubjunctiveSingular ὑπομένωμαι ὑπομένῃ ὑπομένηται
Dual ὑπομένησθον ὑπομένησθον
Plural ὑπομενώμεθα ὑπομένησθε ὑπομένωνται
OptativeSingular ὑπομενοίμην ὑπομένοιο ὑπομένοιτο
Dual ὑπομένοισθον ὑπομενοίσθην
Plural ὑπομενοίμεθα ὑπομένοισθε ὑπομένοιντο
ImperativeSingular ὑπομένου ὑπομενέσθω
Dual ὑπομένεσθον ὑπομενέσθων
Plural ὑπομένεσθε ὑπομενέσθων, ὑπομενέσθωσαν
Infinitive ὑπομένεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομενομενος ὑπομενομενου ὑπομενομενη ὑπομενομενης ὑπομενομενον ὑπομενομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπέμεινα ὑπέμεινας ὑπέμεινεν*
Dual ὑπεμείνατον ὑπεμεινάτην
Plural ὑπεμείναμεν ὑπεμείνατε ὑπέμειναν
SubjunctiveSingular ὑπομείνω ὑπομείνῃς ὑπομείνῃ
Dual ὑπομείνητον ὑπομείνητον
Plural ὑπομείνωμεν ὑπομείνητε ὑπομείνωσιν*
OptativeSingular ὑπομείναιμι ὑπομείναις ὑπομείναι
Dual ὑπομείναιτον ὑπομειναίτην
Plural ὑπομείναιμεν ὑπομείναιτε ὑπομείναιεν
ImperativeSingular ὑπομείνον ὑπομεινάτω
Dual ὑπομείνατον ὑπομεινάτων
Plural ὑπομείνατε ὑπομεινάντων
Infinitive ὑπομείναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομεινᾱς ὑπομειναντος ὑπομεινᾱσα ὑπομεινᾱσης ὑπομειναν ὑπομειναντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπεμεινάμην ὑπεμείνω ὑπεμείνατο
Dual ὑπεμείνασθον ὑπεμεινάσθην
Plural ὑπεμεινάμεθα ὑπεμείνασθε ὑπεμείναντο
SubjunctiveSingular ὑπομείνωμαι ὑπομείνῃ ὑπομείνηται
Dual ὑπομείνησθον ὑπομείνησθον
Plural ὑπομεινώμεθα ὑπομείνησθε ὑπομείνωνται
OptativeSingular ὑπομειναίμην ὑπομείναιο ὑπομείναιτο
Dual ὑπομείναισθον ὑπομειναίσθην
Plural ὑπομειναίμεθα ὑπομείναισθε ὑπομείναιντο
ImperativeSingular ὑπομείναι ὑπομεινάσθω
Dual ὑπομείνασθον ὑπομεινάσθων
Plural ὑπομείνασθε ὑπομεινάσθων
Infinitive ὑπομείνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπομειναμενος ὑπομειναμενου ὑπομειναμενη ὑπομειναμενης ὑπομειναμενον ὑπομειναμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολὺ δ’ ἂν δικαιότερον αὐτὸσ τιμωρίαν ὑπομένοισ τὰ παρ’ ἑκάστοισ ὁμολογούμενα καλῶσ ἔχειν ἀφανίσαι προῃρημένοσ καὶ κατὰ τῆσ ἁπάντων δόξησ ἰσχυρὰν τὴν σεαυτοῦ κατεσκευακὼσ ἀτοπίαν· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 4 185:2)

Synonyms

  1. to stay behind

  2. to stand one's ground

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION