Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσκολαίνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσκολαίνω

Structure: δυσκολαίν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: du/skolos

Sense

  1. to be peevish or discontented, to shew displeasure

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσκολαίνω δυσκολαίνεις δυσκολαίνει
Dual δυσκολαίνετον δυσκολαίνετον
Plural δυσκολαίνομεν δυσκολαίνετε δυσκολαίνουσιν*
SubjunctiveSingular δυσκολαίνω δυσκολαίνῃς δυσκολαίνῃ
Dual δυσκολαίνητον δυσκολαίνητον
Plural δυσκολαίνωμεν δυσκολαίνητε δυσκολαίνωσιν*
OptativeSingular δυσκολαίνοιμι δυσκολαίνοις δυσκολαίνοι
Dual δυσκολαίνοιτον δυσκολαινοίτην
Plural δυσκολαίνοιμεν δυσκολαίνοιτε δυσκολαίνοιεν
ImperativeSingular δυσκόλαινε δυσκολαινέτω
Dual δυσκολαίνετον δυσκολαινέτων
Plural δυσκολαίνετε δυσκολαινόντων, δυσκολαινέτωσαν
Infinitive δυσκολαίνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσκολαινων δυσκολαινοντος δυσκολαινουσα δυσκολαινουσης δυσκολαινον δυσκολαινοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσκολαίνομαι δυσκολαίνει, δυσκολαίνῃ δυσκολαίνεται
Dual δυσκολαίνεσθον δυσκολαίνεσθον
Plural δυσκολαινόμεθα δυσκολαίνεσθε δυσκολαίνονται
SubjunctiveSingular δυσκολαίνωμαι δυσκολαίνῃ δυσκολαίνηται
Dual δυσκολαίνησθον δυσκολαίνησθον
Plural δυσκολαινώμεθα δυσκολαίνησθε δυσκολαίνωνται
OptativeSingular δυσκολαινοίμην δυσκολαίνοιο δυσκολαίνοιτο
Dual δυσκολαίνοισθον δυσκολαινοίσθην
Plural δυσκολαινοίμεθα δυσκολαίνοισθε δυσκολαίνοιντο
ImperativeSingular δυσκολαίνου δυσκολαινέσθω
Dual δυσκολαίνεσθον δυσκολαινέσθων
Plural δυσκολαίνεσθε δυσκολαινέσθων, δυσκολαινέσθωσαν
Infinitive δυσκολαίνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσκολαινομενος δυσκολαινομενου δυσκολαινομενη δυσκολαινομενης δυσκολαινομενον δυσκολαινομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσκόλαινον ἐδυσκόλαινες ἐδυσκόλαινεν*
Dual ἐδυσκολαίνετον ἐδυσκολαινέτην
Plural ἐδυσκολαίνομεν ἐδυσκολαίνετε ἐδυσκόλαινον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐδυσκολαινόμην ἐδυσκολαίνου ἐδυσκολαίνετο
Dual ἐδυσκολαίνεσθον ἐδυσκολαινέσθην
Plural ἐδυσκολαινόμεθα ἐδυσκολαίνεσθε ἐδυσκολαίνοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • χἂ δυσκολαίνει πρὸσ ἐμὲ καὶ βρενθύεται, ταῦτ’ αὐτὰ δή ’σθ’ ἃ κἄμ’ ἐπιτρίβει τῷ πόθῳ. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene 1:24)
  • ἐτεὸν ὦ πάτερ τί δυσκολαίνεισ καὶ στρέφει τὴν νύχθ’ ὅλην; (Aristophanes, Clouds, Prologue 2:11)
  • "σὺ δὲ εἰ τοῖσ πραττομένοισ δυσκολαίνεισ, νῦν μὲν ἐκποδὼν ἄπιθι· (Plutarch, Caesar, chapter 35 3:2)
  • εἰ δ’ ἡ γυνὴ τῷ μὴ νενομισμένῳ δυσκολαίνοι, παρακαλεῖν τοὺσ φίλουσ ὅπωσ διδάσκωσιν αὐτὴν καὶ πείθωσι καλὰ καὶ δίκαια τὰ δοκοῦντα βασιλεῖ μετὰ τοῦ συμφέροντοσ ἡγεῖσθαι. (Plutarch, Demetrius, chapter 38 9:1)
  • "τόπον μετὰ τίνασ κατακείμεθα δεῖ ζητεῖν, μᾶλλον δ’ ὅπωσ εὐάρμοστοι τοῖσ συγκατακειμένοισ ὦμεν, ἀρχὴν καὶ λαβὴν φιλίασ εὐθὺσ ἐν αὐτοῖσ ζητοῦντεσ, μᾶλλον δ’ ἔχοντεσ τὸ μὴ δυσκολαίνειν ἀλλ’ ἐπαινεῖν ὅτι τοιούτοισ συγκατεκλίθημεν· (Plutarch, Septem sapientium convivium, chapter, section 3 12:1)

Synonyms

  1. to be peevish or discontented

Related

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION