Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπάγω ὑπάξω ὑπήγαγον

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓γ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive), to lead or bring under
  2. to bring under one's power

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγω ὑπάγεις ὑπάγει
Dual ὑπάγετον ὑπάγετον
Plural ὑπάγομεν ὑπάγετε ὑπάγουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάγω ὑπάγῃς ὑπάγῃ
Dual ὑπάγητον ὑπάγητον
Plural ὑπάγωμεν ὑπάγητε ὑπάγωσιν*
OptativeSingular ὑπάγοιμι ὑπάγοις ὑπάγοι
Dual ὑπάγοιτον ὑπαγοίτην
Plural ὑπάγοιμεν ὑπάγοιτε ὑπάγοιεν
ImperativeSingular ὑπάγε ὑπαγέτω
Dual ὑπάγετον ὑπαγέτων
Plural ὑπάγετε ὑπαγόντων, ὑπαγέτωσαν
Infinitive ὑπάγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγων ὑπαγοντος ὑπαγουσα ὑπαγουσης ὑπαγον ὑπαγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγομαι ὑπάγει, ὑπάγῃ ὑπάγεται
Dual ὑπάγεσθον ὑπάγεσθον
Plural ὑπαγόμεθα ὑπάγεσθε ὑπάγονται
SubjunctiveSingular ὑπάγωμαι ὑπάγῃ ὑπάγηται
Dual ὑπάγησθον ὑπάγησθον
Plural ὑπαγώμεθα ὑπάγησθε ὑπάγωνται
OptativeSingular ὑπαγοίμην ὑπάγοιο ὑπάγοιτο
Dual ὑπάγοισθον ὑπαγοίσθην
Plural ὑπαγοίμεθα ὑπάγοισθε ὑπάγοιντο
ImperativeSingular ὑπάγου ὑπαγέσθω
Dual ὑπάγεσθον ὑπαγέσθων
Plural ὑπάγεσθε ὑπαγέσθων, ὑπαγέσθωσαν
Infinitive ὑπάγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγομενος ὑπαγομενου ὑπαγομενη ὑπαγομενης ὑπαγομενον ὑπαγομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶτα κωλυόμενοι καὶ ἐλεγχόμενοι πρὸσ τῶν ἑταίρων τῶν ἐμῶν ἠγανάκτουν καὶ συνίσταντο ἐπ’ αὐτούσ, καὶ τέλοσ δικαστηρίοισ ὑπῆγον καὶ παρεδίδοσαν πιομένουσ τοῦ κωνείου. (Lucian, Fugitivi, (no name) 11:1)
  • τότε δὲ οὐχὶ κατὰ στόμα προσεφέροντο τοῖσ Ῥωμαίοισ, ἀλλ’ ἐκκλίνοντεσ ἐπὶ δεξιὰ ὑπῆγον αὑτοὺσ κατὰ μικρόν, ἐμβάλλοντεσ εἰσ τὸ μέσον αὐτῶν τε καὶ τῶν πεζῶν ἐξ ἀριστερᾶσ παρατεταγμένων, καὶ συνεῖδον μὲν οἱ τῶν Ῥωμαίων στρατηγοὶ τὸν δόλον, ἐπισχεῖν δὲ τοὺσ στρατιώτασ οὐκ ἔφθησαν, ἀλλ’ ἑνὸσ ἐκβοήσαντοσ ὅτι φεύγουσιν οἱ πολέμιοι, πάντεσ ὡρ́μησαν διώκειν. (Plutarch, Caius Marius, chapter 26 1:1)
  • ταύτῃ δὲ ὑπῆγον μάλιστα τοὺσ ἀντὶ τῶν ἀγαθῶν καὶ οἰκείων τοῖσ πλουσίοισ κηδεύοντασ. (Plutarch, , chapter 30 5:3)
  • οἱ δὲ ταῦτα μὲν οὐ προσεδέξαντο, τὸν δὲ Δίωνα πιστῶσ καὶ προθύμωσ μετὰ τῶν ὅπλων ἀναλαβόντεσ καὶ συμφράξαντεσ ὑπῆγον ἐκ τῆσ πόλεωσ, ἀδικοῦντεσ μὲν οὐδένα, πολλὰ δὲ τοὺσ ἐντυγχάνοντασ εἰσ ἀχαριστίαν καὶ μοχθηρίαν ὀνειδίζοντεσ. (Plutarch, Dion, chapter 38 3:2)
  • πλὴν τρία γε τῶν λεχθέντων ἐκίνει, πρῶτον μὲν ὅτι τοὺσ βασιλεῖσ καταλύσαντεσ οἱ ὕπατοι καὶ πρὸσ τὸ δημοτικώτερον ἅπαντα μετακοσμήσαντεσ ἐκ τῆσ μέσησ καὶ βασιλικῆσ χώρασ ὑπῆγον αὑτοὺσ κάτω συγχωροῦντεσ, ὡσ μηδὲ τοῦτο τῆσ ἀρχῆσ αὐτῶν καὶ ἐξουσίασ ἐπαχθὲσ εἰή τοῖσ συνοῦσι· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 5:2)

Synonyms

  1. to bring under one's power

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION