Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπάγω ὑπάξω ὑπήγαγον

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓γ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive), to lead or bring under
  2. to bring under one's power

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγω ὑπάγεις ὑπάγει
Dual ὑπάγετον ὑπάγετον
Plural ὑπάγομεν ὑπάγετε ὑπάγουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάγω ὑπάγῃς ὑπάγῃ
Dual ὑπάγητον ὑπάγητον
Plural ὑπάγωμεν ὑπάγητε ὑπάγωσιν*
OptativeSingular ὑπάγοιμι ὑπάγοις ὑπάγοι
Dual ὑπάγοιτον ὑπαγοίτην
Plural ὑπάγοιμεν ὑπάγοιτε ὑπάγοιεν
ImperativeSingular ὑπάγε ὑπαγέτω
Dual ὑπάγετον ὑπαγέτων
Plural ὑπάγετε ὑπαγόντων, ὑπαγέτωσαν
Infinitive ὑπάγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγων ὑπαγοντος ὑπαγουσα ὑπαγουσης ὑπαγον ὑπαγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγομαι ὑπάγει, ὑπάγῃ ὑπάγεται
Dual ὑπάγεσθον ὑπάγεσθον
Plural ὑπαγόμεθα ὑπάγεσθε ὑπάγονται
SubjunctiveSingular ὑπάγωμαι ὑπάγῃ ὑπάγηται
Dual ὑπάγησθον ὑπάγησθον
Plural ὑπαγώμεθα ὑπάγησθε ὑπάγωνται
OptativeSingular ὑπαγοίμην ὑπάγοιο ὑπάγοιτο
Dual ὑπάγοισθον ὑπαγοίσθην
Plural ὑπαγοίμεθα ὑπάγοισθε ὑπάγοιντο
ImperativeSingular ὑπάγου ὑπαγέσθω
Dual ὑπάγεσθον ὑπαγέσθων
Plural ὑπάγεσθε ὑπαγέσθων, ὑπαγέσθωσαν
Infinitive ὑπάγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγομενος ὑπαγομενου ὑπαγομενη ὑπαγομενης ὑπαγομενον ὑπαγομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅταν δ’ ὑπὸ τῶν τοῦδ’ ὑποσχέσεων ὑπάγεσθαι φῇ, μέμνησθ’ ὅτι μάρτυρασ ὑμῖν παρεσχήμεθα, οἳ χρόνον πολὺν τοῦδ’ ἀπηλλαγμένου μισθωταὶ τούτοισ ἐγίγνοντο τῆσ τραπέζησ καὶ τοῦ ἀσπιδοπηγείου. (Demosthenes, Speeches 31-40, 53:1)
  • τὸ φαυλότατον, οἶμαι, τὸ τῆσ λοιδορίασ, πρὸ τοῦ τελευταίου καὶ δεινοτάτου προεώραται, τοῦ μὴ φόνον γίγνεσθαι, μηδὲ κατὰ μικρὸν ὑπάγεσθαι ἐκ μὲν λοιδορίασ εἰσ πληγάσ, ἐκ δὲ πληγῶν εἰσ τραύματα, ἐκ δὲ τραυμάτων εἰσ θάνατον, ἀλλ’ ἐν τοῖσ νόμοισ εἶναι τούτων ἑκάστου τὴν δίκην, μὴ τῇ τοῦ προστυχόντοσ ὀργῇ μηδὲ βουλήσει ταῦτα κρίνεσθαι. (Demosthenes, Speeches 51-61, 29:1)
  • οὐκοῦν μέχρι μὲν τοῦ ὑμᾶσ τε καταστῆναι εἰσ τὴν βουλείαν καὶ ἀρχὰσ ἀποδειχθῆναι καὶ τοὺσ ὁμολογουμένωσ συκοφάντασ ὑπάγεσθαι πάντεσ ταὐτὰ ἐγιγνώσκομεν· (Xenophon, Hellenica, , chapter 3 45:1)
  • Ὁ δ’ ἔφη, "Θεσσαλοὺσ μὲν οὐ δυσχερέσ, εἴτε νῦν εἴτε μετὰ χειμῶνα ἐθέλοισ, ὑπάγεσθαι. (Appian, The Foreign Wars, chapter 3 3:1)
  • Δέκμῳ τε τὴν Κελτικὴν βεβαιοῦντασ Ἀντωνίῳ δόξαι περὶ τυραννίδοσ διαφέρεσθαι, ᾧ προσποιήματι καὶ αὑτὸν ὑπάγεσθαι κατ’ Ἀντωνίου· (Appian, The Civil Wars, book 3, chapter 9 1:2)

Synonyms

  1. to bring under one's power

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION