Sense

1. to send together, to bring together or set together
2. (middle voice) to come together, to come to an agreement

Examples

• Οὐκοῦν τοῦτο, ὦ Ἑρμῆ, θαυμάζω, εἰ μὴ συνίεσαν οἱ Ἀχαιοὶ περὶ πράγματοσ οὕτωσ ὀλιγοχρονίου καὶ ῥᾳδίωσ ἀπανθοῦντοσ πονοῦντεσ. (Lucian, Dialogi mortuorum, 3:5)
• εἶτα οἱ μὲν ὑμῶν ἐναποθνήσκουσι ταῖσ ἐλπίσι, πρὶν ἰδεῖν τἀληθὲσ καὶ καταγνῶναι τῶν ἐξαπατησάντων ἐκείνων, οἱ δὲ κἂν αἴσθωνται ἐξηπατημένοι ὀψέ ποτε γέροντεσ ἤδη γενόμενοι, ὀκνοῦσιν ἀναστρέφειν αἰδούμενοι, εἰ δεήσει τηλικούτουσ αὐτοὺσ ὄντασ ἐξομολογήσασθαι ὅτι πράγματα παίδων ἔχοντεσ οὐ συνίεσαν· (Lucian, 154:2)
• ἐπεὶ δὲ καὶ τὴν ἐλευθερίαν ἀφελόμενοσ αὐτῶν ὁ Λύσανδροσ ἀνδράσι τριάκοντα παρέδωκε τὴν πόλιν, οἷσ οὐκ ἐχρήσαντο σώζεσθαι δυνάμενοι λογισμοῖσ, ἀπολωλότων ἤδη τῶν πραγμάτων, συνίεσαν, ὀλοφυρόμενοι καὶ διεξιόντεσ τὰσ ἁμαρτίασ αὑτῶν καὶ ἀγνοίασ, ὧν μεγίστην ἐποιοῦντο τὴν δευτέραν πρὸσ Ἀλκιβιάδην ὀργήν. (Plutarch, , chapter 38 1:2)
• καὶ οὐ συνίεσαν δύο τάδε ἀλλήλοισ ἐναντία προσδοκῶντεσ, φιλελευθέρουσ ὁμοῦ καὶ μισθωτοὺσ σφίσιν ἔσεσθαι χρησίμωσ τοὺσ παρόντασ. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 17 3:5)
• οἱ μὲν οὖν, ὡσ ἂν ὄντεσ ἔκκριτοι καὶ διὰ τὰσ ἑαυτῶν κτήσεισ ἐπιθυμοῦντεσ εἰρήνησ, συνίεσαν εὐνοϊκὴν τὴν ἐπίπληξιν τοῦ βασιλέωσ· (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 444:1)

Similar forms

• συνήθεις (147)
• συνήθειαν (123)
• συνήθη (119)
• συνῆλθον (111)
• συνηθείας (111)
• συνήθων (97)
• συνήθης (91)
• συνήγαγε (88)
• συνῆν (79)
• συνήθους (71)
• συνῆγε (70)
• σύνηθες (69)
• συνήγαγον (68)
• συνήγαγεν (64)
• συνῄεσαν (45)
• συνηθείᾳ (41)
• συνῆψαν (40)
• συνῆλθεν (38)
• συνῆγον (36)
• συνήχθη (32)
• συνῆψε (31)
• συνήθεια (30)
• συνηνέχθη (28)
• συνῆσαν (27)
• συνῆγεν (27)
• συνήθει (27)
• συνῆλθε (24)
• συνήθως (23)
• συνῄδει (20)
• συνῄει (20)
• συνῆκε (19)
• συνῆκαν (19)
• συνήνεικε (19)
• συνήργησε (16)
• συνῄδεσαν (15)
• συνῆκεν (15)
• συνῆψεν (15)
• συνῆκα (14)
• συνήγορον (14)
• συνήργει (13)
• συνηγορῶν (12)
• συνήνεγκε (12)
• συνήθεσι (12)
• συνῆπτε (11)
• συνῆκται (11)
• συνήθεσιν (11)
• σύνηθές (10)
• συνήσει (10)
• συνηγμένα (10)
• συνῆπτον (9)
• συνήργουν (9)
• συνήγετο (8)
• συνῄδειν (8)
• συνηγορεῖ (8)
• συνήρπασε (8)
• συνήντετο (8)
• συνήγορος (8)
• συνῆπτεν (8)
• συνήγοντο (7)
• συνήντων (7)
• συνῆτε (7)
• Συνηγορία (7)
• συνῆπται (7)
• συνήραντο (7)
• συνῇσαν (7)
• συνήλασεν (6)
• συνήδρευε (6)
• συνηρεφές (6)
• συνηγορίᾳ (5)
• συνῆρχε (5)
• συνηρεφὲς (5)
• συνήρμοσε (5)
• συνηγόρων (5)
• συνῄνουν (5)
• συνήγειρε (5)
• συνῆκας (5)
• συνῆκτο (5)
• συνηδύνει (4)
• συνήσεις (4)
• συνῆπτο (4)
• συνήσουσι (4)
• συνῆψ (4)
• συνῆφθαι (4)
• συνηγμένη (4)
• συνήθειαι (4)
• συνήσειν (4)
• συνήλασαν (4)
• συνῆσθα (3)
• συνῆψα (3)
• συνήρατο (3)
• συνηρεφὴς (3)
• συνῆχθαι (3)
• συνηγόρου (3)
• συνῇς (3)
• συνήστην (3)
• συνήντησε (3)
• συνῄρει (3)
• συνῇ (3)
• συνῆξα (3)
• συνήγαγόν (3)
• συνῄδη (3)
• συνημμένα (3)
• συνηρεφεῖ (3)
• συνηύξησε (3)
• συνήδεται (3)
• συνήλγουν (3)
• συνῄδεις (3)
• συνῄεσάν (3)
• συνήσω (3)
• συνηβᾷ (2)
• συνῄδεε (2)
• συνήδετο (2)
• συνήγορόν (2)
• συνήργησέ (2)
• συνῇδον (2)
• συνήφθη (2)
• συνήγμεθα (2)
• συνῆλθόν (2)
• συνῄνεσαν (2)
• συνῄρητο (2)
• συνήγαγες (2)
• συνήκμασε (2)
• συνηχεῖν (2)
• συνήδομαι (2)
• συνῄρηται (2)
• συνῆχας (2)
• συνηβήσας (2)
• συνήγγισε (2)
• συνηγόρει (2)
• συνῆλθαν (2)
• συνήρχετο (2)
• συνῇστε (2)
• συνήχησαν (2)
• συνήγοροι (2)
• συνήκοοι (2)
• συνῄνεσε (2)
• συνήχει (2)
• συνήδοιτο (2)
• συνηγόρῳ (2)
• συνήκμαζε (2)
• συνημμένῳ (2)
• συνήθεες (2)
• συνῃρηκὼς (2)
• συνήρπαζε (2)
• συνῆς (2)
• συνῄσθετο (2)
• συνηύχετο (2)
• συνήιξαν (1)
• συνήκουεν (1)
• συνήλισαν (1)
• συνῆμεν (1)
• Συνῄνει (1)
• συνήθειά (1)
• συνηράμην (1)
• συνηρεφέα (1)
• συνήρεισε (1)
• συνηρπάγη (1)
• συνῆρχες (1)
• συνήσθιον (1)
• συνηυξήθη (1)
• συνηχέναι (1)
• συνῆ (1)
• συνῆξε (1)
• συνηκολου‐ (1)
• συνήλασα (1)
• συνήλγησε (1)
• συνήντησα (1)
• συνήθεϊ (1)
• συνηθείης (1)
• συνήραξ (1)
• συνήρεσκέ (1)
• συνήσῃς (1)
• συνησθῇς (1)
• συνηχεῖ (1)
• συνῆψέ (1)
• σύνηβοι (1)
• συνηδίκει (1)
• συνήγγιζε (1)
• συνήλαστο (1)
• συνημμένη (1)
• συνήνεικέ (1)
• συνήντα (1)
• συνήνωντο (1)
• συνήθεας (1)
• σύνηθεσ‧ (1)
• συνηθῶν (1)
• συνήραθ (1)
• συνήρεσε (1)
• συνησθεὶς (1)
• συνηύχεθ (1)
• συνήχησε (1)
• συνήβα (1)
• συνῃδέατε (1)
• συνῄδετε (1)
• συνηγωνία (1)
• Συνήκατε (1)
• συνήκοον (1)
• συνήλασε (1)
• συνήλικα (1)
• συνήλυε (1)
• συνῄνεσεν (1)
• συνηθίσθη (1)
• συνήραξεν (1)
• συνῆρξεν (1)
• συνῆρχέν (1)
• συνῆσάν (1)
• συνήσθιεν (1)
• συνηύξετο (1)
• συνῇδεν (1)
• συνήκαμες (1)
• συνήκοι (1)
• συνηλάθη (1)
• συνήλγησα (1)
• συνήμονας (1)
• συνῄνεσα (1)
• συνήρα (1)
• συνήρατ (1)
• συνηρεφῆ (1)
• συνήρεσκε (1)
• συνηρώτα (1)
• συνῄσαμεν (1)
• συνήσῃ (1)
• συνήσθην (1)
• συνήσων (1)
• συνήχουν (1)
• σ[υνήγα]γεν (1)
• συνήισαν (1)
• συνήκουον (1)
• συνήλασσε (1)
• συνήνυσε (1)
• συνήθεα (1)
• σύνηθὲς (1)
• συνῃρέθη (1)
• συνήρπακε (1)
• συνησθείη (1)
• συνήψαμεν (1)
• συνη (1)
• συνηξίωσέ (1)
• συνήδοντο (1)
• συνήγαγ (1)
• συνήγομεν (1)
• συνῆγου (1)
• συνηλύδων (1)
• συνὴν (1)
• συνήντησέ (1)
• συνήραξε (1)
• συνῆρξε (1)
• συνηρεφής (1)
• συνῄρετο (1)
• συνήρμοκε (1)
• συνῆρχεν (1)
• συνήσκει (1)
• συνησθῆτε (1)
• συνηῦξε (1)
• συνηβολίῃ (1)
• συνηγορῇ (1)
• συνήκαμεν (1)
• συνήλειψε (1)
• συνῄνεον (1)
• συνήντεες (1)
• συνήορός (1)
• συνήθειάν (1)
• συνήρασθε (1)
• συνήρεσεν (1)
• συνήσετε (1)
• συνήχησιν (1)
• συνῆψας (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary