Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

θεῖος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: θεῖος θεῖα θεῖον

Structure: θει (Stem) + ος (Ending)

Etym.: comp. and Sup. qeio/teros, -o/tatos, qew/teros being comp. of qeo/s

Sense

  1. of or from the gods or God, divine
  2. belonging or sacred to a god, holy
  3. super-human (used of heroic figures)
  4. Imperial

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative θεῖος θείᾱ θεῖον
Genitive θείου θείᾱς θείου
Dative θείῳ θείᾱͅ θείῳ
Accusative θεῖον θείᾱν θεῖον
Vocative θεῖε θείᾱ θεῖον
DualN/A/V θείω θείᾱ θείω
G/D θείοιν θείαιν θείοιν
PluralNominative θεῖοι θεῖαι θεῖα
Genitive θείων θειῶν θείων
Dative θείοις θείαις θείοις
Accusative θείους θείᾱς θεῖα
Vocative θεῖοι θεῖαι θεῖα
Positive Comparative Superlative
Adjective θεῖος θείου θειώτερος θειωτέρου θειώτατος θειωτάτου
Adverb θείως θειώτερον θειώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἀσεβεῖν γὰρ εἰσ τοὺσ θείουσ νόμουσ οὐ ρᾴδιον, ἀλλὰ ταῦτα ὁ ἀκόλουθοσ καιρὸσ δηλώσει. (Septuagint, Liber Maccabees II 4:17)
  • "τὸν μὲν Τιμάρχου λόγον ὥσπερ ἱερὸν καὶ ἄσυλον ἀνακεῖσθαί φημι τῷ θεῷ χρῆναι θαυμάζω δ’ εἰ τοῖσ ὑπὸ Σιμμίου λεγομένοισ περὶ αὐτοῦ δυσπιστήσουσί τινεσ, κύκνουσ μὲν ἱεροὺσ καὶ δράκοντασ καὶ κύνασ καὶ ἵππουσ ὀνομάζοντεσ, ἀνθρώπουσ δὲ θείουσ εἶναι καὶ θεοφιλεῖσ ἀπιστοῦντεσ, καὶ ταῦτα τὸν θεὸν οὐ φίλορνιν ἀλλὰ φιλάνθρωπον ἡγούμενοι. (Plutarch, De genio Socratis, section 241)
  • "θεοὶ μὲν γὰρ οὖν ὀλίγων ἀνθρώπων κοσμοῦσι βίον, οὓσ ἂν ἄκρωσ μακαρίουσ τε καὶ θείουσ ὡσ ἀληθῶσ ἀπεργάσασθαι βουληθῶσιν· (Plutarch, De genio Socratis, section 2410)
  • οὔπω γὰρ αὐτὸ τοὔνομα τῆσ τύχησ λέγοντεσ, εἰδότεσ δὲ τὴν τῆσ ἀτάκτωσ καὶ ἀορίστωσ περιφερομένησ αἰτίασ δύναμιν ἰσχυρὰν καὶ ἀφύλακτον οὖσαν ἀνθρωπίνῳ λογισμῷ τοῖσ τῶν θεῶν ὀνόμασιν ἐξέφραζον, ὥσπερ ἡμεῖσ καὶ πράγματα καὶ ἤθη καὶ νὴ Δία καὶ λόγουσ καὶ ἄνδρασ εἰώθαμεν δαιμονίουσ καὶ θείουσ προσαγορεύειν. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 6 32:1)
  • ἐγὼ μὲν οὖν, ὦ ἄνδρεσ, ἡγοῦμαι χρῆναι νομίζειν τοὺσ τοιούτουσ κινδύνουσ ἀνθρωπίνουσ, τοὺσ δὲ κατὰ θάλατταν θείουσ. (Andocides, Speeches, 223:1)

Synonyms

  1. of or from the gods or God

  2. belonging or sacred to a god

  3. super-human

  4. Imperial

Related

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION