θεῖος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
θεῖος
θεῖα
θεῖον
Structure:
θει
(Stem)
+
ος
(Ending)
Etym.: comp. and Sup. qeio/teros, -o/tatos, qew/teros being comp. of qeo/s
Sense
- of or from the gods or God, divine
- belonging or sacred to a god, holy
- super-human (used of heroic figures)
- Imperial
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- προφερόμενοι τοὺσ γαστρὸσ ἕνεκεν τὰ θεῖα παραβεβηκότασ προστάγματα μηδέποτε εὐνοήσειν μηδὲ τοῖσ τοῦ βασιλέωσ πράγμασιν. (Septuagint, Liber Maccabees III 7:11)
- αὕτη δὴ τοίτυν ἐστὶν ἡ τοῦ νόμου παιδεία, δι’ ἧσ τὰ θεῖα σεμνῶσ καὶ τὰ ἀνθρώπινα συμφερόντωσ μανθάνομεν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 1:16)
- καὶ μὴν ὅσα σεμνὰ καὶ θεῖα νομίζουσιν ἄνθρωποι, τούτων πατρὶσ αἰτία καὶ διδάσκαλοσ, γεννησαμένη καὶ ἀναθρεψαμένη καὶ παιδευσαμένη. (Lucian, Patriae Encomium, (no name) 1:3)
- μετὰ δ’ οὖν τοὺσ Βραχμᾶνασ εἰσ Αἰθιοπίαν εὐθύσ, εἶτα εἰσ Αἴγυπτον κατέβην, καὶ ξυγγενομένη τοῖσ ἱερεῦσιν καὶ προφήταισ αὐτῶν καὶ τὰ θεῖα παιδεύσασα ἐσ Βαβυλῶνα ἀπῆρα Χαλδαίουσ καὶ μάγουσ μυήσουσα, εἶτα εἰσ Σκυθίαν ἐκεῖθεν, εἶτα εἰσ Θρᾴκην, ἔνθα μοι Εὔμολπόσ τε καὶ Ὀρφεὺσ συνεγενέσθην, οὓσ καὶ προαποστείλασα ἐσ τὴν Ἑλλάδα, τὸν μὲν ὡσ τελέσειεν αὐτούσ, τὸν Εὔμολπον ‐ ἐμεμαθήκει γὰρ τὰ θεῖα παρ’ ἡμῶν ἅπαντα ‐ τὸν δὲ ὡσ ἐπᾴδων προσβιβάζοι τῇ μουσικῇ, κατὰ πόδασ εὐθὺσ εἱπόμην. (Lucian, Fugitivi, (no name) 8:1)
- ἐνταῦθα οὖν ἤρξατο τὸ πολὺ τῆσ ὑπερηφανίασ λήγειν ὑποτεθραυσμένοσ καὶ εἰσ ἐπίγνωσιν ἔρχεσθαι θείᾳ μάστιγι κατὰ στιγμὴν ἐπιτεινόμενοσ ταῖσ ἀλγηδόσι. (Septuagint, Liber Maccabees II 9:11)
- ἐφ’ οἷσ ἀγανακτήσασα ἡ θεία δίκη αὐτὸν αὐτοῖσ τὸν Ἀντίοχον ἐπολέμωσεν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 4:21)
- συγγνώσεται δὲ ἡμῖν καὶ ἡ θεία δίκη δι’ ἀνάγκην τὸν βασιλέα φοβηθεῖσιν. (Septuagint, Liber Maccabees IV 8:22)
Synonyms
-
of or from the gods or God
-
belonging or sacred to a god
-
super-human
-
Imperial
