Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

προτρέπω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: προτρέπω προτρέψω

Structure: προ (Prefix) + τρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to urge forwards, to turn in headlong flight, to give oneself up
  2. to urge on, impel, to urge on, impel, persuade, roused, I will exhort or urge thee, to be persuaded

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτρέπω προτρέπεις προτρέπει
Dual προτρέπετον προτρέπετον
Plural προτρέπομεν προτρέπετε προτρέπουσιν*
SubjunctiveSingular προτρέπω προτρέπῃς προτρέπῃ
Dual προτρέπητον προτρέπητον
Plural προτρέπωμεν προτρέπητε προτρέπωσιν*
OptativeSingular προτρέποιμι προτρέποις προτρέποι
Dual προτρέποιτον προτρεποίτην
Plural προτρέποιμεν προτρέποιτε προτρέποιεν
ImperativeSingular προτρέπε προτρεπέτω
Dual προτρέπετον προτρεπέτων
Plural προτρέπετε προτρεπόντων, προτρεπέτωσαν
Infinitive προτρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προτρεπων προτρεποντος προτρεπουσα προτρεπουσης προτρεπον προτρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτρέπομαι προτρέπει, προτρέπῃ προτρέπεται
Dual προτρέπεσθον προτρέπεσθον
Plural προτρεπόμεθα προτρέπεσθε προτρέπονται
SubjunctiveSingular προτρέπωμαι προτρέπῃ προτρέπηται
Dual προτρέπησθον προτρέπησθον
Plural προτρεπώμεθα προτρέπησθε προτρέπωνται
OptativeSingular προτρεποίμην προτρέποιο προτρέποιτο
Dual προτρέποισθον προτρεποίσθην
Plural προτρεποίμεθα προτρέποισθε προτρέποιντο
ImperativeSingular προτρέπου προτρεπέσθω
Dual προτρέπεσθον προτρεπέσθων
Plural προτρέπεσθε προτρεπέσθων, προτρεπέσθωσαν
Infinitive προτρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτρεπομενος προτρεπομενου προτρεπομενη προτρεπομενης προτρεπομενον προτρεπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτρέψω προτρέψεις προτρέψει
Dual προτρέψετον προτρέψετον
Plural προτρέψομεν προτρέψετε προτρέψουσιν*
OptativeSingular προτρέψοιμι προτρέψοις προτρέψοι
Dual προτρέψοιτον προτρεψοίτην
Plural προτρέψοιμεν προτρέψοιτε προτρέψοιεν
Infinitive προτρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
προτρεψων προτρεψοντος προτρεψουσα προτρεψουσης προτρεψον προτρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προτρέψομαι προτρέψει, προτρέψῃ προτρέψεται
Dual προτρέψεσθον προτρέψεσθον
Plural προτρεψόμεθα προτρέψεσθε προτρέψονται
OptativeSingular προτρεψοίμην προτρέψοιο προτρέψοιτο
Dual προτρέψοισθον προτρεψοίσθην
Plural προτρεψοίμεθα προτρέψοισθε προτρέψοιντο
Infinitive προτρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
προτρεψομενος προτρεψομενου προτρεψομενη προτρεψομενης προτρεψομενον προτρεψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προέτρεπον προέτρεπες προέτρεπεν*
Dual προετρέπετον προετρεπέτην
Plural προετρέπομεν προετρέπετε προέτρεπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular προετρεπόμην προετρέπου προετρέπετο
Dual προετρέπεσθον προετρεπέσθην
Plural προετρεπόμεθα προετρέπεσθε προετρέποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐφ̓ ἣν γὰρ ἂν ἔλθω αὐτῶν, ἀνὴρ κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆσ ἀτραποῦ ἑκάστησ ἐφεστὼσ ἐν τῇ εἰσόδῳ μάλα τισ ἀξιόπιστοσ ὀρέγει τε τὴν Χεῖρα καὶ προτρέπει κατὰ τὴν αὐτοῦ ἀπιέναι, λέγων ἕκαστοσ αὐτῶν μόνοσ τὴν εὐθεῖαν εἰδέναι, τοὺσ δ̓ ἄλλουσ πλανᾶσθαι μήτε αὐτοὺσ ἐληλυθότασ μήτε ἄλλοισ ἡγήσασθαι δυναμένοισ ἀκολουθήσαντασ. (Lucian, 53:2)
  • ἐσθλὸσ καὶ πᾶσιν γὰρ ἐπίστατο μείλιχοσ εἶναι τήν τε γὰρ ἀνδρείαν ἀποφαίνων μάθημα καὶ τὸ προσφιλῶσ ἅμα καὶ κεχαρισμένωσ ἀνθρώποισ ὁμιλεῖν ἀπ’ ἐπιστήμησ καὶ κατὰ λόγον γίγνεσθαι νομίζων προτρέπει μὴ ἀμελεῖν ἑαυτῶν, ἀλλὰ μανθάνειν τὰ καλὰ καὶ προσέχειν τοῖσ διδάσκουσιν, ὡσ καὶ τὴν σκαιότητα καὶ τὴν δειλίαν ἀμαθίαν καὶ ἄγνοιαν οὖσαν. (Plutarch, Quomodo adolescens poetas audire debeat, chapter, section 11 27:1)
  • τίσ γάρ σ’ ἀνάγκῃ τῇδε προτρέπει βροτῶν; (Sophocles, episode 3:26)
  • ἐμοὶ δὲ τοῦτ’ ἔστιν ἐκ παιδὸσ ἀρξάμενον, φωνή τισ γιγνομένη, ἣ ὅταν γένηται, ἀεὶ ἀποτρέπει με τοῦτο ὃ ἂν μέλλω πράττειν, προτρέπει δὲ οὔποτε. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 147:1)
  • ἔστι δὲ τοῦτο φωνή, ἣ ὅταν γένηται ἀεί μοι σημαίνει, ὃ ἂν μέλλω πράττειν, τούτου ἀποτροπήν, προτρέπει δὲ οὐδέποτε· (Plato, Alcibiades 1, Alcibiades 2, Hipparchus, Lovers, Theages, Charmides, Laches, Lysis, 46:3)

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION