Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 18 1:

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 18 1:)

ἐπεὶ δὲ ἡ τῶν πιθανῶν λόγων χρῆσισ πρὸσ κρίσιν ἐστί περὶ ὧν γὰρ ἴσμεν καὶ κεκρίκαμεν οὐδὲν ἔτι δεῖ λόγου, ἔστι δ’ ἐάν τε πρὸσ ἕνα τισ τῷ λόγῳ χρώμενοσ προτρέπῃ ἢ ἀποτρέπῃ, οἱο͂ν οἱ νουθετοῦντεσ ποιοῦσιν ἢ πείθοντεσ οὐδὲν γὰρ ἧττον κριτὴσ ὁ εἷσ· ὃν γὰρ δεῖ πεῖσαι, οὗτόσ ἐστιν ὡσ εἰπεῖν ἁπλῶσ κριτήσ, ἐάν τε πρὸσ ἀμφισβητοῦντασ, ἐάν τε πρὸσ ὑπόθεσιν λέγῃ τισ, ὁμοίωσ τῷ γὰρ λόγῳ ἀνάγκη χρῆσθαι καὶ ἀναιρεῖν τὰ ἐναντία, πρὸσ ἃ ὥσπερ ἀμφισβητοῦντα τὸν λόγον ποιεῖται, ὡσαύτωσ δὲ καὶ ἐν τοῖσ ἐπιδεικτικοῖσ ὥσπερ γὰρ πρὸσ κριτὴν τὸν θεωρὸν ὁ λόγοσ συνέστηκεν, ὅλωσ δὲ μόνοσ ἐστὶν ἁπλῶσ κριτὴσ ἐν τοῖσ πολιτικοῖσ ἀγῶσιν ὁ τὰ ζητούμενα κρίνων· τά τε γὰρ ἀμφισβητούμενα ζητεῖται πῶσ ἔχει, καὶ περὶ ὧν βουλεύονται, περὶ δὲ τῶν κατὰ τὰσ πολιτείασ ἠθῶν ἐν τοῖσ συμβουλευτικοῖσ εἴρηται πρότερον ‐ ὥστε διωρισμένον ἂν εἰή πῶσ τε καὶ διὰ τίνων τοὺσ λόγουσ ἠθικοὺσ ποιητέον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION