Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 19

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 19)

πρῶτον μὲν οὖν περὶ δυνατοῦ καὶ ἀδυνάτου λέγωμεν. ἂν δὴ τὸ ἐναντίον ᾖ δυνατὸν ἢ εἶναι ἢ γενέσθαι, καὶ τὸ ἐναντίον δόξειεν ἂν εἶναι δυνατόν, οἱο͂ν εἰ δυνατὸν ἄνθρωπον ὑγιασθῆναι, καὶ νοσῆσαι· ἡ γὰρ αὐτὴ δύναμισ τῶν ἐναντίων ᾗ ἐναντία. καὶ εἰ τὸ ὅμοιον δυνατόν, καὶ τὸ ὅμοιον· καὶ εἰ τὸ χαλεπώτερον δυνατόν, καὶ τὸ ῥᾷον·

καὶ εἰ τὸ σπουδαῖον καὶ καλὸν γενέσθαι δυνατόν, καὶ ὅλωσ δυνατὸν γενέσθαι·

χαλεπώτερον γὰρ καλὴν οἰκίαν ἢ οἰκίαν εἶναι.

καὶ οὗ ἡ ἀρχὴ δύναται γενέσθαι, καὶ τὸ τέλοσ·

οὐδὲν γὰρ γίγνεται οὐδ’ ἄρχεται γίγνεσθαι τῶν ἀδυνάτων, οἱο͂ν τὸ σύμμετρον τὴν διάμετρον εἶναι οὔτ’ ἂν ἄρξαιτο γίγνεσθαι οὔτε γίγνεται. καὶ οὗ τὸ τέλοσ, καὶ ἡ ἀρχὴ δυνατή· ἅπαντα γὰρ ἐξ ἀρχῆσ γίγνεται. καὶ εἰ τὸ ὕστερον τῇ οὐσίᾳ ἢ τῇ γενέσει δυνατὸν γενέσθαι, καὶ τὸ πρότερον, οἱο͂ν εἰ ἄνδρα γενέσθαι δυνατόν, καὶ παῖδα πρότερον γὰρ ἐκεῖνο γίγνεται, καὶ εἰ παῖδα, καὶ ἄνδρα καὶ ἀρχὴ γὰρ ἐκείνη.

καὶ ὧν ἢ ἔρωσ ἢ ἐπιθυμία φύσει ἐστίν·

οὐδεὶσ γὰρ ἀδυνάτων ἐρᾷ οὐδὲ ἐπιθυμεῖ ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ. καὶ ὧν ἐπιστῆμαί εἰσι καὶ τέχναι, δυνατὸν ταῦτα καὶ εἶναι καὶ γίγνεσθαι.

καὶ ὅσων ἡ ἀρχὴ τῆσ γενέσεωσ ἐν τούτοισ ἐστὶν ἃ ἡμεῖσ ἀναγκάσαιμεν ἂν ἢ πείσαιμεν·

ταῦτα δ’ ἐστὶν ὧν κρείττουσ ἢ κύριοι ἢ φίλοι. καὶ ὧν τὰ μέρη δυνατά, καὶ τὸ ὅλον, καὶ ὧν τὸ ὅλον δυνατόν, καὶ τὰ μέρη ὡσ ἐπὶ τὸ πολύ·

εἰ γὰρ πρόσχισμα καὶ κεφαλὶσ καὶ χιτὼν δύναται γενέσθαι, καὶ ὑποδήματα δυνατὸν γενέσθαι, καὶ εἰ ὑποδήματα, καὶ πρόσχισμα καὶ κεφαλίσ καὶ χιτών. καὶ εἰ τὸ γένοσ ὅλον τῶν δυνατῶν γενέσθαι, καὶ τὸ εἶδοσ, καὶ εἰ τὸ εἶδοσ, καὶ τὸ γένοσ, οἱο͂ν εἰ πλοῖον γενέσθαι δυνατόν, καὶ τριήρη, καὶ εἰ τριήρη, καὶ πλοῖον.

καὶ εἰ θάτερον τῶν πρὸσ ἄλληλα πεφυκότων, καὶ θάτερον, οἱο͂ν εἰ διπλάσιον, καὶ ἥμισυ, καὶ εἰ ἥμισυ, διπλάσιον.

καὶ εἰ ἄνευ τέχνησ καὶ παρασκευῆσ δυνατὸν γίγνεσθαι, μᾶλλον διὰ τέχνησ καὶ ἐπιμελείασ δυνατόν, ὅθεν καὶ Ἀγάθωνι εἴρηται καὶ μὴν τὰ μέν γε τῆσ τέχνησ πράσσειν, τὰ δὲἡμῖν ἀνάγκῃ καὶ τύχῃ προσγίγνεται.

καὶ εἰ τοῖσ χείροσι καὶ ἥττοσι καὶ ἀφρονεστέροισ δυνατόν, καὶ τοῖσ ἐναντίοισ μᾶλλον, ὥσπερ καὶ Ἰσοκράτησ ἔφη δεινὸν εἴναι εἰ ὁ μὲν Εὔθυνοσ ἔμαθεν, αὐτὸσ δὲ μὴ δυνήσεται εὑρεῖν.

περὶ δὲ ἀδυνάτου δῆλον ὅτι ἐκ τῶν ἐναντίων τοῖσ εἰρημένοισ ὑπάρχει.

εἰ δὲ γέγονεν, ἐκ τῶνδε σκεπτέον.

πρῶτον μὲν γάρ, εἰ τὸ ἧττον γίγνεσθαι πεφυκὸσ γέγονεν, γεγονὸσ ἂν εἰή καὶ τὸ μᾶλλον.

καὶ εἰ τὸ ὕστερον εἰωθὸσ γίγνεσθαι γέγονεν, καὶ τὸ πρότερον γέγονεν, οἱο͂ν εἰ ἐπιλέλησται, καὶ ἔμαθέ ποτε τοῦτο. καὶ εἰ ἐδύνατο καὶ ἐβούλετο, πέπραχε·

πάντεσ γάρ, ὅταν δυνάμενοι βουληθῶσι, πράττουσιν· ἐμποδὼν γὰρ οὐδέν. ἔτι εἰ ἐβούλετο καὶ μηδὲν τῶν ἔξω ἐκώλυεν, καὶ εἰ ἐδύνατο καὶ ὠργίζετο, καὶ εἰ ἐδύνατο καὶ ἐπεθύμει·

ὡσ γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ ὧν ὀρέγονται, ἂν δύνωνται, ποιοῦσιν, οἱ μὲν φαῦλοι δι’ ἀκρασίαν, οἱ δ’ ἐπιεικεῖσ ὅτι τῶν ἐπιεικῶν ἐπιθυμοῦσιν. καὶ εἰ ἔμελλε γίγνεσθαι, καὶ ποιεῖν·

εἰκὸσ γὰρ τὸν μέλλοντα καὶ ποιῆσαι. καὶ εἰ γέγονεν ὅσα ἢ πέφυκε πρὸ ἐκείνου ἢ ἕνεκα ἐκείνου, οἱο͂ν εἰ ἤστραψε, καὶ ἐβρόντησεν, καὶ εἰ ἐπείρασε, καὶ ἔπραξεν.

καὶ εἰ ὅσα ὕστερον πέφυκε γίγνεσθαι ἢ οὗ ἕνεκα γίγνεται γέγονε, καὶ τὸ πρότερον καὶ τὸ τούτου ἕνεκα γέγονεν, οἱο͂ν εἰ ἐβρόντησε, καὶ ἤστραψεν, καὶ εἰ ἔπραξεν, ἐπείρασεν. ἔστι δὲ τούτων ἁπάντων τὰ μὲν ἐξ ἀνάγκησ τὰ δ’ ὡσ ἐπὶ τὸ πολὺ οὕτωσ ἔχοντα.

περὶ δὲ τοῦ μὴ γεγονέναι φανερὸν ὅτι ἐκ τῶν ἐναντίων τοῖσ εἰρημένοισ. καὶ περὶ τοῦ ἐσομένου ἐκ τῶν αὐτῶν δῆλον·

τό τε γὰρ ἐν δυνάμει καὶ ἐν βουλήσει ὂν ἔσται, καὶ τὰ ἐν ἐπιθυμίᾳ καὶ ὀργῇ καὶ λογισμῷ μετὰ δυνάμεωσ ὄντα, ταῦτα καὶ ἐν ὁρμῇ τοῦ ποιεῖν ἢ μελλήσει ἔσται· ὡσ γὰρ ἐπὶ τὸ πολὺ γίγνεται μᾶλλον τὰ μέλλοντα ἢ τὰ μὴ μέλλοντα. καὶ εἰ προγέγονε ὅσα πρότερον πέφυκε γίγνεσθαι, οἱο͂ν εἰ συννεφεῖ, εἰκὸσ ὗσαι.

καὶ εἰ τὸ ἕνεκα τούτου γέγονε, καὶ τοῦτο εἰκὸσ γενέσθαι, οἱο͂ν εἰ θεμέλιοσ, καὶ οἰκία.

περὶ δὲ μεγέθουσ καὶ μικρότητοσ τῶν πραγμάτων καὶ μείζονόσ τε καὶ ἐλάττονοσ καὶ ὅλωσ μεγάλων καὶ μικρῶν ἐκ τῶν προειρημένων ἡμῖν ἐστιν φανερόν.

εἴρηται γὰρ ἐν τοῖσ συμβουλευτικοῖσ περί τε μεγέθουσ ἀγαθῶν καὶ περὶ τοῦ μείζονοσ ἁπλῶσ καὶ ἐλάττονοσ, ὥστε ἐπεὶ καθ’ ἕκαστον τῶν λόγων τὸ προκείμενον τέλοσ ἀγαθόν ἐστιν, οἱο͂ν τὸ συμφέρον καὶ τὸ καλὸν καὶ τὸ δίκαιον, φανερὸν ὅτι δι’ ἐκείνων ληπτέον τὰσ αὐξήσεισ πᾶσιν. τὸ δὲ παρὰ ταῦτα ἔτι ζητεῖν περὶ μεγέθουσ ἁπλῶσ καὶ ὑπεροχῆσ κενολογεῖν ἐστιν·

κυριώτερα γάρ ἐστιν πρὸσ τὴν χρείαν τῶν καθόλου τὰ καθ’ ἕκαστα τῶν πραγμάτων. περὶ μὲν οὖν δυνατοῦ καὶ ἀδυνάτου, καὶ πότερον γέγονεν ἢ οὐ γέγονεν καὶ ἔσται ἢ οὐκ ἔσται, ἔτι δὲ περὶ μεγέθουσ καὶ μικρότητοσ τῶν πραγμάτων, εἰρήσθω ταῦτα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION