Aristotle, Rhetoric, Book 2, chapter 10

(아리스토텔레스, 수사학, Book 2, chapter 10)

δῆλον δὲ καὶ ἐπὶ τίσι φθονοῦσι καὶ τίσι καὶ πῶσ ἔχοντεσ, εἴπερ ἐστὶν ὁ φθόνοσ λύπη τισ ἐπὶ εὐπραγίᾳ φαινομένῃ τῶν εἰρημένων ἀγαθῶν περὶ τοὺσ ὁμοίουσ, μὴ ἵνα τι αὑτῷ, ἀλλὰ δι’ ἐκείνουσ· φθονήσουσι μὲν γὰρ οἱ τοιοῦτοι οἷσ εἰσί τινεσ ὅμοιοι ἢ φαίνονται· ὁμοίουσ δὲ λέγω κατὰ γένοσ, κατὰ συγγένειαν, καθ’ ἡλικίασ, κατὰ ἕξεισ, κατὰ δόξαν, κατὰ τὰ ὑπάρχοντα.

καὶ οἷσ μικρὸν ἐλλείπει τοῦ μὴ πάντα ὑπάρχειν διὸ οἱ μεγάλα πράττοντεσ καὶ οἱ εὐτυχοῦντεσ φθονεροί εἰσιν· πάντασ γὰρ οἰόνται τὰ αὑτῶν φέρειν. καὶ οἱ τιμώμενοι ἐπί τινι διαφερόντωσ, καὶ μάλιστα ἐπὶ σοφίᾳ ἢ εὐδαιμονίᾳ.

καὶ οἱ φιλότιμοι φθονερώτεροι τῶν ἀφιλοτίμων. καὶ οἱ δοξόσοφοι· φιλότιμοι γὰρ ἐπὶ σοφίᾳ. καὶ ὅλωσ οἱ φιλόδοξοι περί τι φθονεροὶ περὶ τοῦτο. καὶ οἱ μικρόψυχοι· πάντα γὰρ μεγάλα δοκεῖ αὐτοῖσ εἶναι. ἐφ’ οἷσ δὲ φθονοῦσι, τὰ μὲν ἀγαθὰ εἴρηται·

ἐφ’ οἷσ γὰρ φιλοδοξοῦσι καὶ φιλοτιμοῦνται ἔργοισ ἢ κτήμασι καὶ ὀρέγονται δόξησ, καὶ ὅσα εὐτυχήματά ἐστιν, σχεδὸν περὶ πάντα φθόνοσ ἔστι, καὶ μάλιστα ὧν αὐτοὶ ἢ ὀρέγονται ἢ οἰόνται δεῖν αὑτοὺσ ἔχειν, ἢ ὧν τῇ κτήσει μικρῷ ὑπερέχουσιν ἢ μικρῷ ἐλλείπουσιν. φανερὸν δὲ καὶ οἷσ φθονοῦσιν·

ἅμα γὰρ εἴρηται· τοῖσ γὰρ ἐγγὺσ καὶ χρόνῳ καὶ τόπῳ καὶ ἡλικίᾳ καὶ δόξῃ φθονοῦσιν· ὅθεν εἴρηται τὸ συγγενὲσ γὰρ καὶ φθονεῖν ἐπίσταται. καὶ πρὸσ οὓσ φιλοτιμοῦνται· φιλοτιμοῦνται γὰρ πρὸσ τοὺσ εἰρημένουσ, πρὸσ δὲ τοὺσ μυριοστὸν ἔτοσ ὄντασ ἢ πρὸσ τοὺσ ἐσομένουσ ἢ τεθνεῶτασ οὐδείσ, οὐδὲ πρὸσ τοὺσ ἐφ’ Ἡρακλείαισ στήλαισ. οὐδ’ ὧν πολὺ οἰόνται παρ’ αὐτοῖσ ἢ παρὰ τοῖσ ἄλλοισ λείπεσθαι, οὐδ’ ὧν πολὺ ὑπερέχειν, ὡσαύτωσ καὶ ρὸσ τούτουσ καὶ περὶ τὰ τοιαῦτα. ἐπεὶ δὲ πρὸσ τοὺσ ἀνταγωνιστὰσ καὶ ἀντεραστὰσ καὶ ὅλωσ τοὺσ τῶν αὐτῶν ἐφιεμένουσ φιλοτιμοῦνται, ἀνάγκη μάλιστα τούτοισ φθονεῖν, διόπερ εἴρηται καὶ κεραμεὺσ κεραμεῖ.

καὶ ὧν ἢ κεκτημένων ἢ κατορθούντων ὄνειδοσ αὐτοῖσ εἰσὶν δὲ καὶ οὗτοι <οἱ> ἐγγὺσ καὶ ὅμοιοι·

δῆλον γὰρ ὅτι παρ’ αὐτοὺσ οὐ τυγχάνουσι τοῦ ἀγαθοῦ, ὥστε τοῦτο λυποῦν ποιεῖ τὸν φθόνον. καὶ τοῖσ ἢ ἔχουσι ταῦτα ἢ κεκτημένοισ ὅσα αὐτοῖσ προσῆκεν ἢ ἐκέκτηντό ποτε·

καὶ οἱ πολλὰ δαπανήσαντεσ εἰσ ταὐτὸ τοῖσ ὀλίγα φθονοῦσιν.

καὶ τοῖσ ταχὺ οἱ ἢ μόλισ τυχόντεσ ἢ μὴ τυχόντεσ φθονοῦσιν.

δῆλον δὲ καὶ ἐφ’ οἷσ χαίρουσιν οἱ τοιοῦτοι καὶ ἐπὶ τίσι καὶ πῶσ ἔχοντεσ·

ὡσ γὰρ ἔχοντεσ λυποῦνται, οὕτωσ ἔχοντεσ ἐπὶ τοῖσ ἐναντίοισ ἡσθήσονται. ὥστε ἂν αὐτοὶ μὲν παρασκευασθῶσιν οὕτωσ ἔχειν, οἱ δ’ ἐλεεῖσθαι ἢ τυγχάνειν τινὸσ ἀγαθοῦ ἀξιοῦντεσ ὦσιν οἱοῖ οἱ εἰρημένοι, δῆλον ὡσ οὐ τεύξονται ἐλέου παρὰ τῶν κυρίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION