Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διατρέπω?

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration: diatrepō

Principal Part: διατρέπω διατρέψω

Structure: δια (Prefix) + τρέπ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to turn away from, to be turned from one's purpose, to be perplexed

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατρέπω διατρέπεις διατρέπει
Dual διατρέπετον διατρέπετον
Plural διατρέπομεν διατρέπετε διατρέπουσι(ν)
SubjunctiveSingular διατρέπω διατρέπῃς διατρέπῃ
Dual διατρέπητον διατρέπητον
Plural διατρέπωμεν διατρέπητε διατρέπωσι(ν)
OptativeSingular διατρέποιμι διατρέποις διατρέποι
Dual διατρέποιτον διατρεποίτην
Plural διατρέποιμεν διατρέποιτε διατρέποιεν
ImperativeSingular διατρέπε διατρεπέτω
Dual διατρέπετον διατρεπέτων
Plural διατρέπετε διατρεπόντων, διατρεπέτωσαν
Infinitive διατρέπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατρεπων διατρεποντος διατρεπουσα διατρεπουσης διατρεπον διατρεποντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατρέπομαι διατρέπει, διατρέπῃ διατρέπεται
Dual διατρέπεσθον διατρέπεσθον
Plural διατρεπόμεθα διατρέπεσθε διατρέπονται
SubjunctiveSingular διατρέπωμαι διατρέπῃ διατρέπηται
Dual διατρέπησθον διατρέπησθον
Plural διατρεπώμεθα διατρέπησθε διατρέπωνται
OptativeSingular διατρεποίμην διατρέποιο διατρέποιτο
Dual διατρέποισθον διατρεποίσθην
Plural διατρεποίμεθα διατρέποισθε διατρέποιντο
ImperativeSingular διατρέπου διατρεπέσθω
Dual διατρέπεσθον διατρεπέσθων
Plural διατρέπεσθε διατρεπέσθων, διατρεπέσθωσαν
Infinitive διατρέπεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατρεπομενος διατρεπομενου διατρεπομενη διατρεπομενης διατρεπομενον διατρεπομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατρέψω διατρέψεις διατρέψει
Dual διατρέψετον διατρέψετον
Plural διατρέψομεν διατρέψετε διατρέψουσι(ν)
OptativeSingular διατρέψοιμι διατρέψοις διατρέψοι
Dual διατρέψοιτον διατρεψοίτην
Plural διατρέψοιμεν διατρέψοιτε διατρέψοιεν
Infinitive διατρέψειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διατρεψων διατρεψοντος διατρεψουσα διατρεψουσης διατρεψον διατρεψοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διατρέψομαι διατρέψει, διατρέψῃ διατρέψεται
Dual διατρέψεσθον διατρέψεσθον
Plural διατρεψόμεθα διατρέψεσθε διατρέψονται
OptativeSingular διατρεψοίμην διατρέψοιο διατρέψοιτο
Dual διατρέψοισθον διατρεψοίσθην
Plural διατρεψοίμεθα διατρέψοισθε διατρέψοιντο
Infinitive διατρέψεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διατρεψομενος διατρεψομενου διατρεψομενη διατρεψομενης διατρεψομενον διατρεψομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέτρεπον διέτρεπες διέτρεπε(ν)
Dual διετρέπετον διετρεπέτην
Plural διετρέπομεν διετρέπετε διέτρεπον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διετρεπόμην διετρέπου διετρέπετο
Dual διετρέπεσθον διετρεπέσθην
Plural διετρεπόμεθα διετρέπεσθε διετρέποντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ γάρ ἦ κεν γηθήσαι Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες οἷς ἐστιν ἀεὶ πρόχειρον, ἐπιστρέφει καὶ διατρέπει καὶ ἀφίστησι τῶν τοιούτων ἐφ οἷς οἱ ἐχθροὶ χαίρουσι καὶ καταγελῶσι. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 3 10:1)
  • καὶ γὰρ ἐμοὶ τοιαῦτ ἄττα ἐπέρχεται πρὸς σὲ λέγειν, οἱά῀περ ἐκεῖνος πρὸς τὸν ἀδελφόν, ὅτι "ἀμελεῖς, ὦ Σώκρατες, ὧν δεῖ σε ἐπιμελεῖσθαι, καὶ φύσιν ψυχῆς ὧδε γενναίαν μειρακιώδει τινὶ διατρέπεις μορφώματι, καὶ οὔτ ἂν δίκης βουλαῖσι προσθεῖ ἂν ὀρθῶς λόγον, οὔτ εἰκὸς ἂν καὶ πιθανὸν ἂν λάβοις, οὔθ ὑπὲρ ἄλλου νεανικὸν βούλευμα βουλεύσαιο. (Plato, Euthydemus, Protagoras, Gorgias, Meno, 236:3)
  • ἐφ᾿ οἷς ὑμεῖς μὲν ἠρυθριᾶτε καὶ διετρέπεσθε τῶν ἡγεμόνων εἰσιόντων, οἱ δὲ ἀηδῶς ἔχοντες πρὸς ὑμᾶς ἐπέχαιρον καὶ ἐγέλων: (Dio, Chrysostom, Orationes, 15:1)
  • οἵ τε ζηλωταὶ μᾶλλον ἐπανέστησαν, οὐχ ὡς ὑπὸ συμμάχων καταλειφθέντες, ἀλλ ἀπηλλαγμένοι τῶν δυσωπούντων καὶ διατρεπόντων παρανομεῖν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 403:1)
  • Οἱ δὲ Ῥωμαῖοι θεωροῦντες τοὺς Καρχηδονίους τάς τε πορείας ποιουμένους διὰ τῶν ὁμαλῶν τόπων καὶ τὰς στρατοπεδείας τιθέντας ἐν τοῖς ἐπιπέδοις τῶν χωρίων, κατ αὐτὸ μὲν τοῦτο ξενιζόμενοι διετρέποντο, τοῖς γε μὴν ὅλοις ἔσπευδον ἐγγίσαι τοῖς πολεμίοις. (Polybius, Histories, book 1, chapter 33 1:1)

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION