Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπίπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: καταπίπτω καταπεσοῦμαι κατέπεσον πέπτωκα

Structure: κατα (Prefix) + πίπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fall or drop down
  2. fell
  3. to have the falling sickness

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπίπτω καταπίπτεις καταπίπτει
Dual καταπίπτετον καταπίπτετον
Plural καταπίπτομεν καταπίπτετε καταπίπτουσιν*
SubjunctiveSingular καταπίπτω καταπίπτῃς καταπίπτῃ
Dual καταπίπτητον καταπίπτητον
Plural καταπίπτωμεν καταπίπτητε καταπίπτωσιν*
OptativeSingular καταπίπτοιμι καταπίπτοις καταπίπτοι
Dual καταπίπτοιτον καταπιπτοίτην
Plural καταπίπτοιμεν καταπίπτοιτε καταπίπτοιεν
ImperativeSingular καταπίπτε καταπιπτέτω
Dual καταπίπτετον καταπιπτέτων
Plural καταπίπτετε καταπιπτόντων, καταπιπτέτωσαν
Infinitive καταπίπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπιπτων καταπιπτοντος καταπιπτουσα καταπιπτουσης καταπιπτον καταπιπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπίπτομαι καταπίπτει, καταπίπτῃ καταπίπτεται
Dual καταπίπτεσθον καταπίπτεσθον
Plural καταπιπτόμεθα καταπίπτεσθε καταπίπτονται
SubjunctiveSingular καταπίπτωμαι καταπίπτῃ καταπίπτηται
Dual καταπίπτησθον καταπίπτησθον
Plural καταπιπτώμεθα καταπίπτησθε καταπίπτωνται
OptativeSingular καταπιπτοίμην καταπίπτοιο καταπίπτοιτο
Dual καταπίπτοισθον καταπιπτοίσθην
Plural καταπιπτοίμεθα καταπίπτοισθε καταπίπτοιντο
ImperativeSingular καταπίπτου καταπιπτέσθω
Dual καταπίπτεσθον καταπιπτέσθων
Plural καταπίπτεσθε καταπιπτέσθων, καταπιπτέσθωσαν
Infinitive καταπίπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπιπτομενος καταπιπτομενου καταπιπτομενη καταπιπτομενης καταπιπτομενον καταπιπτομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὅσοι δὲ αὐτῶν κάτω συννενευκότεσ παλαίουσιν, καταπίπτειν τε ἀσφαλῶσ μανθάνουσι καὶ ἀνίστασθαι εὐμαρῶσ καὶ ὠθισμοὺσ καὶ περιπλοκὰσ καὶ λυγισμοὺσ καὶ ἄγχεσθαι δύνασθαι καὶ εἰσ ὕψοσ ἀναβαστάσαι τὸν ἀντίπαλον, οὐκ ἀχρεῖα οὐδὲ οὗτοι ἐκμελετῶντεσ, ἀλλὰ ἓν μὲν τὸ πρῶτον καὶ μέγιστον ἀναμφιβόλωσ κτώμενοι· (Lucian, Anacharsis, (no name) 24:6)
  • "ἐλέγετο δὲ καὶ καταπίπτειν πρὸσ τὴν σελήνην αὐξανομένην. (Lucian, Toxaris vel amicitia, (no name) 24:11)
  • διαίρεσθαι πρὸσ ἀλαζονείαν ἢ ταπεινοῦσθαι καὶ καταπίπτειν πρὸσ οἴκτουσ καὶ ὀλοφυρμοὺσ διὰ τὴν τῆσ ψυχῆσ ἀσθένειαν καὶ τὸν ἐμφυόμενον ἡμῖν τοῦ θανάτου φόβον παρὰ τὴν ἄγνοιαν τῶν εἰωθότων ἐν τῷ βίῳ συμβαίνειν κατὰ τὴν τῆσ ἀνάγκησ ἢ πεπρωμένησ μοῖραν. (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 29 2:1)
  • ἐπὶ δὲ τῶν φλεβῶν οὐκέτ’ ἐγχωρεῖ, δυναμένου δὴ τοῦ χιτῶνοσ αὐτῶν εἰσ ἑαυτὸν συνιζάνειν καὶ διὰ τοῦτο καταπίπτειν εἰσ τὴν ἐντὸσ εὐρυχωρίαν. (Galen, On the Natural Faculties., B, section 18)
  • ἡ αὐτὴ γὰρ δύναμισ τοῦ ὑγιαίνειν καὶ κάμνειν, καὶ ἠρεμεῖν καὶ κινεῖσθαι, καὶ οἰκοδομεῖν καὶ καταβάλλειν, καὶ οἰκοδομεῖσθαι καὶ καταπίπτειν. (Aristotle, Metaphysics, Book 9 112:2)

Synonyms

  1. to fall or drop down

  2. fell

  3. to have the falling sickness

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION