Ancient Greek-English Dictionary Language

ἱκετεύω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἱκετεύω

Structure: ἱκετεύ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: i(ke/ths

Sense

  1. to approach as a suppliant
  2. to supplicate, beseech, to beg of
  3. to ask, as a suppliant

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱκετεύω ἱκετεύεις ἱκετεύει
Dual ἱκετεύετον ἱκετεύετον
Plural ἱκετεύομεν ἱκετεύετε ἱκετεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἱκετεύω ἱκετεύῃς ἱκετεύῃ
Dual ἱκετεύητον ἱκετεύητον
Plural ἱκετεύωμεν ἱκετεύητε ἱκετεύωσιν*
OptativeSingular ἱκετεύοιμι ἱκετεύοις ἱκετεύοι
Dual ἱκετεύοιτον ἱκετευοίτην
Plural ἱκετεύοιμεν ἱκετεύοιτε ἱκετεύοιεν
ImperativeSingular ἱκέτευε ἱκετευέτω
Dual ἱκετεύετον ἱκετευέτων
Plural ἱκετεύετε ἱκετευόντων, ἱκετευέτωσαν
Infinitive ἱκετεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱκετευων ἱκετευοντος ἱκετευουσα ἱκετευουσης ἱκετευον ἱκετευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἱκετεύομαι ἱκετεύει, ἱκετεύῃ ἱκετεύεται
Dual ἱκετεύεσθον ἱκετεύεσθον
Plural ἱκετευόμεθα ἱκετεύεσθε ἱκετεύονται
SubjunctiveSingular ἱκετεύωμαι ἱκετεύῃ ἱκετεύηται
Dual ἱκετεύησθον ἱκετεύησθον
Plural ἱκετευώμεθα ἱκετεύησθε ἱκετεύωνται
OptativeSingular ἱκετευοίμην ἱκετεύοιο ἱκετεύοιτο
Dual ἱκετεύοισθον ἱκετευοίσθην
Plural ἱκετευοίμεθα ἱκετεύοισθε ἱκετεύοιντο
ImperativeSingular ἱκετεύου ἱκετευέσθω
Dual ἱκετεύεσθον ἱκετευέσθων
Plural ἱκετεύεσθε ἱκετευέσθων, ἱκετευέσθωσαν
Infinitive ἱκετεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἱκετευομενος ἱκετευομενου ἱκετευομενη ἱκετευομενης ἱκετευομενον ἱκετευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐπεὶ δὲ καὶ λόγουσ ἐτόλμησέ μοι προσενεγκεῖν, ἐγὼ μὲν ἀφεῖσα αὐτὸν ἔτι δακρύοντα καὶ προκυλινδούμενον, ἐπιφραξαμένη τὰ ὦτα, ὡσ μηδὲ ἀκούσαιμι αὐτοῦ ὑβριστικὰ ἱκετεύοντοσ, ἀπῆλθον σοὶ φράσουσα· (Lucian, Dialogi deorum, 3:6)
  • ἱκετεύοντοσ δὲ τοῦ Μαρίου καὶ δακρύοντοσ, οἱ κύριοι τῆσ ὁλκάδοσ ὡσ ἐν ὀλίγῳ πολλὰσ ἐπ’ ἀμφότερα τῆσ γνώμησ τροπὰσ λαβόντεσ ὅμωσ ἀπεκρίναντο τοῖσ ἱππεῦσι μὴ προέσθαι τὸν Μάριον. (Plutarch, Caius Marius, chapter 37 2:2)
  • μετὰ ταῦτα δὲ τὸν αὐτὸν τρόπον ἡμεῖσ ἑτέροισ ἀπεδόμεθα, ἐφ’ οἷσπερ αὐτοὶ ἐπριάμεθα, οὐ μόνον κελεύοντοσ ἔτι τούτου, ἀλλὰ καὶ ἱκετεύοντοσ· (Demosthenes, Speeches 31-40, 50:1)
  • λέγοντοσ δέ, ὦ ἄνδρεσ, Χαρμίδου ταῦτα, ἀντιβολούντων δὲ τῶν ἄλλων καὶ ἱκετεύοντοσ ἑνὸσ ἑκάστου, ἐνεθυμήθην πρὸσ ἐμαυτόν, "ὢ πάντων ἐγὼ δεινοτάτῃ συμφορᾷ περιπεσών, πότερα περιίδω τοὺσ ἐμαυτοῦ συγγενεῖσ ἀπολλυμένουσ ἀδίκωσ, καὶ αὐτούσ τε ἀποθανόντασ καὶ τὰ χρήματα αὐτῶν δημευθέντα, πρὸσ δὲ τούτοισ ἀναγραφέντασ ἐν στήλαισ ὡσ ὄντασ ἀλιτηρίουσ τῶν θεῶν τοὺσ οὐδενὸσ αἰτίουσ τῶν γεγενημένων, ἔτι δὲ τριακοσίουσ Ἀθηναίων μέλλοντασ ἀδίκωσ ἀπολεῖσθαι, τὴν δὲ πόλιν ἐν κακοῖσ οὖσαν τοῖσ μεγίστοισ καὶ ὑποψίαν εἰσ ἀλλήλουσ ἔχοντασ, ἢ εἴπω Ἀθηναίοισ ἅπερ ἤκουσα Εὐφιλήτου αὐτοῦ τοῦ ποιήσαντοσ; (Andocides, Speeches, 91:1)
  • καὶ οὔτε μεταδιδάσκοντοσ ἐπείθοντο τοῦ ἡγεμόνοσ, οὔτ’ ὀλοφυρομένου καὶ ἱκετεύοντοσ ἔπασχόν τι πρὸσ τὰσ δεήσεισ, οὔτ’ ἀπειλὰσ καὶ ἀνατάσεισ, ὁπότε καὶ ταύταισ χρήσαιτο, δι’ εὐλαβείασ ἐλάμβανον, ἀλλὰ πρὸσ ἅπαντα τραχυνόμενοι ταῦτα διέμενον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books VII-IX, book 9, chapter 3 8:1)

Synonyms

  1. to approach as a suppliant

  2. to supplicate

  3. to ask

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION