뜻

2. 간청하다, 애원하다, 탄원하다, 청하다
3. 묻다, 청하다, 물어보다

1. to approach as a suppliant
2. to supplicate, beseech, to beg of
3. to ask, as a suppliant

예문

• ἐνίοτε δὲ καὶ ἱκέτευε καὶ κατελιπάρει, ἀφεθῆναι πρὸσ ὀλίγον ἀξιῶν καὶ πολλὰ δώσειν ὑπισχνούμενοσ. (Lucian, Cataplus, (no name) 4:3)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 4:3)

• ἐκείνη μὲν οὖν ‐ καὶ γὰρ ἔτυχε γυμνὴ οὖσα ‐ οὐκ εἶχεν ὅπωσ ἐγκαλύψαιτο αἰδουμένη, ὁ δὲ Ἄρησ τὰ μὲν πρῶτα διαφυγεῖν ἐπειρᾶτο καὶ ἤλπιζε ῥήξειν τὰ δεσμά, ἔπειτα δὲ συνεὶσ ἐν ἀφύκτῳ ἐχόμενον ἑαυτὸν ἱκέτευε. (Lucian, Dialogi deorum, 2:1)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 2:1)

• τῶν δὲ βασιλέων ὁ μὲν Ἆγισ ἐπὶ τὴν Χαλκίοικον κατέφυγεν, ὁ δὲ Κλεόμβροτοσ εἰσ τὸ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἱερὸν ἐλθὼν ἱκέτευε· (Plutarch, Agis, chapter 16 3:2)

  (플루타르코스, Agis, chapter 16 3:2)

• πιεζόμενοσ δὲ τούτοισ ὁ Ἐνδυμίων πέμψασ ἱκέτευε καθαιρεῖν τὸ οἰκοδόμημα καὶ μὴ σφᾶσ περιορᾶν ἐν σκότῳ βιοτεύοντασ, ὑπισχνεῖτο δὲ καὶ φόρουσ τελέσειν καὶ σύμμαχοσ ἔσεσθαι καὶ μηκέτι πολεμήσειν, καὶ ὁμήρουσ ἐπὶ τούτοισ δοῦναι ἤθελεν. (Lucian, Verae Historiae, book 1 19:3)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 1 19:3)

• μήποτε δὲ ὁ Νίκανδροσ μάντιν κέκληκε τὴν κράμβην ἱερὰν οὖσαν, ἐπεὶ καὶ παρ’ Ἱππώνακτι ἐν τοῖσ ἰάμβοισ ἐστί τι λεγόμενον τοιοῦτον ὁ δ’ ἐξολισθὼν ἱκέτευε τὴν κράμβην τὴν ἑπτάφυλλον ᾗ θύεσκε Πανδώρη Θαργηλίοισιν ἔγχυτον πρὸ φαρμάκου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 9 2:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 9 2:3)

유사 형태

• ἱκετεύω (56)
• ἱκέτευον (53)
• ἱκέτευε (35)
• ἱκετεύειν (28)
• ἱκετείαν (24)
• ἱκέτευεν (24)
• ἱκετεύων (20)
• ἱκετείας (14)
• ἱκετεύομεν (11)
• ἱκέτευσε (11)
• ἱκετεύει (10)
• ἱκετεύουσι (7)
• ἱκετεύοντα (7)
• ἱκέτευσεν (6)
• ἱκετείαις (6)
• ἱκετεύσας (6)
• ἱκέτευσαν (4)
• ἱκετεῦσαι (4)
• ἱκετεύουσα (4)
• ἱκετεύσειν (4)
• ἱκετεύσω (3)
• ἱκετείᾳ (3)
• Ἱκέτεω (3)
• ἱκετεύῃ (3)
• ἱκέτευσα (3)
• ἱκετέων (2)
• ἱκετεύοντι (2)
• ἱκετεύσει (2)
• ἱκέτευσον (2)
• ἱκέτευ (2)
• ἱκετεύεις (2)
• ἱκετεύοντέ (2)
• ἱκετεῖαι (1)
• ἱκετεύομέν (1)
• ἱκετεύσατε (1)
• ἱκέτευμα (1)
• ἱκετεύσῃ (1)
• [ἱκε]τεύων (1)
• ἱκέτευς (1)
• ἱκετευτέος (1)
• ἱκετεύουσά (1)
• ἱκέτευσας (1)
• ἱκετεύοντε (1)
• ἱκετευθείς (1)
• ἱκετευτέον (1)
• ἱκετεία (1)
• ἱκέτευέ (1)
• ἱκετεύομαι (1)
• ἰκετεῦσι (1)
• ἱκετεύωσι (1)
• ἱκετευέτω (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.