뜻

2. 간청하다, 애원하다, 탄원하다, 청하다
3. 묻다, 청하다, 물어보다

1. to approach as a suppliant
2. to supplicate, beseech, to beg of
3. to ask, as a suppliant

예문

• ἐνίοτε δὲ καὶ ἱκέτευε καὶ κατελιπάρει, ἀφεθῆναι πρὸς ὀλίγον ἀξιῶν καὶ πολλὰ δώσειν ὑπισχνούμενος. (Lucian, Cataplus, (no name) 4:3)

  (루키아노스, Cataplus, (no name) 4:3)

• ἐκείνη μὲν οὖν - καὶ γὰρ ἔτυχε γυμνὴ οὖσα - οὐκ εἶχεν ὅπως ἐγκαλύψαιτο αἰδουμένη, ὁ δὲ Ἄρης τὰ μὲν πρῶτα διαφυγεῖν ἐπειρᾶτο καὶ ἤλπιζε ῥήξειν τὰ δεσμά, ἔπειτα δὲ συνεὶς ἐν ἀφύκτῳ ἐχόμενον ἑαυτὸν ἱκέτευε. (Lucian, Dialogi deorum, 2:1)

  (루키아노스, Dialogi deorum, 2:1)

• τῶν δὲ βασιλέων ὁ μὲν Ἆγις ἐπὶ τὴν Χαλκίοικον κατέφυγεν, ὁ δὲ Κλεόμβροτος εἰς τὸ τοῦ Ποσειδῶνος ἱερὸν ἐλθὼν ἱκέτευε: (Plutarch, Agis, chapter 16 3:2)

  (플루타르코스, Agis, chapter 16 3:2)

• πιεζόμενος δὲ τούτοις ὁ Ἐνδυμίων πέμψας ἱκέτευε καθαιρεῖν τὸ οἰκοδόμημα καὶ μὴ σφᾶς περιορᾶν ἐν σκότῳ βιοτεύοντας, ὑπισχνεῖτο δὲ καὶ φόρους τελέσειν καὶ σύμμαχος ἔσεσθαι καὶ μηκέτι πολεμήσειν, καὶ ὁμήρους ἐπὶ τούτοις δοῦναι ἤθελεν. (Lucian, Verae Historiae, book 1 19:3)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 1 19:3)

• μήποτε δὲ ὁ Νίκανδρος μάντιν κέκληκε τὴν κράμβην ἱερὰν οὖσαν, ἐπεὶ καὶ παρ Ἱππώνακτι ἐν τοῖς ἰάμβοις ἐστί τι λεγόμενον τοιοῦτον ὁ δ ἐξολισθὼν ἱκέτευε τὴν κράμβην τὴν ἑπτάφυλλον ᾗ θύεσκε Πανδώρη Θαργηλίοισιν ἔγχυτον πρὸ φαρμάκου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 9 2:3)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 9 2:3)

유사 형태

• ἱκετεύω (56)
• ἱκέτευον (53)
• ἱκέτευε (35)
• ἱκετεύειν (28)
• ἱκετείαν (24)
• ἱκέτευεν (24)
• ἱκετεύων (20)
• ἱκετείας (14)
• ἱκετεύομεν (11)
• ἱκέτευσε (11)
• ἱκετεύει (10)
• ἱκετεύουσι (7)
• ἱκετεύοντα (7)
• ἱκέτευσεν (6)
• ἱκετείαις (6)
• ἱκετεύσας (6)
• ἱκέτευσαν (4)
• ἱκετεῦσαι (4)
• ἱκετεύουσα (4)
• ἱκετεύσειν (4)
• ἱκετεύσω (3)
• ἱκετείᾳ (3)
• Ἱκέτεω (3)
• ἱκετεύῃ (3)
• ἱκέτευσα (3)
• ἱκετέων (2)
• ἱκετεύοντι (2)
• ἱκετεύσει (2)
• ἱκέτευσον (2)
• ἱκέτευ (2)
• ἱκετεύεις (2)
• ἱκετεύοντέ (2)
• ἱκετεῖαι (1)
• ἱκετεύομέν (1)
• ἱκετεύσατε (1)
• ἱκέτευμα (1)
• ἱκετεύσῃ (1)
• [ἱκε]τεύων (1)
• ἱκέτευς (1)
• ἱκετευτέος (1)
• ἱκετεύουσά (1)
• ἱκέτευσας (1)
• ἱκετεύοντε (1)
• ἱκετευθείς (1)
• ἱκετευτέον (1)
• ἱκετεία (1)
• ἱκέτευέ (1)
• ἱκετεύομαι (1)
• ἰκετεῦσι (1)
• ἱκετεύωσι (1)
• ἱκετευέτω? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.