Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπισκήπτω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπισκήπτω ἐπισκήψω

Structure: ἐπι (Prefix) + σκήπτ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make to lean upon, make to fall upon, impose on
  2. to fall upon, came to
  3. to lay it upon, to enjoin, lay a strict charge upon
  4. to denounce, to be denounced as guilty of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισκήπτω ἐπισκήπτεις ἐπισκήπτει
Dual ἐπισκήπτετον ἐπισκήπτετον
Plural ἐπισκήπτομεν ἐπισκήπτετε ἐπισκήπτουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπισκήπτω ἐπισκήπτῃς ἐπισκήπτῃ
Dual ἐπισκήπτητον ἐπισκήπτητον
Plural ἐπισκήπτωμεν ἐπισκήπτητε ἐπισκήπτωσιν*
OptativeSingular ἐπισκήπτοιμι ἐπισκήπτοις ἐπισκήπτοι
Dual ἐπισκήπτοιτον ἐπισκηπτοίτην
Plural ἐπισκήπτοιμεν ἐπισκήπτοιτε ἐπισκήπτοιεν
ImperativeSingular ἐπισκήπτε ἐπισκηπτέτω
Dual ἐπισκήπτετον ἐπισκηπτέτων
Plural ἐπισκήπτετε ἐπισκηπτόντων, ἐπισκηπτέτωσαν
Infinitive ἐπισκήπτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισκηπτων ἐπισκηπτοντος ἐπισκηπτουσα ἐπισκηπτουσης ἐπισκηπτον ἐπισκηπτοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπισκήπτομαι ἐπισκήπτει, ἐπισκήπτῃ ἐπισκήπτεται
Dual ἐπισκήπτεσθον ἐπισκήπτεσθον
Plural ἐπισκηπτόμεθα ἐπισκήπτεσθε ἐπισκήπτονται
SubjunctiveSingular ἐπισκήπτωμαι ἐπισκήπτῃ ἐπισκήπτηται
Dual ἐπισκήπτησθον ἐπισκήπτησθον
Plural ἐπισκηπτώμεθα ἐπισκήπτησθε ἐπισκήπτωνται
OptativeSingular ἐπισκηπτοίμην ἐπισκήπτοιο ἐπισκήπτοιτο
Dual ἐπισκήπτοισθον ἐπισκηπτοίσθην
Plural ἐπισκηπτοίμεθα ἐπισκήπτοισθε ἐπισκήπτοιντο
ImperativeSingular ἐπισκήπτου ἐπισκηπτέσθω
Dual ἐπισκήπτεσθον ἐπισκηπτέσθων
Plural ἐπισκήπτεσθε ἐπισκηπτέσθων, ἐπισκηπτέσθωσαν
Infinitive ἐπισκήπτεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπισκηπτομενος ἐπισκηπτομενου ἐπισκηπτομενη ἐπισκηπτομενης ἐπισκηπτομενον ἐπισκηπτομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ταῦτ’ οὖν, ὦ γονεῖσ καὶ παῖδεσ τῶν τελευτησάντων, ἐκεῖνοί τ’ ἐπέσκηπτον ὑμῖν ἀπαγγέλλειν κἀγὼ ὡσ δύναμαι προθυμότατα ἀπαγγέλλω. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 30 7:2)
  • καὶ οὕτωσ ἂν δεινότατα πάντων πάθοιεν, εἰ οἷσ ἐπέσκηπτον ἐκεῖνοι ὡσ φίλοισ οὖσι τιμωρεῖν ὑπὲρ αὑτῶν, οὗτοι ὁμόψηφοι κατ’ ἐκείνων τῶν ἀνδρῶν τοῖσ τριάκοντα γενήσονται. (Lysias, Speeches, 127:2)
  • ἐν δὲ τῷ παρόντι δίκαιόσ εἰμι εἰπεῖν ἃ οἱ πατέρεσ ἡμῖν ἐπέσκηπτον ἀπαγγέλλειν τοῖσ ἀεὶ λειπομένοισ, εἴ τι πάσχοιεν, ἡνίκα κινδυνεύσειν ἔμελλον. (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 80:1)
  • ταῦτα οὖν, ὦ παῖδεσ καὶ γονῆσ τῶν τελευτησάντων, ἐκεῖνοί τε ἐπέσκηπτον ἡμῖν ἀπαγγέλλειν, καὶ ἐγὼ ὡσ δύναμαι προθυμότατα ἀπαγγέλλω· (Plato, Hippias Major, Hippias Minor, Ion, Menexenus, Cleitophon, Timaeus, Critias, Minos, Epinomis, 96:1)
  • ἐπέσκηπτόν τε δι’ ἀπορρήτων τοῖσ ἐπὶ τῶν στρατοπέδων συνάρχουσι τοὺσ ἐναντιουμένουσ σφίσι διαφθείρειν, τοὺσ μὲν ἐπιφανεῖσ ἀδήλωσ, ὧν δ’ ἐλάττων ὁ λόγοσ ἦν καὶ ἀπὸ τοῦ φανεροῦ, προφάσεισ ἀεί τινασ ἐπιφέροντασ, ἵνα δικαίωσ δόξωσιν ἀποθανεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 11, chapter 24 3:1)

Synonyms

  1. to make to lean upon

  2. to fall upon

  3. to denounce

Related

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION