Hellas Alive Dictionary - καταγορευω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

καταγορεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταγορεύω καταγορεύσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀγορεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to denounce

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγορεύω	καταγορεύεις	καταγορεύει
	Dual		καταγορεύετον	καταγορεύετον
	Plural	καταγορεύομεν	καταγορεύετε	καταγορεύουσιν*
Subjunctive	Singular	καταγορεύω	καταγορεύῃς	καταγορεύῃ
	Dual		καταγορεύητον	καταγορεύητον
	Plural	καταγορεύωμεν	καταγορεύητε	καταγορεύωσιν*
Optative	Singular	καταγορεύοιμι	καταγορεύοις	καταγορεύοι
	Dual		καταγορεύοιτον	καταγορευοίτην
	Plural	καταγορεύοιμεν	καταγορεύοιτε	καταγορεύοιεν
Imperative	Singular		καταγόρευε	καταγορευέτω
	Dual		καταγορεύετον	καταγορευέτων
	Plural		καταγορεύετε	καταγορευόντων, καταγορευέτωσαν
Infinitive		καταγορεύειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγορευων καταγορευοντος	καταγορευουσα καταγορευουσης	καταγορευον καταγορευοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγορεύομαι	καταγορεύει, καταγορεύῃ	καταγορεύεται
	Dual		καταγορεύεσθον	καταγορεύεσθον
	Plural	καταγορευόμεθα	καταγορεύεσθε	καταγορεύονται
Subjunctive	Singular	καταγορεύωμαι	καταγορεύῃ	καταγορεύηται
	Dual		καταγορεύησθον	καταγορεύησθον
	Plural	καταγορευώμεθα	καταγορεύησθε	καταγορεύωνται
Optative	Singular	καταγορευοίμην	καταγορεύοιο	καταγορεύοιτο
	Dual		καταγορεύοισθον	καταγορευοίσθην
	Plural	καταγορευοίμεθα	καταγορεύοισθε	καταγορεύοιντο
Imperative	Singular		καταγορεύου	καταγορευέσθω
	Dual		καταγορεύεσθον	καταγορευέσθων
	Plural		καταγορεύεσθε	καταγορευέσθων, καταγορευέσθωσαν
Infinitive		καταγορεύεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγορευομενος καταγορευομενου	καταγορευομενη καταγορευομενης	καταγορευομενον καταγορευομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγορεύσω	καταγορεύσεις	καταγορεύσει
	Dual		καταγορεύσετον	καταγορεύσετον
	Plural	καταγορεύσομεν	καταγορεύσετε	καταγορεύσουσιν*
Optative	Singular	καταγορεύσοιμι	καταγορεύσοις	καταγορεύσοι
	Dual		καταγορεύσοιτον	καταγορευσοίτην
	Plural	καταγορεύσοιμεν	καταγορεύσοιτε	καταγορεύσοιεν
Infinitive		καταγορεύσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγορευσων καταγορευσοντος	καταγορευσουσα καταγορευσουσης	καταγορευσον καταγορευσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	καταγορεύσομαι	καταγορεύσει, καταγορεύσῃ	καταγορεύσεται
	Dual		καταγορεύσεσθον	καταγορεύσεσθον
	Plural	καταγορευσόμεθα	καταγορεύσεσθε	καταγορεύσονται
Optative	Singular	καταγορευσοίμην	καταγορεύσοιο	καταγορεύσοιτο
	Dual		καταγορεύσοισθον	καταγορευσοίσθην
	Plural	καταγορευσοίμεθα	καταγορεύσοισθε	καταγορεύσοιντο
Infinitive		καταγορεύσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		καταγορευσομενος καταγορευσομενου	καταγορευσομενη καταγορευσομενης	καταγορευσομενον καταγορευσομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατήγορευον	κατήγορευες	κατήγορευεν*
	Dual		κατηγο͂ρευετον	κατηγόρευετην
	Plural	κατήγορευομεν	κατηγο͂ρευετε	κατήγορευον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	κατηγόρευομην	κατηγο͂ρευου	κατηγο͂ρευετο
	Dual		κατηγο͂ρευεσθον	κατηγόρευεσθην
	Plural	κατηγόρευομεθα	κατηγο͂ρευεσθε	κατηγο͂ρευοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

διὸ καὶ τοῖσ ἐπιεικέσι πολεμοῦσιν ὡσ βλαβεροῖσ πρὸσ τὴν ἀρχὴν οὐ μόνον διὰ τὸ μὴ ἀξιοῦν ἄρχεσθαι δεσποτικῶσ, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ πιστοὺσ καὶ ἑαυτοῖσ καὶ τοῖσ ἄλλοισ εἶναι καὶ μὴ καταγορεύειν μήτε ἑαυτῶν μήτε τῶν ἄλλων· (Aristotle, Politics, Book 5 293:2)
ληγούσησ δὲ τῆσ θυσίασ ἐντὸσ πένθ’ ἡμερῶν καταγορεύει τισ πρὸσ τοὺσ ἐφόρουσ ἐπιβουλὴν καὶ τὸν ἀρχηγὸν τοῦ πράγματοσ Κινάδωνα. (Xenophon, Hellenica, , chapter 3 6:6)
Ἀριστόβουλοσ δέ, οὐ γὰρ ἐλάνθανεν αὐτὸν ἡ ὁμολογία τῶν χρημάτων, καταγορεύει πρὸσ τὸν Φλάκκον. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 189:2)

Synonyms

to denounce
- ἐπαγγέλλω (to denounce)
- φαίνω (I denounce)
- κατερέω (to denounce)
- μηνύω (to denounce)
- προλέγω (to denounce)
- προσαγγέλλω (to denounce)
- καταγγέλλω (to denounce, betray)
- ἐπισκήπτω (to denounce, to be denounced as guilty of)

Derived

ἀγορεύω (to speak in the assembly, harangue, speak)
ἀναγορεύω (to proclaim publicly, to be proclaimed)
ἀνταγορεύω (to speak against, reply, to gainsay)
ἀπαγορεύω (to forbid, to dissuade, to bid farewell to)
διαγορεύω (to speak plainly, declare, to speak of)
ἐξαγορεύω (to tell out, make known, declare)
ἐπαναγορεύω (to proclaim publicly, proclamation is made)
προαγορεύω (to tell beforehand, to tell or declare beforehand that . ., to foretell)
προσαγορεύω (to address, greet, accost)
συναγορεύω (to join in advocating, advocate the same, with)
ὑπαγορεύω (to dictate, to suggest)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

καταγορεύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to denounce

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

καταγορεύω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to denounce

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어