Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 18

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 18)

ἐκ Μυκηνῶν δὲ ἐσ Ἄργοσ ἐρχομένοισ ἐν ἀριστερᾷ Περσέωσ παρὰ τὴν ὁδόν ἐστιν ἡρῷον. ἔχει μὲν δὴ καὶ ἐνταῦθα τιμὰσ παρὰ τῶν προσχωρίων, μεγίστασ δὲ ἔν τε Σερίφῳ καὶ παρ’ Ἀθηναίοισ<, οἷσ> Περσέωσ τέμενοσ καὶ Δίκτυοσ καὶ Κλυμένησ βωμὸσ σωτήρων καλουμένων Περσέωσ. ἐν δὲ τῇ Ἀργείᾳ προελθοῦσιν ὀλίγον ἀπὸ τοῦ ἡρῴου τούτου Θυέστου τάφοσ ἐστὶν ἐν δεξιᾷ· λίθου δὲ ἔπεστιν αὐτῷ κριόσ, ὅτι τὴν ἄρνα ὁ Θυέστησ ἔσχε τὴν χρυσῆν, μοιχεύσασ τοῦ ἀδελφοῦ τὴν γυναῖκα. Ἀτρέα δὲ οὐκ ἐπέσχεν ὁ λογισμὸσ μετρῆσαι τὴν ἴσην, ἀλλὰ τῶν Θυέστου παίδων σφαγὰσ καὶ τὰ ᾀδόμενα δεῖπνα ἐξειργάσατο.

ὕστερον δὲ οὐκ ἔχω σαφὲσ εἰπεῖν πότερον ἀδικίασ ἦρξεν Αἴγισθοσ ἢ προϋπῆρξεν Ἀγαμέμνονι φόνοσ Ταντάλου τοῦ Θυέστου·

συνοικεῖν δέ φασιν αὐτὸν Κλυταιμνήστρᾳ παρθένῳ παρὰ Τυνδάρεω λαβόντα. ἐγὼ δὲ καταγνῶναι μὲν οὐκ ἐθέλω φύσει σφᾶσ γενέσθαι κακούσ· εἰ δὲ ἐπὶ τοσοῦτον αὐτοῖσ τὸ μίασμα τὸ Πέλοποσ καὶ ὁ Μυρτίλου προστρόπαιοσ ἠκολούθησε, τούτοισ ἦν ἄρα ὁμολογοῦντα, ἡνίκα ἡ Πυθία Γλαύκῳ τῷ Ἐπικύδουσ Σπαρτιάτῃ, βουλεύσαντι ἐπίορκα ὀμόσαι, καὶ τοῦδε εἶπεν ἐσ τοὺσ ἀπογόνουσ κατιέναι τὴν δίκην. ἀπὸ δὲ τῶν Κριῶν ‐ οὕτω γὰρ τοῦ Θυέστου τὸ μνῆμα ὀνομάζουσι ‐ προελθοῦσιν ὀλίγον ἐστὶν ἐν ἀριστερᾷ χωρίον Μυσία καὶ Δήμητροσ Μυσίασ ἱερὸν ἀπὸ ἀνδρὸσ Μυσίου τὸ ὄνομα, γενομένου καὶ τούτου, καθάπερ λέγουσιν Ἀργεῖοι, ξένου τῇ Δήμητρι.

τούτῳ μὲν οὖν οὐκ ἔπεστιν ὄροφοσ· ἐν δὲ αὐτῷ ναόσ ἐστιν ἄλλοσ ὀπτῆσ πλίνθου, ξόανα δὲ Κόρησ καὶ Πλούτωνοσ καὶ Δήμητρόσ ἐστι. προελθοῦσι δὲ ποταμόσ ἐστιν Ἴναχοσ, καὶ διαβᾶσιν Ἡλίου βωμόσ. ἐντεῦθεν δὲ ἐπὶ πύλην ἥξεισ καλουμένην ἀπὸ τοῦ πλησίον ἱεροῦ· τὸ δὲ ἱερόν ἐστιν Εἰλειθυίασ. μόνουσ δὲ Ἑλλήνων οἶδα Ἀργείουσ ἐσ τρεῖσ βασιλείασ νεμηθέντασ.

ἐπὶ γὰρ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ Ἀναξαγόρου τοῦ Ἀργείου τοῦ Μεγαπένθουσ μανία ταῖσ γυναιξὶν ἐνέπεσεν, ἐκφοιτῶσαι δὲ ἐκ τῶν οἰκιῶν ἐπλανῶντο ἀνὰ τὴν χώραν, ἐσ ὃ Μελάμπουσ ὁ Ἀμυθάονοσ ἔπαυσε σφᾶσ τῆσ νόσου, ἐφ’ ᾧ τε αὐτὸσ καὶ ὁ ἀδελφὸσ Βίασ Ἀναξαγόρᾳ τὸ ἴσον ἕξουσιν. ἀπὸ μὲν δὴ Βίαντοσ βασιλεύουσι πέντε ἄνδρεσ ἐπὶ γενεὰσ τέσσαρασ ἐσ Κυάνιππον τὸν Αἰγιαλέωσ, ὄντεσ Νηλεῖδαι τὰ πρὸσ μητρόσ, ἀπὸ δὲ Μελάμποδοσ γενεαί τε ἓξ καὶ ἄνδρεσ ἴσοι μέχρισ Ἀμφιλόχου τοῦ Ἀμφιαράου·

τὸ δὲ ἐγχώριον γένοσ οἱ Ἀναξαγορίδαι βασιλεύουσι πλέον.

Ἶφισ μὲν γὰρ ὁ Ἀλέκτοροσ τοῦ Ἀναξαγόρου Σθενέλῳ τῷ Καπανέωσ ἀδελφοῦ παιδὶ ἀπέλιπε τὴν ἀρχήν· Ἀμφιλόχου δὲ μετὰ ἅλωσιν Ἰλίου μετοικήσαντοσ ἐσ τοὺσ νῦν Ἀμφιλόχουσ, Κυανίππου <δ’> ἄπαιδοσ τελευτήσαντοσ, οὕτω Κυλαράβησ ὁ Σθενέλου μόνοσ τὴν βασιλείαν ἔσχεν. οὐ μέντοι παῖδασ κατέλιπεν οὐδ’ οὗτοσ, ἀλλὰ Ὀρέστησ ὁ Ἀγαμέμνονοσ τὸ Ἄργοσ κατέσχε παροικῶν τε ἐγγὺσ αὐτῷ καὶ ἄνευ τῆσ πατρῴασ ἀρχῆσ προσπεποιημένοσ μὲν Ἀρκάδων τοὺσ πολλούσ, παρειληφὼσ δὲ καὶ τὴν ἐν Σπάρτῃ βασιλείαν, συμμαχικοῦ δὲ ἐκ Φωκέων ἀεί ποτε ἐπ’ ὠφελείᾳ ἑτοίμου παρόντοσ. Λακεδαιμονίων δὲ ἐβασίλευσεν Ὀρέστησ Λακεδαιμονίων ἐφέντων αὐτῷ·

τοὺσ γὰρ Τυνδάρεω θυγατριδοῦσ τὴν ἀρχὴν ἔχειν οὐκ ἠξίουν πρὸ Νικοστράτου καὶ Μεγαπένθουσ Μενελάῳ γεγενημένων ἐκ δούλησ. Ὀρέστου δὲ ἀποθανόντοσ ἔσχε Τισαμενὸσ τὴν ἀρχήν, Ἑρμιόνησ τῆσ Μενελάου καὶ Ὀρέστου παῖσ. τὸν δὲ Ὀρέστου νόθον Πενθίλον Κιναίθων ἔγραψεν ἐν τοῖσ ἔπεσιν Ἠριγόνην τὴν Αἰγίσθου τεκεῖν. ἐπὶ δὲ τοῦ Τισαμενοῦ τούτου κατίασιν ἐσ Πελοπόννησον Ἡρακλεῖδαι, Τήμενοσ μὲν καὶ Κρεσφόντησ Ἀριστομάχου, τοῦ τρίτου δὲ Ἀριστοδήμου προτεθνεῶτοσ εἵποντο οἱ παῖδεσ.

Ἄργουσ μὲν δὴ καὶ τῆσ ἐν Ἄργει βασιλείασ ὀρθότατα ἐμοὶ δοκεῖν ἠμφισβήτουν, ὅτι ἦν Πελοπίδησ ὁ Τισαμενόσ, οἱ δὲ Ἡρακλεῖδαι τὸ ἀνέκαθέν εἰσι Περσεῖδαι·

Τυνδάρεω δὲ καὶ αὐτὸν ἐκπεσόντα ἀπέφαινον ὑπὸ Ἱπποκόωντοσ, Ἡρακλέα δὲ ἔφασαν ἀποκτείναντα Ἱπποκόωντα καὶ τοὺσ παῖδασ παρακαταθέσθαι Τυνδάρεῳ τὴν χώραν· τοιαῦτα δὲ καὶ περὶ τῆσ Μεσσηνίασ ἕτερα ἔλεγον, παρακαταθήκην Νέστορι δοθῆναι καὶ ταύτην ὑπὸ Ἡρακλέουσ ἑλόντοσ Πύλον. ἐκβάλλουσιν οὖν ἐκ μὲν Λακεδαίμονοσ καὶ Ἄργουσ Τισαμενόν, ἐκ δὲ τῆσ Μεσσηνίασ τοὺσ Νέστοροσ ἀπογόνουσ, Ἀλκμαίωνα Σίλλου τοῦ Θρασυμήδουσ καὶ Πεισίστρατον τὸν Πεισιστράτου καὶ τοὺσ Παίονοσ τοῦ Ἀντιλόχου παῖδασ, σὺν δὲ αὐτοῖσ Μέλανθον τὸν Ἀνδροπόμπου τοῦ Βώρου τοῦ Πενθίλου τοῦ Περικλυμένου.

Τισαμενὸσ μὲν οὖν ἦλθε σὺν τῇ στρατιᾷ καὶ οἱ παῖδεσ ἐσ τὴν νῦν Ἀχαί̈αν· οἱ δὲ Νηλεῖδαι πλὴν Πεισιστράτου ‐ τοῦτον γὰρ οὐκ οἶδα παρ’ οὕστινασ ἀπεχώρησεν ‐ ἐσ Ἀθήνασ ἀφίκοντο οἱ λοιποί, καὶ τὸ Παιονιδῶν γένοσ καὶ Ἀλκμαιωνιδῶν ἀπὸ τούτων ὠνομάσθησαν.

Μέλανθοσ δὲ καὶ τὴν βασιλείαν ἔσχεν ἀφελόμενοσ Θυμοίτην τὸν Ὀξύντου· Θυμοίτησ γὰρ Θησειδῶν ἔσχατοσ ἐβασίλευσεν Ἀθηναίων.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION