헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́2́05́

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 5)

ἀνελθοῦσι δὲ ἐσ τὸν Ἀκροκόρινθον ναόσ ἐστιν Ἀφροδίτησ· ἀγάλματα δὲ αὐτή τε ὡπλισμένη καὶ Ἥλιοσ καὶ Ἔρωσ ἔχων τόξον. τὴν δὲ πηγήν, ἥ ἐστιν ὄπισθεν τοῦ ναοῦ, δῶρον μὲν Ἀσωποῦ λέγουσιν εἶναι, δοθῆναι δὲ Σισύφῳ· τοῦτον γὰρ εἰδότα, ὡσ εἰή Ζεὺσ ἡρπακὼσ Αἴγιναν θυγατέρα Ἀσωποῦ, μὴ πρότερον φάναι ζητοῦντι μηνύσειν πρὶν ἤ οἱ καὶ ἐν Ἀκροκορίνθῳ γένοιτο ὕδωρ· δόντοσ δὲ Ἀσωποῦ μηνύει τε οὕτωσ καὶ ἀντὶ τοῦ μηνύματοσ δίκην ‐ ὅτῳ πιστὰ ‐ ἐν Αἵδου δίδωσιν. ἤκουσα δὲ ἤδη τὴν Πειρήνην φαμένων εἶναι ταύτην καὶ τὸ ὕδωρ αὐτόθεν ὑπορρεῖν τὸ ἐν τῇ πόλει. ὁ δὲ Ἀσωπὸσ οὗτοσ ἄρχεται μὲν ἐκ τῆσ Φλιασίασ, ῥεῖ δὲ διὰ τῆσ Σικυωνίασ <καὶ> ἐκδίδωσιν ἐσ τὴν ταύτῃ θάλασσαν.

θυγατέρασ δὲ αὐτοῦ γενέσθαι Φλιάσιοί φασι Κόρκυραν καὶ Αἴγιναν καὶ Θήβην· ἀπὸ μὲν δὴ Κορκύρασ καὶ Αἰγίνησ τὰσ νήσουσ Σχερίαν καὶ Οἰνώνην καλουμένασ μετονομασθῆναι, ἀπὸ δὲ Θήβησ τὴν ὑπὸ τῇ Καδμείᾳ κληθῆναι. Θηβαῖοι δὲ οὐχ ὁμολογοῦσι, φάμενοι τοῦ Βοιωτίου τὴν Θήβην Ἀσωποῦ καὶ οὐ τοῦ παρὰ Φλιασίου εἶναι. τὰ δὲ ἄλλα ἐσ τὸν ποταμὸν Φλιάσιοι καὶ Σικυώνιοι λέγουσι, τὸ ὕδωρ ἔπηλυ καὶ οὐκ ἐγχώριον εἶναί οἱ·

Μαίανδρον γὰρ κατιόντα ἐκ Κελαινῶν διὰ Φρυγίασ καὶ Καρίασ καὶ ἐκδιδόντα ἐσ τὴν πρὸσ Μιλήτῳ θάλασσαν ἐσ Πελοπόννησον ἔρχεσθαι καὶ ποιεῖν τὸν Ἀσωπόν.

οἶδα δὲ καὶ Δηλίων τοιοῦτο ἀκούσασ ἕτερον, ὕδωρ ὃ καλοῦσιν Ἰνωπὸν εἶναί σφισιν ἐκ τοῦ Νείλου· καὶ δὴ καὶ αὐτὸν ἔχει τὸν Νεῖλον λόγοσ Εὐφράτην ὄντα ἐσ ἕλοσ ἀφανίζεσθαι καὶ αὖθισ ἀνιόντα ὑπὲρ Αἰθιοπίασ Νεῖλον γίνεσθαι. Ἀσωποῦ μὲν πέρι τοιαῦτα ἤκουσα, ἐκ δὲ τοῦ Ἀκροκορίνθου τραπεῖσι τὴν ὀρεινὴν πύλη τέ ἐστιν ἡ Τενεατικὴ καὶ Εἰληθυίασ ἱερόν· ἑξήκοντα δὲ ἀπέχει μάλιστα στάδια ἡ καλουμένη Τενέα.

οἱ δὲ ἄνθρωποί φασιν οἱ ταύτῃ Τρῶεσ εἶναι, αἰχμάλωτοι δὲ ὑπὸ Ἑλλήνων ἐκ Τενέδου γενόμενοι ἐνταῦθα Ἀγαμέμνονοσ δόντοσ οἰκῆσαι· καὶ διὰ τοῦτο θεῶν μάλιστα Ἀπόλλωνα τιμῶσιν. ἐκ Κορίνθου δὲ οὐκ ἐσ μεσόγαιαν ἀλλὰ τὴν ἐπὶ Σικυῶνα ἰοῦσι ναὸσ ἐμπεπρησμένοσ ἐστὶν οὐ πόρρω τῆσ πόλεωσ, ἐν ἀριστερᾷ δὲ τῆσ ὁδοῦ.

γεγόνασι μὲν δὴ καὶ ἄλλοι πόλεμοι περὶ τὴν Κορινθίαν καὶ πῦρ ἐπέλαβεν ὡσ τὸ εἰκὸσ καὶ οἰκίασ καὶ ἱερὰ τὰ ἔξω τείχουσ· ἀλλὰ τοῦτόν γε τὸν ναὸν Ἀπόλλωνοσ εἶναι λέγουσι καὶ ὅτι Πύρροσ κατακαύσειεν ὁ Ἀχιλλέωσ αὐτόν. χρόνῳ δὲ ὕστερον ἤκουσα καὶ ἄλλο τοιόνδε, ὡσ οἱ Κορίνθιοι Διὶ ποιήσαιντο Ὀλυμπίῳ τὸν ναὸν καὶ ὡσ ἐξαίφνησ πῦρ ποθὲν ἐμπεσὸν διαφθείρειεν αὐτόν. Σικυώνιοι δὲ ‐ οὗτοι γὰρ ταύτῃ Κορινθίοισ εἰσὶν ὅμοροι ‐ περὶ τῆσ χώρασ τῆσ σφετέρασ λέγουσιν ὡσ Αἰγιαλεὺσ αὐτόχθων πρῶτοσ ἐν αὐτῇ γένοιτο, καὶ Πελοποννήσου δὲ ὅσον ἔτι καλεῖται καὶ νῦν Αἰγιαλὸσ ἀπ’ ἐκείνου βασιλεύοντοσ ὀνομασθῆναι, καὶ Αἰγιάλειαν αὐτὸν οἰκίσαι πρῶτον ἐν τῷ πεδίῳ πόλιν·

οὗ δέ ἐστι νῦν σφίσι τὸ ἱερὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ, ἀκρόπολιν τοῦτο εἶναι.

Αἰγιαλέωσ δὲ Εὔρωπα γενέσθαι φασίν, Εὔρωποσ δὲ Τελχῖνα, Τελχῖνοσ δὲ Ἆπιν. οὗτοσ ὁ Ἆπισ ἐσ τοσόνδε ηὐξήθη δυνάμεωσ, πρὶν ἢ Πέλοπα ἐσ Ὀλυμπίαν ἀφικέσθαι, ὡσ τὴν ἐντὸσ Ἰσθμοῦ χώραν Ἀπίαν ἀπ’ ἐκείνου καλεῖσθαι.

Ἄπιδοσ δὲ ἦν Θελξίων, Θελξίονοσ δὲ Αἴγυροσ, τοῦ δὲ Θουρίμαχοσ, Θουριμάχου δὲ Λεύκιπποσ· Λευκίππῳ δὲ ἄρρενεσ παῖδεσ οὐκ ἐγένοντο, θυγάτηρ δὲ Καλχινία. ταύτῃ τῇ Καλχινίᾳ Ποσειδῶνα συγγενέσθαι φασὶ καὶ τὸν τεχθέντα ὑπ’ αὐτῆσ ἔθρεψεν ὁ Λεύκιπποσ καὶ τελευτῶν παρέδωκέν οἱ τὴν ἀρχήν· ὄνομα δὲ ἦν Πέρατοσ τῷ παιδί.

τὰ δὲ ἐσ Πλημναῖον τὸν Περάτου μάλιστα ἐφαίνετό μοι θαύματοσ ἄξια· τὰ γάρ οἱ τικτόμενα ὑπὸ τῆσ γυναικὸσ αὐτίκα ὁπότε πρῶτον κλαύσειεν ἠφίει τὴν ψυχήν, ἐσ ὃ Δημήτηρ ἔλεον ἴσχει Πλημναίου, παραγενομένη δὲ ἐσ τὴν Αἰγιάλειαν ὡσ δὴ γυνὴ ξένη Πλημναίῳ παῖδα ἀνέθρεψεν Ὀρθόπολιν. Ὀρθοπόλιδι δὲ θυγάτηρ γίνεται Χρυσόρθη· ταύτην τεκεῖν νομίζουσιν ἐξ Ἀπόλλωνοσ καὶ ὁ παῖσ ὠνομάσθη Κόρωνοσ, Κορώνου δὲ γίνονται Κόραξ καὶ νεώτεροσ Λαμέδων.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 5

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 5)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION