헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́2́32́

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 32)

Ἱππολύτῳ δὲ τῷ Θησέωσ τέμενόσ τε ἐπιφανέστατον ἀνεῖται καὶ ναὸσ ἐν αὐτῷ καὶ ἄγαλμά ἐστιν ἀρχαῖον. ταῦτα μὲν Διομήδην λέγουσι ποιῆσαι καὶ προσέτι θῦσαι τῷ Ἱππολύτῳ πρῶτον· Τροιζηνίοισ δὲ ἱερεὺσ μέν ἐστιν Ἱππολύτου τὸν χρόνον τοῦ βίου πάντα ἱερώμενοσ καὶ θυσίαι καθεστήκασιν ἐπέτειοι, δρῶσι δὲ καὶ ἄλλο τοιόνδε· ἑκάστη παρθένοσ πλόκαμον ἀποκείρεταί οἱ πρὸ γάμου, κειραμένη δὲ ἀνέθηκεν ἐσ τὸν ναὸν φέρουσα. ἀποθανεῖν δὲ αὐτὸν οὐκ ἐθέλουσι συρέντα ὑπὸ τῶν ἵππων οὐδὲ τὸν τάφον ἀποφαίνουσιν εἰδότεσ· τὸν δὲ ἐν οὐρανῷ καλούμενον ἡνίοχον, τοῦτον εἶναι νομίζουσιν ἐκεῖνον Ἱππόλυτον τιμὴν παρὰ θεῶν ταύτην ἔχοντα. τούτου δὲ ἐντὸσ τοῦ περιβόλου ναόσ ἐστιν Ἀπόλλωνοσ Ἐπιβατηρίου, Διομήδουσ ἀνάθημα ἐκφυγόντοσ τὸν χειμῶνα ὃσ τοῖσ Ἕλλησιν ἐπεγένετο ἀπὸ Ἰλίου κομιζομένοισ·

καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν Πυθίων Διομήδην πρῶτον θεῖναί φασι τῷ Ἀπόλλωνι. ἐσ δὲ τὴν Δαμίαν καὶ Αὐξησίαν ‐ καὶ γὰρ Τροιζηνίοισ μέτεστιν αὐτῶν ‐ οὐ τὸν αὐτὸν λέγουσιν ὃν Ἐπιδαύριοι καὶ Αἰγινῆται λόγον, ἀλλὰ ἀφικέσθαι παρθένουσ ἐκ Κρήτησ· καὶ ταύτασ φασὶν ὑπὸ τῶν ἀντιστασιωτῶν καταλευσθῆναι, καὶ ἑορτὴν ἄγουσί σφισι Λιθοβόλια ὀνομάζοντεσ.

κατὰ δὲ τὸ ἕτερον τοῦ περιβόλου μέροσ στάδιόν ἐστιν Ἱππολύτου καλούμενον καὶ ναὸσ ὑπὲρ αὐτοῦ Ἀφροδίτησ Κατασκοπίασ·

αὐτόθεν γάρ, ὁπότε γυμνάζοιτο ὁ Ἱππόλυτοσ, ἀπέβλεπεν ἐσ αὐτὸν ἐρῶσα ἡ Φαίδρα. ἐνταῦθα ἔτι πεφύκει ἡ μυρσίνη, τὰ φύλλα ὡσ καὶ πρότερον ἔγραψα ἔχουσα τετρυπημένα· καὶ ἡνίκα ἠπορεῖτο ἡ Φαίδρα καὶ ῥᾳστώνην τῷ ἔρωτι οὐδεμίαν εὑρ́ισκεν, ἐσ ταύτησ τὰ φύλλα ἐσιναμώρει τῆσ μυρσίνησ. ἔστι δὲ καὶ τάφοσ Φαίδρασ, ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ Ἱππολύτου μνήματοσ·

τὸ δὲ οὐ πόρρω κέχωσται τῆσ μυρσίνησ. τοῦ δὲ Ἀσκληπιοῦ τὸ ἄγαλμα ἐποίησε μὲν Τιμόθεοσ, Τροιζήνιοι δὲ οὐκ Ἀσκληπιὸν ἀλλὰ εἰκόνα Ἱππολύτου φασὶν εἶναι. καὶ οἰκίαν ἰδὼν οἶδα Ἱππολύτου· πρὸ δὲ αὐτῆσ ἐστιν Ἡράκλειοσ καλουμένη κρήνη, τὸ ὕδωρ ὡσ οἱ Τροιζήνιοι λέγουσιν ἀνευρόντοσ Ἡρακλέουσ. ἐν δὲ τῇ ἀκροπόλει τῆσ Σθενιάδοσ καλουμένησ ναόσ ἐστιν Ἀθηνᾶσ, αὐτὸ δὲ εἰργάσατο τῆσ θεοῦ τὸ ξόανον Κάλλων Αἰγινήτησ·

μαθητὴσ δὲ ὁ Κάλλων ἦν Τεκταίου καὶ Ἀγγελίωνοσ, οἳ Δηλίοισ ἐποίησαν τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἀπόλλωνοσ· ὁ δὲ Ἀγγελίων καὶ Τεκταῖοσ παρὰ Διποίνῳ καὶ Σκύλλιδι ἐδιδάχθησαν. κατιόντων δὲ αὐτόθεν Λυτηρίου Πανόσ ἐστιν ἱερόν·

Τροιζηνίων γὰρ τοῖσ τὰσ ἀρχὰσ ἔχουσιν ἔδειξεν ὀνείρατα ἃ εἶχεν ἄκεσιν λοιμοῦ πιέσαντοσ <τὴν Τροιζηνίαν,> Ἀθηναίουσ δὲ μάλιστα. διαβὰσ δὲ καὶ ἐσ τὴν Τροιζηνίαν ναὸν <ἂν> ἴδοισ Ἴσιδοσ καὶ ὑπὲρ αὐτὸν Ἀφροδίτησ Ἀκραίασ·

τὸν μὲν ἅτε ἐν μητροπόλει τῇ Τροιζῆνι Ἁλικαρνασσεῖσ ἐποίησαν, τὸ δὲ ἄγαλμα τῆσ Ἴσιδοσ ἀνέθηκε Τροιζηνίων δῆμοσ. ἰοῦσι δὲ τὴν διὰ τῶν ὀρέων ἐσ Ἑρμιόνην πηγή τέ ἐστι τοῦ Ὑλλικοῦ ποταμοῦ, Ταυρίου δὲ τὸ ἐξ ἀρχῆσ καλουμένου, καὶ πέτρα Θησέωσ ὀνομαζομένη, μεταβαλοῦσα καὶ αὐτὴ τὸ ὄνομα ἀνελομένου Θησέωσ ὑπ’ αὐτῇ κρηπῖδασ τὰσ Αἰγέωσ καὶ ξίφοσ·

πρότερον δὲ βωμὸσ ἐκαλεῖτο Σθενίου Διόσ. τῆσ δὲ πέτρασ πλησίον Ἀφροδίτησ ἐστὶν ἱερὸν Νυμφίασ, ποιήσαντοσ Θησέωσ ἡνίκα ἔσχε γυναῖκα Ἑλένην. ἔστι δὲ ἔξω τείχουσ καὶ Ποσειδῶνοσ ἱερὸν Φυταλμίου·

μηνίσαντα γάρ σφισι τὸν Ποσειδῶνα ποιεῖν φασιν ἄκαρπον τὴν χώραν ἅλμησ ἐσ τὰ σπέρματα καὶ τῶν φυτῶν τὰσ ῥίζασ καθικνουμένησ, ἐσ ὃ θυσίαισ τε εἴξασ καὶ εὐχαῖσ οὐκέτι ἅλμην ἀνῆκεν ἐσ τὴν γῆν. ὑπὲρ δὲ τοῦ Ποσειδῶνοσ τὸν ναόν ἐστι Δημήτηρ Θεσμοφόροσ, Ἀλθήπου καθὰ λέγουσιν ἱδρυσαμένου. καταβαίνουσι δὲ ἐπὶ τὸν πρὸσ τῇ Κελενδέρει καλουμένῃ λιμένα χωρίον ἐστὶν ὃ Γενέθλιον ὀνομάζουσι, τεχθῆναι Θησέα ἐνταῦθα λέγοντεσ.

πρὸ δὲ τοῦ χωρίου τούτου ναόσ ἐστιν Ἄρεωσ, Θησέωσ καὶ ἐνταῦθα Ἀμαζόνασ μάχῃ κρατήσαντοσ· αὗται δ’ ἂν εἰήσαν τῶν ἐν τῇ Ἀττικῇ πρὸσ Θησέα καὶ Ἀθηναίουσ ἀγωνισαμένων. ἐπὶ θάλασσαν δὲ τὴν Ψιφαίαν πορευομένοισ κότινοσ πέφυκεν ὀνομαζόμενοσ ῥᾶχοσ στρεπτόσ.

ῥάχουσ μὲν δὴ καλοῦσι Τροιζήνιοι πᾶν ὅσον ἄκαρπον ἐλαίασ, κότινον καὶ φυλλίαν καὶ ἔλαιον·

στρεπτὸν δὲ ἐπονομάζουσι τοῦτον, ὅτι ἐνσχεθεισῶν αὐτῷ τῶν ἡνιῶν ἀνετράπη τοῦ Ἱππολύτου τὸ ἁρ́μα. τούτου δὲ οὐ πολὺ τῆσ Σαρωνίασ Ἀρτέμιδοσ ἀφέστηκε τὸ ἱερόν, καὶ τὰ ἐσ αὐτὸ ἐμήνυσεν ὁ λόγοσ ἤδη μοι. τοσόνδε δὲ ἔτι δηλώσω· Σαρώνια γὰρ δὴ κατὰ ἔτοσ τῇ Ἀρτέμιδι ἑορτὴν ἄγουσι.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 32

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 32)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION