헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́2́02́

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 2)

τοῦ περιβόλου δέ ἐστιν ἐντὸσ Παλαίμονοσ ἐν ἀριστερᾷ ναόσ, ἀγάλματα δὲ ἐν αὐτῷ Ποσειδῶν καὶ Λευκοθέα καὶ αὐτὸσ ὁ Παλαίμων. ἔστι δὲ καὶ ἄλλο Ἄδυτον καλούμενον, κάθοδοσ δὲ ἐσ αὐτὸ ὑπόγεωσ, ἔνθα δὴ τὸν Παλαίμονα κεκρύφθαι φασίν· ὃσ δ’ ἂν ἐνταῦθα ἢ Κορινθίων ἢ ξένοσ ἐπίορκα ὀμόσῃ, οὐδεμία ἐστίν οἱ μηχανὴ διαφυγεῖν τοῦ ὁρ́κου. καὶ δὴ ἱερόν ἐστιν ἀρχαῖον Κυκλώπων καλούμενοσ βωμόσ, καὶ θύουσιν ἐπ’ αὐτῷ Κύκλωψι. <τάφουσ δὲ> Σισύφου καὶ Νηλέωσ ‐ καὶ γὰρ Νηλέα ἀφικόμενον ἐσ Κόρινθον νόσῳ τελευτῆσαί φασι καὶ περὶ τὸν ἰσθμὸν ταφῆναι ‐ οὐκ ἂν οἶδ’ εἰ ζητοίη τισ ἐπιλεξάμενοσ τὰ Εὐμήλου·

Νηλέωσ μὲν γὰρ οὐδὲ Νέστορι ἐπιδειχθῆναι τὸ μνῆμα ὑπὸ τοῦ Σισύφου φησί, χρῆναι γὰρ ἄγνωστον τοῖσ πᾶσιν ὁμοίωσ εἶναι, Σίσυφον δὲ ταφῆναι μὲν ἐν τῷ ἰσθμῷ, τὸν δέ οἱ τάφον καὶ τῶν ἐφ’ αὑτοῦ Κορινθίων ὀλίγουσ εἶναι τοὺσ εἰδότασ. οἰκισθείσησ δὲ αὖθισ ἐσ τοὺσ νῦν οἰκήτορασ περιῆλθεν ἡ τιμή.

Κορινθίοισ δὲ τοῖσ ἐπινείοισ τὰ ὀνόματα Λέχησ καὶ Κεγχρίασ ἔδοσαν, Ποσειδῶνοσ εἶναι καὶ Πειρήνησ τῆσ Ἀχελῴου λεγόμενοι·

πεποίηται δὲ ἐν Ηοἴαισ μεγάλαισ Οἰβάλου θυγατέρα εἶναι Πειρήνην. ἔστι δὲ ἐν Λεχαίῳ μὲν Ποσειδῶνοσ ἱερὸν καὶ ἄγαλμα χαλκοῦν, τὴν δὲ ἐσ Κεγχρέασ ἰόντων ἐξ ἰσθμοῦ ναὸσ Ἀρτέμιδοσ καὶ ξόανον ἀρχαῖον. ἐν δὲ Κεγχρέαισ Ἀφροδίτησ τέ ἐστι ναὸσ καὶ ἄγαλμα λίθου, μετὰ δὲ αὐτὸν ἐπὶ τῷ ἐρύματι τῷ διὰ τῆσ θαλάσσησ Ποσειδῶνοσ χαλκοῦν, κατὰ δὲ τὸ ἕτερον πέρασ τοῦ λιμένοσ Ἀσκληπιοῦ καὶ Ἴσιδοσ ἱερά. Κεγχρεῶν δὲ ἀπαντικρὺ τὸ Ἑλένησ ἐστὶ λουτρόν· ὕδωρ ἐσ θάλασσαν ἐκ πέτρασ ῥεῖ πολὺ καὶ ἁλμυρὸν ὕδατι ὅμοιον ἀρχομένῳ θερμαίνεσθαι. ἀνιοῦσι δὲ ἐσ Κόρινθον καὶ ἄλλα ἐστὶ κατὰ τὴν ὁδὸν μνήματα καὶ πρὸσ τῇ πύλῃ Διογένησ τέθαπται ὁ Σινωπεύσ, ὃν κύνα ἐπίκλησιν καλοῦσιν Ἕλληνεσ.

πρὸ δὲ τῆσ πόλεωσ κυπαρίσσων ἐστὶν ἄλσοσ ὀνομαζόμενον Κράνειον. ἐνταῦθα Βελλεροφόντου τέ ἐστι τέμενοσ καὶ Ἀφροδίτησ ναὸσ Μελαινίδοσ καὶ τάφοσ Λαί̈δοσ, ᾧ δὴ λέαινα ἐπίθημά ἐστι κριὸν ἔχουσα ἐν τοῖσ προτέροισ ποσίν. ἔστι δὲ καὶ ἄλλο ἐν Θεσσαλίᾳ Λαί̈δοσ φάμενον μνῆμα εἶναι·

παρεγένετο γὰρ καὶ ἐσ Θεσσαλίαν ἐρασθεῖσα Ἱπποστράτου. τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆσ ἐξ Ὑκάρων αὐτὴν τῶν ἐν Σικελίᾳ λέγεται παῖδα οὖσαν ὑπὸ Νικίου καὶ Ἀθηναίων ἁλῶναι, πραθεῖσαν δὲ ἐσ Κόρινθον ὑπερβαλέσθαι κάλλει τὰσ τότε ἑταίρασ, θαυμασθῆναί τε· οὕτω παρὰ Κορινθίοισ ὡσ ἀμφισβητεῖν σφᾶσ καὶ νῦν ἔτι Λαί̈δοσ.

λόγου δὲ ἄξια ἐν τῇ πόλει τὰ μὲν λειπόμενα ἔτι τῶν ἀρχαίων ἐστίν, τὰ δὲ πολλὰ αὐτῶν ἐπὶ τῆσ ἀκμῆσ ἐποιήθη τῆσ ὕστερον.

ἔστιν οὖν ἐπὶ τῆσ ἀγορᾶσ ‐ ἐνταῦθα γὰρ πλεῖστά ἐστι τῶν ἱερῶν ‐ Ἄρτεμίσ τε ἐπίκλησιν Ἐφεσία καὶ Διονύσου ξόανα ἐπίχρυσα πλὴν τῶν προσώπων· τὰ δὲ πρόσωπα ἀλοιφῇ σφισιν ἐρυθρᾷ κεκόσμηται· Λύσιον δέ, τὸν δὲ Βάκχειον ὀνομάζουσι. τὰ δὲ λεγόμενα ἐσ τὰ ξόανα καὶ ἐγὼ γράφω.

Πενθέα ὑβρίζοντα ἐσ Διόνυσον καὶ ἄλλα τολμᾶν λέγουσι καὶ τέλοσ ἐσ τὸν Κιθαιρῶνα ἐλθεῖν ἐπὶ κατασκοπῇ τῶν γυναικῶν, ἀναβάντα δὲ ἐσ δένδρον θεάσασθαι τὰ ποιούμενα· τὰσ δέ, ὡσ ἐφώρασαν, καθελκύσαι τε αὐτίκα Πενθέα καὶ ζῶντοσ ἀποσπᾶν ἄλλο ἄλλην τοῦ σώματοσ. ὕστερον δέ, ὡσ Κορίνθιοι λέγουσιν, ἡ Πυθία χρᾷ σφισιν ἀνευρόντασ τὸ δένδρον ἐκεῖνο ἴσα τῷ θεῷ σέβειν· καὶ ἀπ’ αὐτοῦ διὰ τόδε τὰσ εἰκόνασ πεποίηνται ταύτασ. ἔστι δὲ καὶ Τύχησ ναόσ·

ἄγαλμα ὀρθὸν Παρίου λίθου· παρὰ δὲ αὐτὸν θεοῖσ πᾶσίν ἐστιν ἱερόν. πλησίον δὲ ᾠκοδόμηται κρήνη, καὶ Ποσειδῶν ἐπ’ αὐτῇ χαλκοῦσ καὶ δελφὶσ ὑπὸ τοῖσ ποσίν ἐστι τοῦ Ποσειδῶνοσ ἀφιεὶσ ὕδωρ. καὶ Ἀπόλλων ἐπίκλησιν Κλάριοσ χαλκοῦσ ἐστι καὶ ἄγαλμα Ἀφροδίτησ Ἑρμογένουσ Κυθηρίου ποιήσαντοσ. Ἑρμοῦ τέ ἐστιν ἀγάλματα χαλκοῦ μὲν καὶ ὀρθὰ ἀμφότερα, τῷ δὲ ἑτέρῳ καὶ ναὸσ πεποίηται. ἐν ὑπαίθρῳ, τὸ μὲν ἐπίκλησιν οὐκ εἶχε, τὸν δὲ αὐτῶν Χθόνιον καὶ τὸν τρίτον καλοῦσιν Ὕψιστον.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 2

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 2)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION