Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 4

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 4)

τάδε μὲν οὕτωσ ἔχοντα ἐπελεξάμην, τοῦ μνήματοσ δέ ἐστιν οὐ πόρρω Χαλινίτιδοσ Ἀθηνᾶσ ἱερόν· Ἀθηνᾶν γὰρ θεῶν μάλιστα συγκατεργάσασθαι τά τε ἄλλα Βελλεροφόντῃ φασὶ καὶ ὡσ τὸν Πήγασόν οἱ παραδοίη χειρωσαμένη τε καὶ ἐνθεῖσα αὐτὴ τῷ ἵππῳ χαλινόν. τὸ δὲ ἄγαλμα τοῦτο ξόανόν ἐστι, πρόσωπον δὲ καὶ χεῖρεσ καὶ ἀκρόποδεσ εἰσὶ λευκοῦ λίθου. Βελλεροφόντην δὲ οὐκ αὐτοκράτορα ὄντα βασιλεύειν, εἶναι δὲ ἐπὶ Προίτῳ καὶ Ἀργείοισ ἐγώ τε πείθομαι καὶ ὅστισ τὰ Ὁμήρου μὴ πάρεργον ἐπελέξατο.

φαίνονται δὲ καὶ Βελλεροφόντου μετοικήσαντοσ ἐσ Λυκίαν οὐδὲν ἧσσον οἱ Κορίνθιοι τῶν ἐν Ἄργει δυναστῶν ἢ Μυκήναισ ὑπακούοντεσ· ἰδίᾳ τε οὐδένα παρέσχοντο ἄρχοντα τῆσ ἐπὶ Τροίαν στρατιᾶσ, συντεταγμένοι δὲ Μυκηναίοισ καὶ ὅσων ἄλλων Ἀγαμέμνων ἡγεῖτο μετέσχον τοῦ στόλου.

Σισύφῳ δὲ οὔτι Γλαῦκοσ μόνον ὁ Βελλεροφόντου πατὴρ ἀλλὰ καὶ ἕτεροσ υἱὸσ ἐγένετο Ὀρνυτίων, ἐπὶ δὲ αὐτῷ Θέρσανδρόσ τε καὶ Ἄλμοσ.

Ὀρνυτίωνοσ δὲ ἦν Φῶκοσ, Ποσειδῶνοσ δὲ ἐπίκλησιν. καὶ ὁ μὲν ἀπῴκησεν ἐσ Τιθορέαν τῆσ νῦν καλουμένησ Φωκίδοσ, Θόασ δὲ Ὀρνυτίωνοσ υἱὸσ νεώτεροσ κατέμεινεν ἐν τῇ Κορίνθῳ. Θόαντοσ δὲ Δαμοφῶν, Δαμοφῶντοσ δὲ ἦν Προπόδασ, Προπόδα δὲ Δωρίδασ καὶ Υἁνθίδασ. τούτων βασιλευόντων Δωριεῖσ στρατεύουσιν ἐπὶ Κόρινθον· ἡγεῖτο δὲ Ἀλήτησ Ἱππότου <τοῦ> Φύλαντοσ τοῦ Ἀντιόχου τοῦ Ἡρακλέουσ. Δωρίδασ μὲν οὖν καὶ Υἁνθίδασ παραδόντεσ τὴν βασιλείαν Ἀλήτῃ καταμένουσιν αὐτοῦ, τῶν δὲ Κορινθίων ὁ δῆμοσ ἐξέπεσεν ὑπὸ Δωριέων κρατηθεὶσ μάχῃ. Ἀλήτησ δὲ αὐτόσ τε καὶ οἱ ἀπόγονοι βασιλεύουσιν ἐσ μὲν Βάκχιν τὸν Προύμνιδοσ ἐπὶ γενεὰσ πέντε, ἀπὸ τούτου δὲ οἱ Βακχίδαι καλούμενοι πέντε ἄλλασ γενεὰσ ἐσ Τελέστην τὸν Ἀριστοδήμου.

καὶ Τελέστην μὲν κατὰ ἔχθοσ Ἀριεὺσ καὶ Περάντασ κτείνουσι, βασιλεὺσ δὲ οὐδεὶσ ἔτι ἐγένετο, πρυτάνεισ δὲ ἐκ Βακχιδῶν ἐνιαυτὸν ἄρχοντεσ, ἐσ ὃ Κύψελοσ τυραννήσασ ὁ Ηἐτίωνοσ ἐξέβαλε τοὺσ Βακχίδασ· ἀπόγονοσ δὲ ἦν ὁ Κύψελοσ Μέλανοσ τοῦ Ἀντάσου. Γονούσσησ τῆσ ὑπὲρ Σικυῶνοσ στρατεύοντα σὺν Δωριεῦσιν ἐπὶ Κόρινθον Ἀλήτησ τὸ μὲν παραυτίκα ἀπειπόντοσ τοῦ θεοῦ παρ’ ἄλλουσ τῶν Ἑλλήνων ἐκέλευσεν ἀποχωρεῖν, ὕστερον δὲ ἁμαρτὼν τοῦ χρησμοῦ δέχεται σύνοικον.

τοιαῦτα μὲν ἐσ τοὺσ Κορινθίων βασιλέασ συμβάντα εὑρ́ισκον·

τὸ δὲ ἱερὸν τῆσ Ἀθηνᾶσ τῆσ Χαλινίτιδοσ πρὸσ τῷ θεάτρῳ σφίσιν ἐστὶν καὶ πλησίον ξόανον γυμνὸν Ἡρακλέουσ, Δαιδάλου δὲ αὐτό φασιν εἶναι τέχνην.

Δαίδαλοσ δὲ ὁπόσα εἰργάσατο, ἀτοπώτερα μέν ἐστιν ἐσ τὴν ὄψιν, ἐπιπρέπει δὲ ὅμωσ τι καὶ ἔνθεον τούτοισ. ὑπὲρ δὲ τὸ θέατρόν ἐστιν ἱερὸν Διὸσ Καπετωλίου φωνῇ τῇ Ῥωμαίων· κατὰ Ἑλλάδα δὲ γλῶσσαν Κορυφαῖοσ ὀνομάζοιτο ἄν. τοῦ θεάτρου δέ ἐστι τοῦδε <οὐ> πόρρω γυμνάσιον τὸ ἀρχαῖον καὶ πηγὴ καλουμένη Λέρνα· κίονεσ δὲ ἑστήκασι περὶ αὐτὴν καὶ καθέδραι πεποίηνται τοὺσ ἐσελθόντασ ἀναψύχειν ὡρ́ᾳ θέρουσ. πρὸσ τούτῳ τῷ γυμνασίῳ ναοὶ θεῶν εἰσιν ὁ μὲν Διόσ, ὁ δὲ Ἀσκληπιοῦ· τὰ δὲ ἀγάλματα Ἀσκληπιὸσ μὲν καὶ Ὑγεία λευκοῦ λίθου, τὸ δὲ τοῦ Διὸσ χαλκοῦν ἐστιν. ἀνιοῦσι δὲ ἐσ τὸν Ἀκροκόρινθον ‐ ἡ δέ ἐστιν ὄρουσ ὑπὲρ τὴν πόλιν κορυφή, Βριάρεω μὲν Ἡλίῳ δόντοσ αὐτὴν ὅτε ἐδίκαζεν, Ἡλίου δὲ ὡσ οἱ Κορίνθιοί φασιν Ἀφροδίτῃ παρέντοσ ‐ ἐσ δὴ τὸν Ἀκροκόρινθον τοῦτον ἀνιοῦσίν ἐστιν Ἴσιδοσ τεμένη, ὧν τὴν μὲν Πελαγίαν, τὴν δὲ Αἰγυπτίαν αὐτῶν ἐπονομάζουσιν, καὶ δύο Σαράπιδοσ, ἐν Κανώβῳ καλουμένου τὸ ἕτερον.

μετὰ δὲ αὐτὰ Ἡλίῳ πεποίηνται βωμοί, καὶ Ἀνάγκησ καὶ Βίασ ἐστὶν ἱερόν· ἐσιέναι δὲ ἐσ αὐτὸ οὐ νομίζουσιν.

ὑπὲρ τοῦτο Μητρὸσ θεῶν ναόσ ἐστι καὶ στήλη καὶ θρόνοσ·

λίθων καὶ αὐτὴ καὶ ὁ θρόνοσ. ὁ δὲ τῶν Μοιρῶν καὶ <ὁ> Δήμητροσ καὶ Κόρησ οὐ φανερὰ ἔχουσι τὰ ἀγάλματα. ταύτῃ καὶ τὸ τῆσ Βουναίασ ἐστὶν Ἥρασ ἱερὸν ἱδρυσαμένου Βούνου τοῦ Ἑρμοῦ· καὶ δι’ αὐτὸ ἡ θεὸσ καλεῖται Βουναία.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION