Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 29

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 29)

αὐτὴ δὲ τῶν Ἐπιδαυρίων ἡ πόλισ παρείχετο ἐσ μνήμην τάδε ἀξιολογώτατα· τέμενοσ δή ἐστιν Ἀσκληπιοῦ καὶ ἀγάλματα ὁ θεὸσ αὐτὸσ καὶ Ἠπιόνη, γυναῖκα δὲ εἶναι τὴν Ἠπιόνην Ἀσκληπιοῦ φασι· ταῦτά ἐστιν ἐν ὑπαίθρῳ λίθου Παρίου. ναοὶ δὲ ἐν τῇ πόλει καὶ Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδόσ ἐστιν ἄλσοσ· εἰκάσαισ ἂν θηρευούσῃ τὴν Ἄρτεμιν. Ἀφροδίτησ τε ἱερὸν πεποίηται· τὸ δὲ πρὸσ τῷ λιμένι ἐπὶ ἄκρασ ἀνεχούσησ ἐσ θάλασσαν λέγουσιν Ἥρασ εἶναι. τὴν δὲ Ἀθηνᾶν ἐν τῇ ἀκροπόλει, ξόανον θέασ ἄξιον, Κισσαίαν ἐπονομάζουσιν. Αἰγινῆται δὲ οἰκοῦσιν ἔχοντεσ τὴν νῆσον ἀπαντικρὺ τῆσ Ἐπιδαυρίασ.

ἀνθρώπουσ δ’ οὐκ εὐθὺσ ἐξ ἀρχῆσ λέγουσιν ἐν αὐτῇ γενέσθαι· Διὸσ δὲ ἐσ ἔρημον κομίσαντοσ Αἴγιναν τὴν Ἀσωποῦ τῇ μὲν τὸ ὄνομα ἐτέθη τοῦτο ἀντὶ Οἰνώνησ, Αἰακοῦ δὲ αἰτήσαντοσ ὡσ ηὐξήθη παρὰ Διὸσ οἰκήτορασ, οὕτω οἱ τὸν Δία ἀνεῖναι τοὺσ ἀνθρώπουσ φασὶν ἐκ τῆσ γῆσ. Πηλεῖ μὲν συμβὰν καὶ Τελαμῶνι ἐπὶ φόνῳ φεύγειν τῷ Φώκου, τῶν δὲ αὖ Φώκου παίδων περὶ τὸν Παρνασσὸν οἰκησάντων ἐν τῇ νῦν καλουμένῃ Φωκίδι.

τὸ δὲ ὄνομα προϋπῆρχεν ἤδη τῇ χώρᾳ, Φώκου τοῦ Ὀρνυτίωνοσ γενεᾷ πρότερον ἐσ αὐτὴν ἐλθόντοσ.

ἐπὶ μὲν δὴ Φώκου τούτου <ἡ> περὶ Τιθορέαν τε καὶ Παρνασσὸν ἐκαλεῖτο ἡ Φωκίσ· ἐπὶ δὲ τοῦ Αἰακοῦ καὶ πᾶσιν ἐξενίκησεν, ὅσοι Μινύαισ τέ εἰσιν Ὀρχομενίοισ ὅμοροι καὶ ἐπὶ Σκάρφειαν τὴν Λοκρῶν καθήκουσι. γεγόνασι δὲ ἀπὸ μὲν Πηλέωσ οἱ ἐν Ἠπείρῳ βασιλεῖσ, Τελαμῶνοσ δὲ τῶν παίδων Αἰάντοσ μέν ἐστιν ἀφανέστερον γένοσ οἱᾶ ἰδιωτεύσαντοσ ἀνθρώπου, πλὴν ὅσον Μιλτιάδησ, ὃσ Ἀθηναίοισ ἐσ Μαραθῶνα ἡγήσατο, καὶ Κίμων ὁ Μιλτιάδου προῆλθον ἐσ δόξαν·

οἱ δὲ Τευκρίδαι βασιλεῖσ διέμειναν Κυπρίων ἄρχοντεσ ἐσ Εὐαγόραν. Φώκῳ δὲ Ἄσιοσ ὁ τὰ ἔπη ποιήσασ γενέσθαι φησὶ Πανοπέα καὶ Κρῖσον· καὶ Πανοπέωσ μὲν ἐγένετο Ἐπειὸσ ὁ τὸν ἵππον τὸν δούρειον, ὡσ Ὅμηροσ ἐποίησεν, ἐργασάμενοσ, Κρίσου δὲ ἦν ἀπόγονοσ τρίτοσ Πυλάδησ, Στροφίου τε ὢν τοῦ Κρίσου καὶ Ἀναξιβίασ ἀδελφῆσ Ἀγαμέμνονοσ. γένη μὲν τοσαῦτα τῶν καλουμένων Αἰακιδῶν, ἐξεχώρησε δὲ ἑτέρωσε ἀπ’ ἀρχῆσ. χρόνῳ δὲ ὕστερον μοῖρα Ἀργείων τῶν Ἐπίδαυρον ὁμοῦ Δηιφόντῃ κατασχόντων, διαβᾶσα ἐσ Αἴγιναν καὶ Αἰγινήταισ τοῖσ ἀρχαίοισ γενόμενοι σύνοικοι, τὰ Δωριέων ἔθη καὶ φωνὴν κατεστήσαντο ἐν τῇ νήσῳ.

προελθοῦσι δὲ Αἰγινήταισ ἐσ μέγα δυνάμεωσ, ὡσ Ἀθηναίων γενέσθαι ναυσὶν ἐπικρατεστέρουσ καὶ ἐν τῷ Μηδικῷ πολέμῳ παρασχέσθαι πλοῖα μετά γε Ἀθηναίουσ πλεῖστα, οὐ παρέμεινεν ἐσ ἅπαν ἡ εὐδαιμονία, γενόμενοι δὲ ὑπὸ Ἀθηναίων ἀνάστατοι Θυρέαν τὴν ἐν τῇ Ἀργολίδι Λακεδαιμονίων δόντων ᾤκησαν. καὶ ἀπέλαβον μὲν τὴν νῆσον, ὅτε περὶ Ἑλλήσποντον αἱ Ἀθηναίων τριήρεισ ἐλήφθησαν, πλούτου δὲ ἢ δυνάμεωσ οὐκέτι ἐξεγένετο ἐσ ἴσον προελθεῖν σφισιν.

προσπλεῦσαι δὲ Αἴγινά ἐστι νήσων τῶν Ἑλληνίδων ἀπορωτάτη·

πέτραι τε γὰρ ὕφαλοι περὶ πᾶσαν καὶ χοιράδεσ ἀνεστήκασι. μηχανήσασθαι δὲ ἐξεπίτηδεσ ταῦτα Αἰακόν φασι λῃστειῶν τῶν ἐκ θαλάσσησ φόβῳ, καὶ πολεμίοισ ἀνδράσι μὴ ἄνευ κινδύνου εἶναι. πλησίον δὲ τοῦ λιμένοσ ἐν ᾧ μάλιστα ὁρμίζονται ναόσ ἐστιν Ἀφροδίτησ, ἐν ἐπιφανεστάτῳ δὲ τῆσ πόλεωσ τὸ Αἰάκειον καλούμενον, περίβολοσ τετράγωνοσ λευκοῦ λίθου. ἐπειργασμένοι δέ εἰσι κατὰ τὴν ἔσοδον οἱ παρὰ Αἰακόν ποτε ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων σταλέντεσ·

αἰτίαν δὲ τὴν αὐτὴν Αἰγινήταισ καὶ οἱ λοιποὶ λέγουσιν. αὐχμὸσ τὴν Ἑλλάδα ἐπὶ χρόνον ἐπίεζε καὶ οὔτε τὴν ἐκτὸσ ἰσθμοῦ χώραν οὔτε Πελοποννησίοισ ὑε͂ν ὁ θεόσ, ἐσ ὃ ἐσ Δελφοὺσ ἀπέστειλαν ἐρησομένουσ τὸ αἴτιον ὅ τι εἰή καὶ αἰτήσοντασ ἅμα λύσιν τοῦ κακοῦ. τούτοισ ἡ Πυθία εἶπε Δία ἱλάσκεσθαι, χρῆναι δέ, εἴπερ ὑπακούσει σφίσιν, Αἰακὸν τὸν ἱκετεύσαντα εἶναι. οὕτωσ Αἰακοῦ δεησομένουσ ἀποστέλλουσιν ἀφ’ ἑκάστησ πόλεωσ·

καὶ ὁ μὲν τῷ Πανελληνίῳ Διὶ θύσασ καὶ εὐξάμενοσ τὴν Ἑλλάδα γῆν ἐποίησεν ὑέσθαι, τῶν δὲ ἐλθόντων ὡσ αὐτὸν εἰκόνασ ταύτασ ἐποιήσαντο οἱ Αἰγινῆται. τοῦ περιβόλου δὲ ἐντὸσ ἐλαῖαι πεφύκασιν ἐκ παλαιοῦ καὶ βωμόσ ἐστιν οὐ πολὺ ἀνέχων ἐκ τῆσ γῆσ·

ὡσ δὲ καὶ μνῆμα οὗτοσ ὁ βωμὸσ εἰή Αἰακοῦ, λεγόμενόν ἐστιν ἐν ἀπορρήτῳ. παρὰ δὲ τὸ Αἰάκειον Φώκου τάφοσ χῶμά ἐστι περιεχόμενον κύκλῳ κρηπῖδι, ἐπίκειται δέ οἱ λίθοσ τραχύσ·

καὶ ἡνίκα Φῶκον Τελαμὼν καὶ Πηλεὺσ προηγάγοντο ἐσ ἀγῶνα πεντάθλου καὶ περιῆλθεν ἐσ Πηλέα ἀφεῖναι τὸν λίθον ‐ οὗτοσ γὰρ ἀντὶ δίσκου σφίσιν ἦν ‐ , ἑκὼν τυγχάνει τοῦ Φώκου. ταῦτα δὲ ἐχαρίζοντο τῇ μητρί· αὐτοὶ μὲν γὰρ ἐγεγόνεσαν ἐκ τῆσ Σκίρωνοσ θυγατρόσ, Φῶκοσ δὲ οὐκ ἐκ τῆσ αὐτῆσ, ἀλλ’ ἐξ ἀδελφῆσ Θέτιδοσ ἦν, εἰ δὴ τὰ ὄντα λέγουσιν Ἕλληνεσ. Πυλάδησ τέ μοι καὶ διὰ ταῦτα φαίνεται καὶ οὐκ Ὀρέστου φιλίᾳ μόνον βουλεῦσαι Νεοπτολέμῳ τὸν φόνον. τότε δὲ ὡσ τῷ δίσκῳ πληγεὶσ ἀπέθανεν ὁ Φῶκοσ, φεύγουσιν ἐπιβάντεσ νεὼσ οἱ Ἐνδηίδοσ παῖδεσ·

Τελαμὼν δὲ ὕστερα κήρυκα ἀποστέλλων ἠρνεῖτο μὴ βουλεῦσαι Φώκῳ θάνατον. Αἰακὸσ δὲ ἐσ μὲν τὴν νῆσον ἀποβαίνειν αὐτὸν οὐκ εἰά, ἑστηκότα δὲ ἐπὶ νεώσ, εἰ δὲ ἐθέλοι, χῶμα ἐν τῇ θαλάσσῃ χώσαντα ἐκέλευεν ἐντεῦθεν ἀπολογήσασθαι. οὕτωσ ἐσ τὸν Κρυπτὸν καλούμενον λιμένα ἐσπλεύσασ νύκτωρ ἐποίει χῶμα. καὶ τοῦτο μὲν ἐξεργασθὲν καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι μένει· καταγνωσθεὶσ δὲ οὐκ ἀναίτιοσ εἶναι Φώκῳ τῆσ τελευτῆσ, τὸ δεύτερον ἐσ Σαλαμῖνα ἀπέπλευσε. τοῦ λιμένοσ δὲ οὐ πόρρω τοῦ Κρυπτοῦ θέατρόν ἐστι θέασ ἄξιον, κατὰ τὸ Ἐπιδαυρίων μάλιστα μέγεθοσ καὶ ἐργασίαν τὴν λοιπήν.

σταδίου πλευρὰ μία, ἀνέχουσά τε αὐτὴ τὸ θέατρον καὶ ἀντὶ ἐρείσματοσ ἀνάλογον ἐκείνῳ χρωμένη.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION