헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́2́21́

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 21)

κατελθοῦσι δὲ ἐντεῦθεν καὶ τραπεῖσιν αὖθισ ἐπὶ τὴν ἀγοράν, ἔστι μὲν Κερδοῦσ Φορωνέωσ γυναικὸσ μνῆμα, ἔστι δὲ ναὸσ Ἀσκληπιοῦ. τὸ δὲ τῆσ Ἀρτέμιδοσ ἱερὸν ἐπίκλησιν Πειθοῦσ, Ὑπερμήστρα καὶ τοῦτο ἀνέθηκε νικήσασα τῇ δίκῃ τὸν πατέρα ἣν τοῦ Λυγκέωσ ἕνεκα ἔφυγε. καὶ Αἰνείου ἐνταῦθα χαλκοῦσ ἀνδριάσ ἐστι καὶ χωρίον καλούμενον Δέλτα· ἐφ’ ὅτῳ δέ ‐ οὐ γάρ μοι τὰ λεγόμενα ἤρεσκεν ‐ , ἑκὼν παρίημι. πρὸ δὲ αὐτοῦ πεποίηται Διὸσ Φυξίου βωμὸσ καὶ πλησίον Ὑπερμήστρασ μνῆμα Ἀμφιαράου μητρόσ, τὸ δὲ ἕτερον Ὑπερμήστρασ τῆσ Λαναοῦ·

σὺν δὲ αὐτῇ καὶ Λυγκεὺσ τέθαπται. τούτων δὲ ἀπαντικρὺ Ταλαοῦ τοῦ Βίαντόσ ἐστι τάφοσ· τὰ δὲ ἐσ Βίαντα καὶ ἀπογόνουσ τοῦ Βίαντοσ ἤδη λέλεκταί μοι. Ἀθηνᾶσ δὲ ἱδρύσασθαι Σάλπιγγοσ ἱερόν φασιν Ἡγέλεων.

Τυρσηνοῦ δὲ τοῦτον <τὸν> Ἡγέλεων, τὸν δὲ Ἡρακλέουσ εἶναι καὶ γυναικὸσ λέγουσι τῆσ Λυδῆσ, Τυρσηνὸν δὲ σάλπιγγα εὑρεῖν πρῶτον, Ἡγέλεων δὲ τὸν Τυρσηνοῦ διδάξαι τοὺσ σὺν Τημένῳ Δωριέασ τοῦ ὀργάνου τὸν ψόφον καὶ δι’ αὐτὸ Ἀθηνᾶν ἐπονομάσαι Σάλπιγγα. πρὸ δὲ τοῦ ναοῦ τῆσ Ἀθηνᾶσ Ἐπιμενίδου λέγουσιν εἶναι τάφον·

Λακεδαιμονίουσ γὰρ πολεμήσαντασ πρὸσ Κνωσσίουσ ἑλεῖν ζῶντα Ἐπιμενίδην, λαβόντασ δὲ ἀποκτεῖναι, διότι σφίσιν οὐκ αἴσια ἐμαντεύετο, αὐτοὶ δὲ ἀνελόμενοι θάψαι ταύτῃ φασί. τὸ δὲ οἰκοδόμημα λευκοῦ λίθου κατὰ μέσον μάλιστα τῆσ ἀγορᾶσ οὐ τρόπαιον ἐπὶ Πύρρῳ τῷ Ἠπειρώτῃ, καθὰ λέγουσιν οἱ Ἀργεῖοι, καυθέντοσ δὲ ἐνταῦθα τοῦ νεκροῦ μνῆμα καὶ τοῦτο ἂν εὑρ́οι τισ, ἐν ᾧ τά τε ἄλλα ὅσοισ ὁ Πύρροσ ἐχρῆτο ἐσ τὰσ μάχασ καὶ οἱ ἐλέφαντέσ εἰσιν ἐπειργασμένοι.

τοῦτο μὲν δὴ κατὰ τὴν πυρὰν <τὸ> οἰκοδόμημα ἐγένετο· αὐτὰ δὲ κεῖται τοῦ Πύρρου τὰ ὀστᾶ ἐν τῷ ἱερῷ τῆσ Δήμητροσ, παρ’ ᾧ συμβῆναί οἱ καὶ τὴν τελευτὴν ἐδήλωσα ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ. τοῦ δὲ τῆσ Δήμητροσ ἱεροῦ τούτου κατὰ τὴν ἔσοδον ἀσπίδα ἰδεῖν Πύρρου χαλκῆν ἔστιν ὑπὲρ τῶν θυρῶν ἀνακειμένην. τοῦ δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ τῶν Ἀργείων οἰκοδομήματοσ οὐ μακρὰν χῶμα γῆσ ἐστιν·

ἐν δὲ αὐτῷ κεῖσθαι τὴν Μεδούσησ λέγουσι τῆσ Γοργόνοσ κεφαλήν. ἀπόντοσ δὲ τοῦ μύθου τάδε ἄλλα ἐσ αὐτήν ἐστιν εἰρημένα· οἰκούντων καὶ ἐπὶ θήραν τε ἐξιέναι καὶ ἐσ τὰσ μάχασ ἡγεῖσθαι τοῖσ Λίβυσι καὶ δὴ καὶ τότε ἀντικαθημένην στρατῷ πρὸσ τὴν Περσέωσ δύναμιν ‐ ἕπεσθαι γὰρ καὶ τῷ Περσεῖ λογάδασ ἐκ Πελοποννήσου ‐ δολοφονηθῆναι νύκτωρ, καὶ τὸν Περσέα τὸ κάλλοσ ἔτι καὶ ἐπὶ νεκρῷ θαυμάζοντα οὕτω τὴν κεφαλὴν ἀποτεμόντα αὐτῆσ ἄγειν τοῖσ Ἕλλησιν ἐσ ἐπίδειξιν.

Καρχηδονίῳ δὲ ἀνδρὶ Προκλεῖ τῷ Εὐκράτουσ ἕτεροσ λόγοσ ὅδε ἐφαίνετο εἶναι τοῦ προτέρου πιθανώτεροσ.

Λιβύησ ἡ ἔρημοσ καὶ ἄλλα παρέχεται θηρία ἀκούσασιν οὐ πιστὰ καὶ ἄνδρεσ ἐνταῦθα ἄγριοι καὶ ἄγριαι γίνονται γυναῖκεσ· ἔλεγέ τε ὁ Προκλῆσ ἀπ’ αὐτῶν ἄνδρα ἰδεῖν κομισθέντα ἐσ Ῥώμην. εἴκαζεν οὖν πλανηθεῖσαν γυναῖκα ἐκ τούτων καὶ ἀφικομένην ἐπὶ τὴν λίμνην τὴν Τριτωνίδα λυμαίνεσθαι τοὺσ προσοίκουσ, ἐσ ὃ Περσεὺσ ἀπέκτεινεν αὐτήν· Ἀθηνᾶν δέ οἱ συνεπιλαβέσθαι δοκεῖν τοῦ ἔργου, ὅτι οἱ περὶ τὴν λίμνην τὴν Τριτωνίδα ἄνθρωποι ταύτησ εἰσὶν ἱεροί. ἐν δὲ Ἄργει παρὰ τοῦτο δὴ τὸ μνῆμα τῆσ Γοργόνοσ Γοργοφόνησ τάφοσ ἐστὶ τῆσ Περσέωσ.

καὶ ἐφ’ ὅτῳ μὲν αὐτῇ τὸ ὄνομα ἐτέθη, δῆλον εὐθὺσ ἀκούσαντι· γυναικῶν δὲ πρώτην αὐτήν φασι τελευτήσαντοσ τοῦ ἀνδρὸσ Περιήρουσ τοῦ Αἰόλου ‐ τούτῳ γὰρ παρθένοσ συνῴκησε ‐ , τὴν δὲ αὖθισ Οἰβάλῳ γήμασθαι· πρότερον δὲ καθεστήκει ταῖσ γυναιξὶν ἐπὶ ἀνδρὶ ἀποθανόντι χηρεύειν. τοῦ τάφου δὲ ἔμπροσθεν τρόπαιον λίθου πεποίηται κατὰ ἀνδρὸσ Ἀργείου Λαφάουσ·

ἐξέβαλεν ἐπαναστὰσ ὁ δῆμοσ, φυγόντα δὲ ἐσ Σπάρτην Λακεδαιμόνιοι κατάγειν ἐπειρῶντο ἐπὶ τυραννίδι, νικήσαντεσ δὲ οἱ Ἀργεῖοι τῇ μάχῃ Λαφάην τε καὶ τῶν Λακεδαιμονίων τοὺσ πολλοὺσ ἀπέκτειναν.

τὸ δὲ ἱερὸν τῆσ Λητοῦσ ἔστι μὲν οὐ μακρὰν τοῦ τροπαίου, τέχνη δὲ τὸ ἄγαλμα Πραξιτέλουσ.

τὴν δὲ εἰκόνα παρὰ τῇ θεῷ τῆσ παρθένου Χλῶριν ὀνομάζουσι, Νιόβησ μὲν θυγατέρα εἶναι λέγοντεσ, Μελίβοιαν δὲ καλεῖσθαι τὸ ἐξ ἀρχῆσ·

ἀπολλυμένων δὲ ὑπὸ Ἀρτέμιδοσ καὶ Ἀπόλλωνοσ τῶν Ἀμφίονοσ παίδων περιγενέσθαι μόνην τῶν ἀδελφῶν ταύτην καὶ Ἀμύκλαν, περιγενέσθαι δὲ εὐξαμένουσ τῇ Λητοῖ. Μελίβοιαν δὲ οὕτω δή τι παραυτίκα τε χλωρὰν τὸ δεῖμα ἐποίησε καὶ ἐσ τὸ λοιπὸν τοῦ βίου παρέμεινεν ὡσ καὶ τὸ ὄνομα ἐπὶ τῷ συμβάντι ἀντὶ Μελιβοίασ αὐτῇ γενέσθαι Χλῶριν. τούτουσ δή φασιν Ἀργεῖοι τὸ ἐξ ἀρχῆσ οἰκοδομῆσαι τῇ Λητοῖ τὸν ναόν·

ἐγὼ δὲ ‐ πρόσκειμαι γὰρ πλέον τι ἢ οἱ λοιποὶ τῇ Ὁμήρου ποιήσει ‐ δοκῶ τῇ Νιόβῃ τῶν παίδων μηδένα ὑπόλοιπον γενέσθαι. μαρτυρεῖ δέ μοι τὸ ἔποστὼ δ’ ἄρα καὶ δοιώ περ ἐόντ’ ἀπὸ πάντασ ὄλεσσαν. οὗτοσ μὲν δὴ τὸν οἶκον τὸν Ἀμφίονοσ ἐκ βάθρων ἀνατραπέντα οἶδε·

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 21

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 21)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION