헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́2́01́

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 1)

ἡ δὲ Κορινθία χώρα μοῖρα οὖσα τῆσ Ἀργείασ ἀπὸ Κορίνθου τὸ ὄνομα ἔσχηκε. Διὸσ δὲ εἶναι Κόρινθον οὐδένα οἶδα εἰπόντα πω σπουδῇ πλὴν Κορινθίων τῶν πολλῶν· Πελοπόννησον καὶ τὴν ἀρχὴν διανείμαντα τοῖσ παισὶν αὐτὸν ἐσ τὴν Ἀττικὴν αὖθισ ἀναχωρῆσαι, καὶ ἀπὸ μὲν Σικυῶνοσ τὴν Ἀσωπίαν, ἀπὸ δὲ Κορίνθου τὴν Ἐφυραίαν μετονομασθῆναι.

Κόρινθον δὲ οἰκοῦσι Κορινθίων μὲν οὐδεὶσ ἔτι τῶν ἀρχαίων, ἔποικοι δὲ ἀποσταλέντεσ ὑπὸ Ῥωμαίων.

αἴτιον δὲ τὸ συνέδριον τὸ Ἀχαιῶν· συντελοῦντεσ γὰρ ἐσ αὐτὸ καὶ οἱ Κορίνθιοι μετέσχον τοῦ πολέμου τοῦ πρὸσ Ῥωμαίουσ, ὃν Κριτόλαοσ στρατηγεῖν Ἀχαιῶν ἀποδειχθεὶσ παρεσκεύασε γενέσθαι τούσ τε Ἀχαιοὺσ ἀναπείσασ ἀποστῆναι καὶ τῶν ἔξω Πελοποννήσου τοὺσ πολλούσ. Ῥωμαῖοι δὲ ὡσ ἐκράτησαν τῷ πολέμῳ, παρείλοντο μὲν καὶ τῶν ἄλλων Ἑλλήνων τὰ ὅπλα καὶ τείχη περιεῖλον ὅσαι τετειχισμέναι πόλεισ ἦσαν· Κόρινθον δὲ ἀνάστατον Μομμίου ποιήσαντοσ τοῦ τότε ἡγουμένου τῶν ἐπὶ στρατοπέδου Ῥωμαίων, ὕστερον λέγουσιν ἀνοικίσαι Καίσαρα, ὃσ πολιτείαν ἐν Ῥώμῃ πρῶτοσ τὴν ἐφ’ ἡμῶν κατεστήσατο· ἀνοικίσαι δὲ καὶ Καρχηδόνα ἐπὶ τῆσ ἀρχῆσ τῆσ αὐτοῦ. τῆσ δὲ Κορινθίασ ἐστὶ γῆσ καὶ ὁ καλούμενοσ Κρομυὼν ἀπὸ τοῦ Κρόμου τοῦ Ποσειδῶνοσ.

ἐνταῦθα τραφῆναί φασι <Φαιὰν>, καὶ τῶν λεγομένων Θησέωσ καὶ τὸ ἐσ τὴν <ὗν> ταύτην ἐστὶν ἔργον. προϊοῦσι δὲ ἡ πίτυσ ἄχρι γε ἐμοῦ πεφύκει παρὰ τὸν αἰγιαλὸν καὶ Μελικέρτου βωμὸσ ἦν. ἐσ τοῦτον τὸν τόπον ἐκκομισθῆναι τὸν παῖδα ὑπὸ δελφῖνοσ λέγουσι· κειμένῳ δὲ ἐπιτυχόντα Σίσυφον θάψαι τε ἐν τῷ ἰσθμῷ καὶ τὸν ἀγῶνα ἐπ’ αὐτῷ ποιῆσαι τῶν Ἰσθμίων.

ἔστι δὲ ἐπὶ τοῦ ἰσθμοῦ τῆσ ἀρχῆσ, ἔνθα ὁ λῃστὴσ Σίνισ λαμβανόμενοσ πιτύων ἦγεν ἐσ τὸ κάτω σφᾶσ·

ὁπόσων δὲ μάχῃ κρατήσειεν, ἀπ’ αὐτῶν δήσασ ἀφῆκεν ἂν τὰ δένδρα ἄνω φέρεσθαι· ἐνταῦθα ἑκατέρα τῶν πιτύων τὸν δεθέντα ἐφ’ αὑτὴν εἷλκε, καὶ τοῦ δεσμοῦ μηδετέρωσε εἴκοντοσ ἀλλ’ ἀμφοτέρωθεν ἐπ’ ἴσησ βιαζομένου διεσπᾶτο ὁ δεδεμένοσ. τοιούτῳ διεφθάρη τρόπῳ καὶ αὐτὸσ ὑπὸ Θησέωσ ὁ Σίνισ· ἐκάθηρε γὰρ Θησεὺσ τῶν κακούργων τὴν ὁδὸν τὴν ἐσ Ἀθήνασ ἐκ Τροιζῆνοσ, οὕσ τε πρότερον κατηρίθμησα ἀνελὼν καὶ ἐν Ἐπιδαύρῳ τῇ ἱερᾷ Περιφήτην Ἡφαίστου νομιζόμενον, κορύνῃ χαλκῇ χρώμενον ἐσ τὰσ μάχασ. καθήκει δὲ ὁ τῶν Κορινθίων ἰσθμὸσ τῇ μὲν ἐσ τὴν ἐπὶ Κεγχρέαισ, τῇ δὲ ἐσ τὴν ἐπὶ Λεχαίῳ θάλασσαν·

τοῦτο γὰρ ἤπειρον ποιεῖ τὴν ἐντὸσ χώραν. ὃσ δὲ ἐπεχείρησε Πελοπόννησον ἐργάσασθαι νῆσον, προαπέλιπε διορύσσων ἰσθμόν· καὶ ὅθεν μὲν διορύσσειν ἤρξαντο δῆλόν ἐστιν, ἐσ δὲ τὸ πετρῶδεσ οὐ προεχώρησαν ἀρχήν· μένει δὲ ὡσ πεφύκει καὶ νῦν ἤπειροσ ὤν. Ἀλεξάνδρῳ τε τῷ Φιλίππου διασκάψαι Μίμαντα ἐθελήσαντι μόνον τοῦτο οὐ προεχώρησε <τὸ> ἔργον· Κνιδίουσ δὲ ἡ Πυθία τὸν ἰσθμὸν ὀρύσσοντασ ἔπαυσεν. οὕτω χαλεπὸν ἀνθρώπῳ τὰ θεῖα βιάσασθαι. τὸ δὲ οὐ Κορινθίοισ μόνον περὶ τῆσ χώρασ ἐστὶν εἰρημένον, ἀλλὰ ἐμοὶ δοκεῖν Ἀθηναῖοι πρῶτοι περὶ τῆσ Ἀττικῆσ ἐσεμνολόγησαν·

λέγουσι δὲ καὶ οἱ Κορίνθιοι Ποσειδῶνα ἐλθεῖν Ἡλίῳ περὶ τῆσ γῆσ ἐσ ἀμφισβήτησιν, Βριάρεων δὲ διαλλακτὴν γενέσθαι σφίσιν, ἰσθμὸν μὲν καὶ ὅσα ταύτῃ δικάσαντα εἶναι Ποσειδῶνοσ, τὴν δὲ ἄκραν Ἡλίῳ δόντα τὴν ὑπὲρ τῆσ πόλεωσ.

ἀπὸ μὲν τούτου λέγουσιν εἶναι τὸν ἰσθμὸν Ποσειδῶνοσ·

θέασ δὲ αὐτόθι ἄξια ἔστι μὲν θέατρον, ἔστι δὲ στάδιον λίθου λευκοῦ.

ἐλθόντι δὲ ἐσ τοῦ θεοῦ τὸ ἱερὸν τοῦτο μὲν ἀθλητῶν νικησάντων· τὰ Ἴσθμια ἑστήκασιν εἰκόνεσ, τοῦτο δὲ πιτύων δένδρα ἐστὶ πεφυτευμένα ἐπὶ στοίχου, τὰ πολλὰ ἐσ εὐθὺ αὐτῶν ἀνήκοντα. τῷ ναῷ δὲ ὄντι μέγεθοσ οὐ μείζονι ἐφεστήκασι Τρίτωνεσ χαλκοῖ. καὶ ἀγάλματά ἐστιν ἐν τῷ προνάῳ δύο μὲν Ποσειδῶνοσ, τρίτον δὲ Ἀμφιτρίτησ, καὶ Θάλασσα καὶ αὕτη χαλκῆ. τὰ δὲ ἔνδον ἐφ’ ἡμῶν ἀνέθηκεν Ἡρώδησ Ἀθηναῖοσ, ἵππουσ τέσσαρασ ἐπιχρύσουσ πλὴν τῶν ὁπλῶν· ὁπλαὶ δέ σφισίν εἰσιν ἐλέφαντοσ. καὶ Τρίτωνεσ δύο παρὰ τοὺσ ἵππουσ εἰσὶ χρυσοῖ, τὰ μετ’ ἰξὺν ἐλέφαντοσ καὶ οὗτοι·

τῷ δὲ ἁρ́ματι Ἀμφιτρίτη καὶ Ποσειδῶν ἐφεστήκασι, καὶ παῖσ ὀρθόσ ἐστιν ἐπὶ δελφῖνοσ ὁ Παλαίμων· ἐλέφαντοσ δὲ καὶ χρυσοῦ καὶ οὗτοι πεποίηνται. τῷ βάθρῳ δὲ ἐφ’ οὗ τὸ ἁρ́μα μέση μὲν ἐπείργασται Θάλασσα ἀνέχουσα Ἀφροδίτην παῖδα, ἑκατέρωθεν δέ εἰσιν αἱ Νηρηίδεσ καλούμεναι. ταύταισ καὶ ἑτέρωθι τῆσ Ἑλλάδοσ βωμοὺσ οἶδα ὄντασ, τοὺσ δὲ καὶ τεμένη σφίσιν ἀναθέντασ ποιμαίνισιν, ἔνθα καὶ Ἀχιλλεῖ τιμαί· ἐστιν ἅγιον, ἔνθα πέπλοσ ἔτι ἐλείπετο, ὃν Ἕλληνεσ Ἐριφύλην λέγουσιν ἐπὶ τῷ παιδὶ λαβεῖν Ἀλκμαίωνι.

τοῦ Ποσειδῶνοσ δέ εἰσιν ἐπειργασμένοι τῷ βάθρῳ καὶ οἱ Τυνδάρεω παῖδεσ, ὅτι δὴ σωτῆρεσ καὶ οὗτοι νεῶν καὶ ἀνθρώπων εἰσὶ ναυτιλλομένων.

τὰ δὲ ἄλλα ἀνάκειται Γαλήνησ ἄγαλμα καὶ Θαλάσσησ καὶ ἵπποσ εἰκασμένοσ κήτει τὰ μετὰ τὸ στέρνον, Ἰνώ τε καὶ Βελλεροφόντησ καὶ ὁ ἵπποσ ὁ Πήγασοσ.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 1

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 1)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION