Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 37

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 37)

ἀπὸ δὴ τοῦ ὄρουσ τούτου τὸ ἄλσοσ ἀρχόμενον πλατάνων τὸ πολὺ ἐπὶ τὴν θάλασσαν καθήκει. ὁρ́οι δὲ αὐτοῦ τῇ μὲν ποταμὸσ ὁ Ποντῖνοσ, τῇ δὲ ἕτεροσ ποταμόσ· Ἀμυμώνη δὲ ἀπὸ τῆσ Δαναοῦ θυγατρὸσ ὄνομα τῷ ποταμῷ. ἐντὸσ δὲ τοῦ ἄλσουσ ἀγάλματα ἔστι μὲν Δήμητροσ Προσύμνησ, ἔστι δὲ Διονύσου, καὶ Δήμητροσ καθήμενον ἄγαλμα οὐ μέγα· ταῦτα μὲν λίθου πεποιημένα, ἑτέρωθι δ’ ἐν ναῷ Διόνυσοσ Σαώτησ καθήμενον ξόανον καὶ Ἀφροδίτησ ἄγαλμα ἐπὶ θαλάσσῃ λίθου·

ἀναθεῖναι δὲ αὐτὸ τὰσ θυγατέρασ λέγουσι τὰσ Δαναοῦ, Δαναὸν δὲ αὐτὸν τὸ ἱερὸν ἐπὶ Ποντίνῳ ποιῆσαι τῆσ Ἀθηνᾶσ. καταστήσασθαι δὲ τῶν Λερναίων τὴν τελετὴν Φιλάμμωνά φασι. ἐπὶ τοῖσ δρωμένοισ δῆλά ἐστιν οὐκ ὄντα ἀρχαῖα·

ἃ δὲ ἤκουσα ἐπὶ τῇ καρδίᾳ γεγράφθαι τῇ πεποιημένῃ τοῦ ὀρειχάλκου, οὐδὲ ταῦτα ὄντα Φιλάμμωνοσ Ἀρριφῶν εὑρ͂ε, τὸ μὲν ἀνέκαθεν Τρικωνιεὺσ τῶν ἐν Αἰτωλίᾳ, τὰ δὲ ἐφ’ ἡμῶν Λυκίων τοῖσ μάλιστα ὁμοίωσ δόκιμοσ, δεινὸσ δὲ ἐξευρεῖν ἃ μή τισ πρότερον εἶδε, καὶ δὴ καὶ ταῦτα φωράσασ ἐπὶ τῷδε.

τὰ ἔπη, καὶ ὅσα οὐ μετὰ μέτρου μεμιγμένα ἦν τοῖσ ἔπεσι, τὰ πάντα Δωριστὶ ἐπεποίητο· πρὶν δὲ Ἡρακλείδασ κατελθεῖν ἐσ Πελοπόννησον, τὴν αὐτὴν ἠφίεσαν Ἀθηναίοισ οἱ Ἀργεῖοι φωνήν· ἐπὶ δὲ Φιλάμμωνοσ οὐδὲ τὸ ὄνομα τῶν Δωριέων ἐμοὶ δοκεῖν ἐσ ἅπαντασ ἠκούετο Ἕλληνασ. ταῦτα μὲν δὴ ἀπέφαινεν οὕτωσ ἔχοντα, τῆσ δὲ Ἀμυμώνησ πέφυκεν ἐπὶ τῇ πηγῇ πλάτανοσ·

ὑπὸ ταύτῃ τὴν ὕδραν τραφῆναι τῇ πλατάνῳ φασίν. ἐγὼ δὲ τὸ θηρίον πείθομαι τοῦτο καὶ μεγέθει διενεγκεῖν ὑδρῶν ἄλλων καὶ τὸν ἰὸν οὕτω δή τι ἔχειν ἀνίατον ὡσ τὸν Ἡρακλέα ἀπὸ τῆσ χολῆσ αὐτοῦ τὰσ ἀκίδασ φαρμακεῦσαι τῶν ὀιστῶν· κεφαλὴν δὲ εἶχεν ἐμοὶ δοκεῖν μίαν καὶ οὐ πλείονασ, Πείσανδροσ δὲ ὁ Καμιρεύσ, ἵνα τὸ θηρίον τε δοκοίη φοβερώτερον καὶ αὐτῷ γίνηται ἡ ποίησισ ἀξιόχρεωσ μᾶλλον, ἀντὶ τούτων τὰσ κεφαλὰσ ἐποίησε τῇ ὕδρᾳ τὰσ πολλάσ. εἶδον δὲ καὶ πηγὴν Ἀμφιαράου καλουμένην καὶ τὴν Ἀλκυονίαν λίμνην, δι’ ἧσ φασιν Ἀργεῖοι Διόνυσον ἐσ τὸν Αἵδην ἐλθεῖν Σεμέλην ἀνάξοντα, τὴν δὲ ταύτῃ κάθοδον δεῖξαί οἱ Πόλυμνον.

οὐδεμιᾷ μηχανῇ καθικέσθαι δυνηθέντα, ὅπου καὶ Νέρων σταδίων πολλῶν κάλουσ ποιησάμενοσ καὶ συνάψασ ἀλλήλοισ, ἀπαρτήσασ δὲ καὶ μόλυβδον ἀπ’ αὐτῶν καὶ εἰ δή τι χρήσιμον ἄλλο ἐσ τὴν πεῖραν, οὐδὲ οὗτοσ οὐδένα ἐξευρεῖν ἐδυνήθη ὁρ́ον τοῦ βάθουσ.

καὶ τόδε ἤκουσα ἄλλο·

τὸ ὕδωρ τῆσ λίμνησ ὡσ ἰδόντα εἰκάσαι γαληνόν ἐστι καὶ ἠρεμαῖον, παρεχόμενον δὲ ὄψιν τοιαύτην διανήχεσθαι τολμήσαντα πάντα τινὰ καθέλκειν πέφυκε καὶ ἐσ βυθὸν ὑπολαβὸν ἀπήνεγκε. περίοδοσ δὲ τῆσ λίμνησ ἐστὶν οὐ πολλή, ἀλλὰ ὅσον τε σταδίου τρίτον· ἐπὶ δὲ τοῖσ χείλεσιν αὐτῆσ πόα καὶ σχοῖνοι πεφύκασι. τὰ δὲ ἐσ αὐτὴν Διονύσῳ δρώμενα ἐν νυκτὶ κατὰ ἔτοσ ἕκαστον οὐχ ὅσιον ἐσ ἅπαντασ ἦν μοι γράψαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION