Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 20

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 20)

παρέντι δὲ Κρεύγα τε εἰκόνα ἀνδρὸσ πύκτου <καὶ> τρόπαιον ἐπὶ Κορινθίοισ ἀνασταθέν, ἄγαλμά ἐστι καθήμενον Διὸσ Μειλιχίου, λίθου λευκοῦ, Πολυκλείτου δὲ ἔργον. ποιηθῆναι δὲ ἐπυνθανόμην αὐτὸ ἐπ’ αἰτίᾳ τοιαύτῃ. Λακεδαιμονίοισ πολεμεῖν πρὸσ Ἀργείουσ ἀρξαμένοισ οὐδεμία ἦν ἔτι ἀπαλλαγή, πρὶν ἢ Φίλιπποσ σφᾶσ ἠνάγκασεν ὁ Ἀμύντου μένειν ἐπὶ τοῖσ καθεστηκόσιν ἐξ ἀρχῆσ ὁρ́οισ τῆσ χώρασ. τὸν δὲ ἔμπροσθεν χρόνον οἱ Λακεδαιμόνιοι μηδὲν ἔξω Πελοποννήσου περιεργαζόμενοι τῆσ Ἀργείασ ἀεί τι ἀπετέμνοντο, ἢ οἱ Ἀργεῖοι τετραμμένων πρὸσ πόλεμον ἐκείνων ὑπερόριον ἐν τῷ τοιούτῳ καὶ αὐτοί σφισιν ἐνέκειντο. προηγμένου δὲ ἀμφοτέροισ ἐσ ἄκρον τοῦ μίσουσ ἔδοξεν Ἀργείοισ λογάδασ τρέφειν χιλίουσ·

ἡγεμὼν δὲ ἐτέτακτο ἐπ’ αὐτοῖσ Βρύασ Ἀργεῖοσ, ὃσ ἄλλα τε ἐσ ἄνδρασ ὕβρισε τοῦ δήμου καὶ παρθένον κομιζομένην παρὰ τὸν νυμφίον ᾔσχυνεν ἀφελόμενοσ τοὺσ ἄγοντασ.

ἐπιλαβούσησ δὲ τῆσ νυκτὸσ τυφλοῖ τὸν Βρύαντα ἡ παῖσ φυλάξασα ὑπνωμένον· φωραθεῖσα δὲ ὡσ ἐπέσχεν ἡμέρα, κατέφυγεν ἱκέτισ ἐσ τὸν δῆμον. οὐ προεμένων δὲ αὐτὴν τιμωρήσασθαι τοῖσ χιλίοισ καὶ ἀπὸ τούτου προαχθέντων ἐσ μάχην ἀμφοτέρων, κρατοῦσιν οἱ τοῦ δήμου, κρατήσαντεσ δὲ οὐδένα ὑπὸ τοῦ θυμοῦ τῶν ἐναντίων ἔλιπον. ὕστερον δὲ ἄλλα τε ἐπηγάγοντο καθάρσια ὡσ ἐπὶ αἵματι ἐμφυλίῳ καὶ ἄγαλμα ἀνέθηκαν Μειλιχίου Διόσ. πλησίον δέ εἰσιν ἐπειργασμένοι λίθῳ Κλέοβισ καὶ Βίτων αὐτοί τε ἕλκοντεσ τὴν ἅμαξαν καὶ ἐπ’ αὐτῇ ἄγοντεσ τὴν μητέρα ἐσ τὸ Ἡραῖον.

τούτων δὲ ἀπαντικρὺ Νεμείου Διόσ ἐστιν ἱερόν, ἄγαλμα ὀρθὸν χαλκοῦν, τέχνη Λυσίππου. μετὰ δὲ αὐτὸ προελθοῦσιν ἐν δεξιᾷ Φορωνέωσ τάφοσ ἐστίν· ἐναγίζουσι δὲ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι τῷ Φορωνεῖ. πέραν δὲ τοῦ Νεμείου Διὸσ Τύχησ ἐστὶν ἐκ παλαιοτάτου ναόσ, εἰ δὴ Παλαμήδησ κύβουσ εὑρὼν ἀνέθηκεν ἐσ τοῦτον τὸν ναόν. τὸ δὲ μνῆμα τὸ πλησίον Χορείασ μαινάδοσ ὀνομάζουσι, Διονύσῳ λέγοντεσ καὶ ἄλλασ γυναῖκασ καὶ ταύτην ἐσ Ἄργοσ συστρατεύσασθαι, Περσέα δέ, ὡσ ἐκράτει τῆσ μάχησ, φονεῦσαι τῶν γυναικῶν τὰσ πολλάσ·

τὰσ μὲν οὖν λοιπὰσ θάπτουσιν ἐν κοινῷ, ταύτῃ δὲ ‐ ἀξιώματι γὰρ δὴ προεῖχεν ‐ ἰδίᾳ τὸ μνῆμα ἐποίησαν. ἀπωτέρω δὲ ὀλίγον Ὡρῶν ἱερόν ἐστιν.

ἐπανιόντι δὲ ἐκεῖθεν ἀνδριάντεσ ἑστήκασι Πολυνείκουσ τοῦ Οἰδίποδοσ καὶ ὅσοι σὺν ἐκείνῳ τῶν ἐν τέλει πρὸσ τὸ τεῖχοσ μαχόμενοι τὸ Θηβαίων ἐτελεύτησαν. τούτουσ τοὺσ ἄνδρασ ἐσ μόνων ἑπτὰ ἀριθμὸν κατήγαγεν Αἰσχύλοσ, πλειόνων ἔκ τε Ἄργουσ ἡγεμόνων καὶ Μεσσήνησ καί τινων καὶ Ἀρκάδων στρατευσαμένων. τούτων δὲ τῶν ἑπτὰ ‐ ἐπηκολουθήκασι γὰρ καὶ Ἀργεῖοι τῇ Αἰσχύλου ποιήσει ‐ πλησίον κεῖνται καὶ οἱ τὰσ Θήβασ ἑλόντεσ Αἰγιαλεὺσ Ἀδράστου καὶ Πρόμαχοσ ὁ Παρθενοπαίου τοῦ Ταλαοῦ καὶ Πολύδωροσ Ἱππομέδοντοσ καὶ Θέρσανδροσ καὶ οἱ Ἀμφιαράου παῖδεσ, Ἀλκμαίων τε καὶ Ἀμφίλοχοσ, Διομήδησ τε καὶ Σθένελοσ· παρῆν δὲ ἔτι καὶ ἐπὶ τούτων Εὐρύαλοσ Μηκιστέωσ καὶ Πολυνείκουσ Ἄδραστοσ καὶ Τιμέασ. τῶν δὲ ἀνδριάντων οὐ πόρρω δείκνυται Δαναοῦ μνῆμα καὶ Ἀργείων τάφοσ κενὸσ ὁπόσουσ ἔν τε Ἰλίῳ καὶ ὀπίσω κομιζομένουσ ἐπέλαβεν ἡ τελευτή.

καὶ Διόσ ἐστιν ἐνταῦθα ἱερὸν Σωτῆροσ καὶ παριοῦσίν ἐστιν οἴκημα· ἐνταῦθα τὸν Ἄδωνιν αἱ γυναῖκεσ Ἀργείων ὀδύρονται. ἐν δεξιᾷ δὲ τῆσ ἐσόδου τῷ Κηφισῷ πεποίηται τὸ ἱερόν· τῷ δὲ ποταμῷ τούτῳ τὸ ὕδωρ φασὶν οὐ καθάπαξ ὑπὸ τοῦ Ποσειδῶνοσ ἀφανισθῆναι, ἀλλὰ ἐνταῦθα δὴ μάλιστα, ἔνθα καὶ τὸ ἱερόν ἐστι, συνιᾶσιν ὑπὸ γῆν ῥέοντοσ. παρὰ δὲ τὸ ἱερὸν τοῦ Κηφισοῦ Μεδούσησ λίθου πεποιημένη κεφαλή·

Κυκλώπων φασὶν εἶναι καὶ τοῦτο ἔργον. τὸ δὲ χωρίον τὸ ὄπισθεν καὶ ἐσ τόδε Κριτήριον ὀνομάζουσιν, Ὑπερμήστραν ἐνταῦθα ὑπὸ Δαναοῦ κριθῆναι λέγοντεσ. τούτου δέ ἐστιν οὐ πόρρω θέατρον·

ἐν δὲ αὐτῷ καὶ ἄλλα θέασ ἄξια καὶ ἀνὴρ φονεύων ἐστὶν ἄνδρα, Ὀθρυάδαν τὸν Σπαρτιάτην Περίλαοσ Ἀργεῖοσ ὁ Ἀλκήνοροσ· Περιλάῳ δὲ τούτῳ καὶ πρότερον ἔτι ὑπῆρχε Νεμείων ἀνῃρῆσθαι νίκην παλαίοντι. ὑπὲρ δὲ τὸ θέατρον Ἀφροδίτησ ἐστὶν ἱερόν, ἔμπροσθεν δὲ τοῦ ἕδουσ Τελέσιλλα ἡ ποιήσασα τὰ ᾄσματα ἐπείργασται στήλῃ·

καὶ βιβλία μὲν ἐκεῖνα ἔρριπταί οἱ πρὸσ τοῖσ ποσίν, αὐτὴ δὲ ἐσ κράνοσ ὁρᾷ κατέχουσα τῇ χειρὶ καὶ ἐπιτίθεσθαι τῇ κεφαλῇ μέλλουσα. ἦν δὲ ἡ Τελέσιλλα καὶ ἄλλωσ ἐν ταῖσ γυναιξὶν εὐδόκιμοσ καὶ μᾶλλον ἐτιμᾶτο ἔτι ἐπὶ τῇ ποιήσει. συμβάντοσ δὲ Ἀργείοισ ἀτυχῆσαι λόγου μειζόνωσ πρὸσ Κλεομένην τὸν Ἀναξανδρίδου καὶ Λακεδαιμονίουσ, καὶ τῶν μὲν ἐν αὐτῇ πεπτωκότων τῇ μάχῃ, ὅσοι δὲ ἐσ τὸ ἄλσοσ τοῦ Ἄργου κατέφευγον διαφθαρέντων καὶ τούτων, τὰ μὲν πρῶτα ἐξιόντων κατὰ ὁμολογίαν, ὡσ δὲ ἔγνωσαν ἀπατώμενοι συγκατακαυθέντων τῷ ἄλσει τῶν λοιπῶν, οὕτω τοὺσ Λακεδαιμονίουσ Κλεομένησ ἦγεν ἐπὶ ἔρημον ἀνδρῶν τὸ Ἄργοσ. Τελέσιλλα δὲ οἰκέτασ μὲν καὶ ὅσοι διὰ νεότητα ἢ γῆρασ ὅπλα ἀδύνατοι φέρειν ἦσαν, τούτουσ μὲν πάντασ ἀνεβίβασεν ἐπὶ τὸ τεῖχοσ, αὐτὴ δὲ ὁπόσα ἐν ταῖσ οἰκίαισ ὑπελείπετο καὶ τὰ ἐκ τῶν ἱερῶν ὅπλα ἀθροίσασα τὰσ ἀκμαζούσασ ἡλικίᾳ τῶν γυναικῶν ὥπλιζεν, ὁπλίσασα δὲ ἔτασσε κατὰ τοῦτο ᾗ τοὺσ πολεμίουσ προσιόντασ ἠπίστατο.

κατεπλάγησαν δεξάμεναί τε ἐμάχοντο ἐρρωμένωσ, ἐνταῦθα οἱ Λακεδαιμόνιοι, φρονήσαντεσ ὡσ καὶ διαφθείρασί σφισι τὰσ γυναῖκασ ἐπιφθόνωσ τὸ κατόρθωμα ἕξει καὶ σφαλεῖσι μετὰ ὀνειδῶν γενήσοιτο ἡ συμφορά, ὑπείκουσι ταῖσ γυναιξί.

πρότερον δὲ ἔτι τὸν ἀγῶνα τοῦτον προεσήμηνεν ἡ Πυθία, καὶ τὸ λόγιον εἴτε ἄλλωσ εἴτε καὶ ὡσ συνεὶσ ἐδήλωσεν Ἡρόδοτοσ·

ἀλλ’ ὅταν ἡ θήλεια τὸν ἄρρενα νικήσασαἐξελάσῃ καὶ κῦδοσ ἐν Ἀργείοισιν ἄρηται,πολλὰσ Ἀργείων ἀμφιδρυφέασ τότε θήσει. τὰ μὲν ἐσ τὸ ἔργον τῶν γυναικῶν ἔχοντα τοῦ χρησμοῦ ταῦτα ἦν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION