헬라어 문장 검색 - Παυσαν́Δεσξριπ́2́03́

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 3)

ἐν μέσῳ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ ἐστιν Ἀθηνᾶ χαλκῆ· τῷ βάθρῳ δὲ αὐτῆσ ἐστι Μουσῶν ἀγάλματα ἐπειργασμένα. ὑπὲρ δὲ τὴν ἀγοράν ἐστιν Ὀκταβίασ ναὸσ ἀδελφῆσ Αὐγούστου βασιλεύσαντοσ Ῥωμαίων μετὰ Καίσαρα τὸν οἰκιστὴν Κορίνθου τῆσ νῦν. ἐκ δὲ τῆσ ἀγορᾶσ ἐξιόντων τὴν ἐπὶ Λεχαίου προπύλαιά ἐστι καὶ ἐπ’ αὐτῶν ἁρ́ματα ἐπίχρυσα, τὸ μὲν Φαέθοντα Ἡλίου παῖδα, τὸ δὲ Ἥλιον αὐτὸν φέρον.

ὀλίγον δὲ ἀπωτέρω τῶν προπυλαίων ἐσιοῦσιν ἐν δεξιᾷ ἐστιν Ἡρακλῆσ χαλκοῦσ. μετὰ δὲ αὐτὸν ἔσοδόσ ἐστι τῆσ Πειρήνησ ἐσ τὸ ὕδωρ. ἐπὶ δὲ αὐτῇ λέγουσιν ὡσ ἥ Πειρήνη γένοιτο ὑπὸ δακρύων ἐξ ἀνθρώπου πηγή, τὸν παῖδα ὀδυρομένη Κεγχρίαν ὑπὸ Ἀρτέμιδοσ ἀκούσησ ἀποθανόντα. κεκόσμηται δὲ ἡ πηγὴ λίθῳ λευκῷ, καὶ πεποιημένα ἐστὶν οἰκήματα σπηλαίοισ κατὰ ταὐτά, ἐξ ὧν τὸ ὕδωρ ἐσ κρήνην ὕπαιθρον ῥεῖ πιεῖν τε ἡδὺ καὶ τὸν Κορίνθιον χαλκὸν διάπυρον καὶ θερμὸν ὄντα ὑπὸ ὕδατοσ τούτου βάπτεσθαι λέγουσιν, ἐπεὶ χαλκόσ γε οὐκ ἔστι Κορινθίοισ.

ἔτι γε δὴ καὶ Ἀπόλλωνοσ ἄγαλμα πρὸσ τῇ Πειρήνῃ καὶ περίβολόσ ἐστιν, ἐν δὲ αὐτῷ γραφὴ τὸ Ὀδυσσέωσ ἐσ τοὺσ μνηστῆρασ ἔχουσα τόλμημα. αὖθισ δ’ ἰοῦσιν ἐπὶ Λεχαίου τὴν εὐθεῖαν χαλκοῦσ καθήμενόσ ἐστιν Ἑρμῆσ, παρέστηκε δέ οἱ κριόσ, ὅτι Ἑρμῆσ μάλιστα δοκεῖ θεῶν ἐφορᾶν καὶ αὔξειν ποίμνασ, καθὰ δὴ καὶ Ὅμηροσ ἐν Ἰλιάδι ἐποίησεν υἱὸν Φόρβαντοσ πολυμήλου, τόν ῥα μάλισταἙρμείασ Τρώων ἐφίλει καὶ κτῆσιν ὄπασσε·

τὸν δὲ ἐν τελετῇ Μητρὸσ ἐπὶ Ἑρμῇ λεγόμενον καὶ τῷ κριῷ λόγον ἐπιστάμενοσ οὐ λέγω.

μετὰ δὲ τὸ ἄγαλμα τοῦ Ἑρμοῦ Ποσειδῶν καὶ Λευκοθέα καὶ ἐπὶ δελφῖνόσ ἐστιν ὁ Παλαίμων. λουτρὰ δὲ ἔστι μὲν πολλαχοῦ Κορινθίοισ καὶ ἄλλα, τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ κοινοῦ, τὸ δὲ βασιλέωσ Ἀδριανοῦ κατασκευάσαντοσ·

τὸ δὲ ὀνομαστότατον αὐτῶν πλησίον τοῦ Ποσειδῶνοσ. τοῦτο δὲ Εὐρυκλῆσ ἐποίησεν ἀνὴρ Σπαρτιάτησ λίθοισ κοσμήσασ καὶ ἄλλοισ καὶ ὃν ἐν Κροκεαῖσ χώρασ τῆσ Λακωνικῆσ ὀρύσσουσιν. ἐν ἀριστερᾷ δὲ τῆσ ἐσόδου Ποσειδῶν καὶ μετ’ αὐτὸν Ἄρτεμισ θηρεύουσα ἕστηκε. κρῆναι δὲ πολλαὶ μὲν ἀνὰ τὴν πόλιν πεποίηνται πᾶσαν ἅτε ἀφθόνου ῥέοντόσ σφισιν ὕδατοσ καὶ ὃ δὴ βασιλεὺσ Ἀδριανὸσ ἐσήγαγεν ἐκ Στυμφήλου, θέασ δὲ μάλιστα ἀξία <ἡ> παρὰ τὸ ἄγαλμα τὸ τῆσ Ἀρτέμιδοσ· καί οἱ Βελλεροφόντησ ἔπεστι καὶ τὸ ὕδωρ ὁ δι’ ὁπλῆσ ἵππου ῥεῖ τοῦ Πηγάσου. ἑτέραν δὲ ἐκ τῆσ ἀγορᾶσ τὴν ἐπὶ Σικυῶνα ἐρχομένοισ ἔστιν ἰδεῖν ἐν δεξιᾷ τῆσ ὁδοῦ ναὸσ καὶ ἄγαλμα χαλκοῦν Ἀπόλλωνοσ καὶ ὀλίγον ἀπωτέρω κρήνη καλουμένη Γλαύκησ·

ἐσ γὰρ ταύτην ἔρριψεν αὑτήν, ὡσ λέγουσι, τῶν Μηδείασ ἔσεσθαι φαρμάκων τὸ ὕδωρ νομίζουσα ἰάμα. ὑπὲρ ταύτην πεποίηται τὴν κρήνην καὶ τὸ καλούμενον Ωἰδεῖον, παρὰ δὲ αὐτὸ μνῆμά ἐστι τοῖσ Μηδείασ παισίν· τῶν δώρων ἕνεκα ὧν τῇ Γλαύκῃ κομίσαι φασὶν αὐτούσ·

ἅτε δὲ τοῦ θανάτου βιαίου καὶ οὐ σὺν τῷ δικαίῳ γενομένου, τὰ τέκνα Κορινθίων τὰ νήπια ὑπ’ αὐτῶν ἐφθείρετο, πρὶν ἢ χρήσαντοσ τοῦ θεοῦ θυσίαι τε αὐτοῖσ ἐπέτειοι κατέστησαν καὶ Δεῖμα ἐπεστάθη.

τοῦτο μὲν δὴ καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι λείπεται, γυναικὸσ ἐσ τὸ φοβερώτερον εἰκὼν πεποιημένη· Κορίνθου δὲ ἀναστάτου γενομένησ ὑπὸ Ῥωμαίων καὶ Κορινθίων τῶν ἀρχαίων ἀπολομένων, οὐκέτι ἐκεῖναι καθεστήκασιν αὐτοῖσ αἱ θυσίαι παρὰ τῶν ἐποίκων οὐδὲ ἀποκείρονταί σφισιν οἱ παῖδεσ οὐδὲ μέλαιναν φοροῦσιν ἐσθῆτα. Μήδεια δὲ τότε μὲν ἐλθοῦσα ἐσ Ἀθήνασ συνῴκησεν Αἰγεῖ, χρόνῳ δὲ ὕστερον φωραθεῖσα ἐπιβουλεύειν Θησεῖ καὶ ἐξ Ἀθηνῶν ἔφυγε, παραγενομένη δὲ ἐσ τὴν λεγομένην τότε Ἀρίαν τοῖσ ἀνθρώποισ ἔδωκε τὸ ὄνομα καλεῖσθαι Μήδουσ ἀπ’ αὐτῆσ·

τὸν δὲ παῖδα, ὃν ἐπήγετο φεύγουσα ἐσ τοὺσ Ἀρίουσ, γενέσθαι λέγουσιν ἐξ Αἰγέωσ, ὄνομα δέ οἱ Μῆδον εἶναι· Ἑλλάνικοσ δὲ αὐτὸν Πολύξενον καλεῖ καὶ πατρὸσ Ιἄσονόσ φησιν εἶναι. ἔπη δὲ ἔστιν ἐν Ἕλλησι Ναυπάκτια ὀνομαζόμενα·

πεποίηται δὲ ἐν αὐτοῖσ Ιἄσονα ἐξ Ιὠλκοῦ μετὰ τὸν Πελίου θάνατον ἐσ Κόρκυραν μετοικῆσαι καί οἱ Μέρμερον μὲν τὸν πρεσβύτερον τῶν παίδων ὑπὸ λεαίνησ διαφθαρῆναι θηρεύοντα ἐν τῇ πέραν ἠπείρῳ· Φέρητι δὲ οὐδέν ἐστιν ἐσ μνήμην προσκείμενον. Κιναίθων δὲ ὁ Λακεδαιμόνιοσ ‐ ἐγενεαλόγησε γὰρ καὶ οὗτοσ ἔπεσι ‐ Μήδειον καὶ θυγατέρα Ἐριῶπιν Ιἄσονι εἶπεν ἐκ Μηδείασ γενέσθαι· πεποιημένα ἐστίν.

Εὔμηλοσ δὲ Ἥλιον ἔφη δοῦναι τὴν χώραν Ἀλωεῖ.

μὲν τὴν Ἀσωπίαν, Αἰήτῃ δὲ τὴν Ἐφυραίαν· καὶ Αἰήτην ἀπιόντα ἐσ Κόλχουσ παρακαταθέσθαι Βούνῳ τὴν γῆν, Βοῦνον δὲ Ἑρμοῦ καὶ Ἀλκιδαμείασ εἶναι, καὶ ἐπεὶ Βοῦνοσ ἐτελεύτησεν, οὕτωσ Ἐπωπέα τὸν Ἀλωέωσ καὶ τὴν Ἐφυραίων σχεῖν ἀρχήν· Κορίνθου δὲ ὕστερον τοῦ Μαραθῶνοσ οὐδένα ὑπολειπομένου παῖδα, τοὺσ Κορινθίουσ Μήδειαν μεταπεμψαμένουσ ἐξ Ιὠλκοῦ παραδοῦναί οἱ τὴν ἀρχήν. βασιλεύειν μὲν δὴ δι’ αὐτὴν Ιἄσονα ἐν Κορίνθῳ, Μηδείᾳ δὲ παῖδασ μὲν γίνεσθαι, τὸ δὲ ἀεὶ τικτόμενον κατακρύπτειν αὐτὸ ἐσ τὸ ἱερὸν φέρουσαν τῆσ Ἥρασ, κατακρύπτειν δὲ ἀθανάτουσ ἔσεσθαι νομίζουσαν·

τέλοσ δὲ αὐτήν τε μαθεῖν ὡσ ἡμαρτήκοι τῆσ ἐλπίδοσ καὶ ἅμα ὑπὸ τοῦ Ιἄσονοσ φωραθεῖσαν ‐ οὐ γὰρ αὐτὸν ἔχειν δεομένῃ συγγνώμην, ἀποπλέοντα <δὲ> ἐσ Ιὠλκὸν οἴχεσθαι ‐ , τούτων δὲ ἕνεκα ἀπελθεῖν καὶ Μήδειαν παραδοῦσαν Σισύφῳ τὴν ἀρχήν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Pausanias, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 3

(파우사니아스, Description of Greece, Κορινθιακά, chapter 3)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION