Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπάγω ὑπάξω ὑπήγαγον

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓γ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive), to lead or bring under
  2. to bring under one's power

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγω ὑπάγεις ὑπάγει
Dual ὑπάγετον ὑπάγετον
Plural ὑπάγομεν ὑπάγετε ὑπάγουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάγω ὑπάγῃς ὑπάγῃ
Dual ὑπάγητον ὑπάγητον
Plural ὑπάγωμεν ὑπάγητε ὑπάγωσιν*
OptativeSingular ὑπάγοιμι ὑπάγοις ὑπάγοι
Dual ὑπάγοιτον ὑπαγοίτην
Plural ὑπάγοιμεν ὑπάγοιτε ὑπάγοιεν
ImperativeSingular ὑπάγε ὑπαγέτω
Dual ὑπάγετον ὑπαγέτων
Plural ὑπάγετε ὑπαγόντων, ὑπαγέτωσαν
Infinitive ὑπάγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγων ὑπαγοντος ὑπαγουσα ὑπαγουσης ὑπαγον ὑπαγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγομαι ὑπάγει, ὑπάγῃ ὑπάγεται
Dual ὑπάγεσθον ὑπάγεσθον
Plural ὑπαγόμεθα ὑπάγεσθε ὑπάγονται
SubjunctiveSingular ὑπάγωμαι ὑπάγῃ ὑπάγηται
Dual ὑπάγησθον ὑπάγησθον
Plural ὑπαγώμεθα ὑπάγησθε ὑπάγωνται
OptativeSingular ὑπαγοίμην ὑπάγοιο ὑπάγοιτο
Dual ὑπάγοισθον ὑπαγοίσθην
Plural ὑπαγοίμεθα ὑπάγοισθε ὑπάγοιντο
ImperativeSingular ὑπάγου ὑπαγέσθω
Dual ὑπάγεσθον ὑπαγέσθων
Plural ὑπάγεσθε ὑπαγέσθων, ὑπαγέσθωσαν
Infinitive ὑπάγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγομενος ὑπαγομενου ὑπαγομενη ὑπαγομενης ὑπαγομενον ὑπαγομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὑπαγόντων δὲ κατὰ μικρὸν οὕτωσ τῶν πρώτων ὁ ποταμὸσ ἐφάνη· (Plutarch, Antony, chapter 49 2:1)
  • ὑπαγόντων οὖν ἐπὶ τοῖσδε τὸν Βάρκαν τῶν ἐχθρῶν ἐσ κρίσιν ὡσ αἴτιον τῇ πατρίδι τοσῶνδε συμφορῶν γενόμενον, θεραπεύσασ ὁ Βάρκασ τοὺσ πολιτευομένουσ, ὧν ἦν δημοκοπικώτατοσ Ἀσδρούβασ ὁ τὴν αὐτοῦ Βάρκα θυγατέρα ἔχων, τάσ τε δίκασ διεκρούετο, καὶ Νομάδων τινὸσ κινήματοσ γενομένου στρατηγὸσ ἔπραξεν ἐπ’ αὐτοὺσ αἱρεθῆναι μετ’ Ἄννωνοσ τοῦ μεγάλου λεγομένου, ἔτι τὰσ εὐθύνασ τῆσ προτέρασ στρατηγίασ ὀφείλων. (Appian, The Foreign Wars, chapter 1 4:5)
  • τῶν δὲ Σκυθέων οἱ πρόδρομοι ὡσ εὑρ͂ον τοὺσ Πέρσασ ὅσον τε τριῶν ἡμερέων ὁδὸν ἀπέχοντασ ἀπὸ τοῦ Ἴστρου, οὗτοι μὲν τούτουσ εὑρόντεσ, ἡμέρησ ὁδῷ προέχοντεσ, ἐστρατοπεδεύοντο τὰ ἐκ τῆσ γῆσ φυόμενα λεαίνοντεσ, οἱ δὲ Πέρσαι ὡσ εἶδον ἐπιφανεῖσαν τῶν Σκυθέων τὴν ἵππον, ἐπήισαν κατὰ στίβον αἰεὶ ὑπαγόντων· (Herodotus, The Histories, book 4, chapter 122 1:2)

Synonyms

  1. to bring under one's power

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION