Ancient Greek-English Dictionary Language

ὑπάγω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ὑπάγω ὑπάξω ὑπήγαγον

Structure: ὑπ (Prefix) + ά̓γ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. (transitive), to lead or bring under
  2. to bring under one's power

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγω ὑπάγεις ὑπάγει
Dual ὑπάγετον ὑπάγετον
Plural ὑπάγομεν ὑπάγετε ὑπάγουσιν*
SubjunctiveSingular ὑπάγω ὑπάγῃς ὑπάγῃ
Dual ὑπάγητον ὑπάγητον
Plural ὑπάγωμεν ὑπάγητε ὑπάγωσιν*
OptativeSingular ὑπάγοιμι ὑπάγοις ὑπάγοι
Dual ὑπάγοιτον ὑπαγοίτην
Plural ὑπάγοιμεν ὑπάγοιτε ὑπάγοιεν
ImperativeSingular ὑπάγε ὑπαγέτω
Dual ὑπάγετον ὑπαγέτων
Plural ὑπάγετε ὑπαγόντων, ὑπαγέτωσαν
Infinitive ὑπάγειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγων ὑπαγοντος ὑπαγουσα ὑπαγουσης ὑπαγον ὑπαγοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ὑπάγομαι ὑπάγει, ὑπάγῃ ὑπάγεται
Dual ὑπάγεσθον ὑπάγεσθον
Plural ὑπαγόμεθα ὑπάγεσθε ὑπάγονται
SubjunctiveSingular ὑπάγωμαι ὑπάγῃ ὑπάγηται
Dual ὑπάγησθον ὑπάγησθον
Plural ὑπαγώμεθα ὑπάγησθε ὑπάγωνται
OptativeSingular ὑπαγοίμην ὑπάγοιο ὑπάγοιτο
Dual ὑπάγοισθον ὑπαγοίσθην
Plural ὑπαγοίμεθα ὑπάγοισθε ὑπάγοιντο
ImperativeSingular ὑπάγου ὑπαγέσθω
Dual ὑπάγεσθον ὑπαγέσθων
Plural ὑπάγεσθε ὑπαγέσθων, ὑπαγέσθωσαν
Infinitive ὑπάγεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ὑπαγομενος ὑπαγομενου ὑπαγομενη ὑπαγομενης ὑπαγομενον ὑπαγομενου

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐγὼ δὲ εἰ μὴ μικρὰ τὰ ἑσπέρια δόξασ ἐπὶ τὴν ἑώ μᾶλλον ὡρ́μησα, τί ἂν μέγα ἔπραξα Ἰταλίαν ἀναιμωτὶ λαβὼν καὶ Λιβύην καὶ τὰ μέχρι Γαδείρων ὑπαγόμενοσ; (Lucian, Dialogi mortuorum, 14:4)
  • εὐτυχίᾳ δὲ καὶ ῥώμῃ τῶν παρόντων ἐπαιρόμενοσ, καὶ διώκων τὰσ ἐλπίδασ ἐφ’ αἷσ ἀπ’ ἀρχῆσ ἔπλευσε, πρώτησ δὲ Λιβύησ ἐφιέμενοσ καὶ ναῦσ ἔχων πολλὰσ πληρωμάτων ἐπιδεεῖσ ἤγειρεν ἐρέτασ, οὐκ ἐπιεικῶσ ἐντυγχάνων οὐδὲ πράωσ ταῖσ πόλεσιν, ἀλλὰ δεσποτικῶσ καὶ πρὸσ ὀργὴν βιαζόμενοσ καὶ κολάζων, οὐκ εὐθὺσ ὢν οὐδὲ ἐν ἀρχῇ τοιοῦτοσ, ἀλλὰ καὶ μᾶλλον ἑτέρων τῷ πρὸσ χάριν ὁμιλεῖν καὶ πάντα πιστεύειν καὶ μηδὲν ἐνοχλεῖν ὑπαγόμενοσ, εἶτα γινόμενοσ ἐκ δημαγωγοῦ τύραννοσ ἀχαριστίασ τῇ χαλεπότητι καὶ ἀπιστίασ προσωφλίσκανε δόξαν. (Plutarch, chapter 23 3:1)
  • ὁ δὲ Ῥωμαῖοσ ὑπαγόμενοσ αὐτὸν ἀπωτέρω τοῦ τείχουσ διὰ τῶν πρὸσ ἀπάτην μηχανηθέντων λόγων, ὡσ ἐγγὺσ ἐγένετο τοῦ περιτειχίσματοσ, περιλαβὼν ταῖσ χερσὶν ἀμφοτέραισ μέσον αἴρεταί τε καὶ πρὸσ τὸ Ῥωμαικὸν ἀποφέρεται στρατόπεδον. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 11 6:2)
  • ὑπαγόμενοσ δὲ κατὰ μικρὸν αὐτοὺσ προσωτέρω τῆσ πόλεωσ ἐπὶ φυλακτήριον Ῥωμαικὸν ἄγει καὶ τοῖσ ἐκδραμοῦσι παραδίδωσιν, ὑφ’ ὧν ἀχθεὶσ ἐπὶ τὸν Κάμιλλον ἔφη· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 13, chapter 1 2:1)
  • τιμωρησάμενοσ δὲ τούτουσ ἅπαντασ, ἐὰν μὲν ὑπομείνωσι τὰσ κρίσεισ, θανάτοισ, ἐὰν δ’ ἐρήμουσ ἀφῶσιν, ὃ μᾶλλον αὐτοὺσ οἶμαι ποιήσειν, ἀειφυγίᾳ καὶ δημεύσει τῶν ὑπαρχόντων, καθίστασ’ ἤδη τὰ περὶ τὴν ἀρχὴν ὁμιλίαισ τε φιλανθρώποισ τὸ πλῆθοσ ἀναλαμβάνων καὶ τοῦ μηδὲν ἀδίκημα γενέσθαι πολλὴν ἔχων φροντίδα καὶ τοὺσ ἀπόρουσ τῶν πολιτῶν εὐεργεσίαισ τισὶ καὶ δωρεαῖσ ὑπαγόμενοσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 4 11:1)

Synonyms

  1. to bring under one's power

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION