τέλειος
First/Second declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
τέλειος
τέλεια
τέλειον
Structure:
τελει
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- having reached its end, finished, (of victims) complete, perfect, entire, without blemish
- (of animals) full-grown
- (of persons) absolute, complete, accomplished, perfect
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ τοῖσ πελαργιδεῦσιν ὁρᾷσ ἐπὶ τῶν τεγῶν ὡσ οἱ τέλειοι παρόντεσ ἀναπειρωμένοισ ὑφηγοῦνται τὴν πτῆσιν. (Plutarch, Bruta animalia ratione uti, chapter, section 9 13:1)
- ἔπειθ’ ἑπτακαίδεκα συλλαβῶν οὐσῶν ἐν τῷ στίχῳ δέκα μέν εἰσι βραχεῖαι συλλαβαί, ἑπτὰ δὲ μακραὶ οὐδ’ αὗται τέλειοι· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2045)
- ἰὼ παναρκεῖσ θεοί, ἰὼ τέλειοι τέλειαί τε γᾶσ τᾶσδε πυργοφύλακεσ, πόλιν δορίπονον μὴ προδῶθ’ ἑτεροφώνῳ στρατῷ. (Aeschylus, Seven Against Thebes, choral, strophe 31)
- εὐμήχανοί τε καὶ τέλειοι, κακῶν τε μνήμονεσ σεμναὶ καὶ δυσπαρήγοροι βροτοῖσ, ἄτιμ’ ἀτίετα διόμεναι λάχη θεῶν διχοστατοῦντ’ ἀνηλίῳ λάμπᾳ, δυσοδοπαίπαλα δερκομένοισι καὶ δυσομμάτοισ ὁμῶσ. (Aeschylus, Eumenides, choral, strophe 42)
- οἱ δὲ γενόμενοι τέλειοι παραστάντεσ αὐτῷ κοιμωμένῳ τῶν ὤμων ἐξ ἑκατέρου τὰσ ἀκοὰσ ταῖσ γλώσσαισ ἐξεκάθαιρον. (Apollodorus, Library and Epitome, book 1, chapter 9 11:3)
- γινώσκειν δὲ βούλομαί σε, ἀνδρῶν λῷστε Οὐλπιανέ, ὅτι Ἀλεξανδρέων μουσικώτεροι ἄλλοι γενέσθαι οὐχ ἱστόρηνται, καὶ οὐ λέγω περὶ κιθαρῳδίαν μόνην, ἧσ καὶ ὁ εὐτελέστατοσ παρ’ ἡμῖν ἰδιώτησ προσέτι τε καὶ ἀναλφάβητοσ οὕτωσ ἐστὶ συνήθησ ὡσ τάχιστα ἐλέγχειν τὰ παρὰ τὰσ κρούσεισ ἁμαρτήματα γινόμενα, ἀλλὰ καὶ περὶ αὐλούσ εἰσι μουσικώτατοι οὐ μόνον τοὺσ παρθενίουσ καλουμένουσ καὶ παιδικούσ, ἀλλὰ καὶ τοὺσ ἀνδρείουσ, οἵτινεσ καλοῦνται τέλειοί τε καὶ ὑπερτέλειοι, καὶ τοὺσ κιθαριστηρίουσ δὲ καὶ τοὺσ δακτυλικούσ, τοὺσ γὰρ ἐλύμουσ αὐλούσ, ὧν μνημονεύει Σοφοκλῆσ ἐν Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖσ, οὐκ ἄλλουσ τινὰσ εἶναι ἀκούομεν ἢ τοὺσ Φρυγίουσ, ὧν καὶ αὐτῶν ἐμπείρωσ ἔχουσιν Ἀλεξανδρεῖσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 791)
