Sense

1. a separating or parting
2. an ending, cessation
3. a solution to a problem
4. refutation of an argument
5. discharge
6. deed of seperation or divorce
7. division of inheritance

Examples

• διαλύσει διελύσαμεν πρός σε. καὶ οὐκ ἐφυλάξαμεν τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ προστάγματα καὶ τὰ κρίματα, ἃ ἐνετείλω τῷ Μωυσῇ παιδί σου. (Septuagint, Liber Nehemiae 1:7)
• βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά, καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον διαλύσει φιλίαν. (Septuagint, Liber Sirach 22:18)
• τὰ γοὺν Αἰτωλικὰ πάθη καὶ τὰς τῶν Καλυδωνίων συμφορὰς καὶ τοὺς τοσούτους φόνους καὶ τὴν Μελεάγρου διάλυσιν, πάντα ταῦτα ἔργα φασὶν εἶναι τῆς Ἀρτέμιδος μεμψιμοιρούσης ὅτι μὴ παρελήφθη πρὸς τὴν θυσίαν ὑπὸ τοῦ Οἰνέως: (Lucian, De sacrificiis, (no name) 1:4)
• καὶ ἦσάν τινες ἐξηγηταὶ ἐπὶ τοῦτο καθήμενοι καὶ μισθοὺς οὐκ ὀλίγους ἐκλέγοντες παρὰ τῶν τοὺς τοιούτους χρησμοὺς λαμβανόντων ἐπὶ τῇ ἐξηγήσει καὶ διαλύσει αὐτῶν. (Lucian, Alexander, (no name) 49:4)
• ἴσασι γὰρ ἐν τῷ τυχεῖν τὴν διάλυσιν τοῦ ἔρωτος γενησομένην. (Lucian, De mercede, (no name) 7:4)
• ἀλλ ἐς σὲ τείνει τῶνδε διάλυσις κακῶν, μῆτερ, διαλλάξασαν ὁμογενεῖς φίλους παῦσαι πόνων με καὶ σὲ καὶ πᾶσαν πόλιν. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 6:7)
• εἴ γε μὴν ὁ θάνατος τελεία τίς ἐστι φθορὰ καὶ διάλυσις τοῦ τε σώματος καὶ τῆς ψυχῆς τὸ τρίτον γὰρ ἦν τοῦτο τῆς Σωκρατικῆς εἰκασίας, οὐδ οὕτω κακόν ἐστιν: (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 151)
• τυγχάνει ὤν, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδὲν ἄλλο ἢ δυοῖν πραγμάτοιν διάλυσις, τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος: (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 36 13:1)
• ἦν μὲν οὖν μέγα καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖς πολίταις, ὅσων μικρὸν μέρος ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντες παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖς τὰς πατρίδας, μείζων δὲ ἡ διὰ τῶν χρημάτων τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖς μὲν ἀπόροις πρὸς τοὺς πλουσίους διάλυσις καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ παντὶ σωτηρία καὶ ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δὲ ἡ τοῦ ἀνδρὸς ἐν δυνάμει τοσαύτῃ μετριότης. (Plutarch, Aratus, chapter 14 1:1)
• καὶ γὰρ ἡ κονία γίγνεται, γλυκέος ὕδατος εἰς τέφραν ἐμπεσόντος, ἡ δὲ διάλυσις ἐξίστησι καὶ φθείρει τὸ χρηστὸν καὶ πότιμον, ὡς ἐν ἡμῖν οἱ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν εἰς χολὴν τρέπουσιν. (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 1 6:3)

Similar forms

• διαλύσεις (173)
• διαλῦσαι (51)
• διαλύσεως (51)
• διάλυσιν (47)
• διαλύσασθαι (45)
• διαλύσεων (41)
• διάλυσις (18)
• διαλύσει (17)
• διαλύσας (17)
• διαλύσαντες (9)
• διαλύσειν (7)
• διαλύσοντας (6)
• διαλύσεσι (4)
• διαλύσομαι (3)
• διαλύσοντες (3)
• διαλύσω (3)
• διαλύσατε (3)
• διαλύσεσιν (2)
• διαλύσῃ (2)
• διάλυσίν (2)
• διαλύσωμεν (2)
• διαλύσεσθε (2)
• διαλύσησθε (2)
• διαλύσων (2)
• διαλύσειεν (2)
• διαλύσοντα (2)
• διαλύσεσθαι (2)
• διαλύσῃς (2)
• διαλύσαιτο (2)
• διαλύσεται (2)
• διαλύσηται (2)
• διάλυσον (2)
• διαλῦσαι] (1)
• διαλύσωνται (1)
• διαλύσονται (1)
• διαλύσαιντο (1)
• διαλυσόμεθα (1)
• διαλύσουσι (1)
• διαλύσωσιν (1)
• διαλῦσαί (1)
• διαλύσεώς (1)
• διαλύσοντές (1)
• διαλύσαντας (1)
• διαλύσετε (1)
• διαλύσαιμί (1)
• διαλύσομεν (1)
• διαλύσουσάν (1)
• διαλύσωσι (1)
• διαλύσαντος (1)
• διαλύσιος (1)
• διαλυσώμεθα (1)
• διαλύσειέ (1)
• διαλύσουσιν? (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary