Ancient Greek-English Dictionary Language

διάλυσις

Third declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διάλυσις διαλύσεως

Structure: διαλυσι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: dialu/w

Sense

  1. a separating or parting
  2. an ending, cessation
  3. a solution to a problem
  4. refutation of an argument
  5. discharge
  6. deed of seperation or divorce
  7. division of inheritance

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διαλύσει διελύσαμεν πρόσ σε. καὶ οὐκ ἐφυλάξαμεν τὰσ ἐντολὰσ καὶ τὰ προστάγματα καὶ τὰ κρίματα, ἃ ἐνετείλω τῷ Μωυσῇ παιδί σου. (Septuagint, Liber Nehemiae 1:7)
  • βάλλων λίθον ἐπὶ πετεινὰ ἀποσοβεῖ αὐτά, καὶ ὁ ὀνειδίζων φίλον διαλύσει φιλίαν. (Septuagint, Liber Sirach 22:18)
  • τὰ γοὺν Αἰτωλικὰ πάθη καὶ τὰσ τῶν Καλυδωνίων συμφορὰσ καὶ τοὺσ τοσούτουσ φόνουσ καὶ τὴν Μελεάγρου διάλυσιν, πάντα ταῦτα ἔργα φασὶν εἶναι τῆσ Ἀρτέμιδοσ μεμψιμοιρούσησ ὅτι μὴ παρελήφθη πρὸσ τὴν θυσίαν ὑπὸ τοῦ Οἰνέωσ· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 1:4)
  • καὶ ἦσάν τινεσ ἐξηγηταὶ ἐπὶ τοῦτο καθήμενοι καὶ μισθοὺσ οὐκ ὀλίγουσ ἐκλέγοντεσ παρὰ τῶν τοὺσ τοιούτουσ χρησμοὺσ λαμβανόντων ἐπὶ τῇ ἐξηγήσει καὶ διαλύσει αὐτῶν. (Lucian, Alexander, (no name) 49:4)
  • ἴσασι γὰρ ἐν τῷ τυχεῖν τὴν διάλυσιν τοῦ ἔρωτοσ γενησομένην. (Lucian, De mercede, (no name) 7:4)
  • ἀλλ’ ἐσ σὲ τείνει τῶνδε διάλυσισ κακῶν, μῆτερ, διαλλάξασαν ὁμογενεῖσ φίλουσ παῦσαι πόνων με καὶ σὲ καὶ πᾶσαν πόλιν. (Euripides, Phoenissae, episode, lyric 6:7)
  • εἴ γε μὴν ὁ θάνατοσ τελεία τίσ ἐστι φθορὰ καὶ διάλυσισ τοῦ τε σώματοσ καὶ τῆσ ψυχῆσ τὸ τρίτον γὰρ ἦν τοῦτο τῆσ Σωκρατικῆσ εἰκασίασ, οὐδ’ οὕτω κακόν ἐστιν· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 151)
  • τυγχάνει ὤν, ὡσ ἐμοὶ δοκεῖ, οὐδὲν ἄλλο ἢ δυοῖν πραγμάτοιν διάλυσισ, τῆσ ψυχῆσ καὶ τοῦ σώματοσ· (Plutarch, Consolatio ad Apollonium, chapter, section 36 13:1)
  • ἦν μὲν οὖν μέγα καὶ τὸ χρήματα τοσαῦτα πορίσαι τοῖσ πολίταισ, ὅσων μικρὸν μέροσ ἄλλοι στρατηγοὶ καὶ δημαγωγοὶ λαμβάνοντεσ παρὰ βασιλέων ἠδίκουν καὶ κατεδουλοῦντο καὶ προέπινον αὐτοῖσ τὰσ πατρίδασ, μείζων δὲ ἡ διὰ τῶν χρημάτων τούτων κατασκευασθεῖσα τοῖσ μὲν ἀπόροισ πρὸσ τοὺσ πλουσίουσ διάλυσισ καὶ ὁμόνοια, τῷ δὲ δήμῳ παντὶ σωτηρία καὶ ἀσφάλεια, θαυμαστὴ δὲ ἡ τοῦ ἀνδρὸσ ἐν δυνάμει τοσαύτῃ μετριότησ. (Plutarch, Aratus, chapter 14 1:1)
  • καὶ γὰρ ἡ κονία γίγνεται, γλυκέοσ ὕδατοσ εἰσ τέφραν ἐμπεσόντοσ, ἡ δὲ διάλυσισ ἐξίστησι καὶ φθείρει τὸ χρηστὸν καὶ πότιμον, ὡσ ἐν ἡμῖν οἱ πυρετοὶ τὸ ὑγρὸν εἰσ χολὴν τρέπουσιν. (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 1 6:3)

Synonyms

  1. a separating or parting

  2. an ending

  3. a solution to a problem

  4. discharge

  5. division of inheritance

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION