Ancient Greek-English Dictionary Language

διαίρεσις

Third declension Noun; Feminine Transliteration:

Principal Part: διαίρεσις διαιρέσεως

Structure: διαιρεσι (Stem) + ς (Ending)

Etym.: diaire/w

Sense

  1. divisibility
  2. (medicine) dissection
  3. (medicine) venesection
  4. (medicine) surgical operation
  5. (medicine, in the plural) wounds

Declension

Third declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αὗται αἱ διαιρέσεισ ἃσ κατεκληρονόμησεν Ἐλεάζαρ ὁ ἱερεὺσ καὶ Ἰησοῦσ ὁ τοῦ Ναυὴ καὶ οἱ ἄρχοντεσ τῶν πατριῶν ἐν ταῖσ φυλαῖσ Ἰσραὴλ κατὰ κλήρουσ ἐν Σηλώ, ἔναντι Κυρίου, παρὰ τὰσ θύρασ τῆσ σκηνῆσ τοῦ μαρτυρίου. καὶ ἐπορεύθησαν ἐμβατεῦσαι τὴν γῆν. (Septuagint, Liber Iosue 19:51)
  • εἰσ τί ἐκάθισαν ἀνὰ μέσον τῆσ διγομίασ τοῦ ἀκοῦσαι συρισμοῦ ἀγγέλων̣ εἰσ διαιρέσεισ Ρουβὴν μεγάλοι ἐξετασμοὶ καρδίασ. (Septuagint, Liber Iudicum 5:16)
  • ΚΑΙ τοῖσ υἱοῖσ Ἀαρὼν διαιρέσεισ. Ναδὰβ καὶ Ἀβιοὺδ καὶ Ἐλεάζαρ καὶ Ἰθάμαρ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 24:1)
  • ΕΙΣ διαιρέσεισ τῶν πυλῶν. υἱοὶ Κορεί̈μ Μοσελλεμία υἱὸσ Κωρὴ ἐκ τῶν υἱῶν Ἀσάφ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 26:1)
  • καὶ τῷ Ὠσᾷ τῶν υἱῶν Μεραρὶ υἱοὶ φυλάσσοντεσ τὴν ἀρχήν, ὅτι οὐκ ἦν πρωτότοκοσ, καὶ ἐποίησεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἄρχοντα τῆσ διαιρέσεωσ τῆσ δευτέρασ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 26:10)
  • ΚΑΙ υἱοὶ Ἰσραὴλ κατὰ ἀρθιμὸν αὐτῶν, ἄρχοντεσ τῶν πατριῶν, χιλίαρχοι καὶ ἑκατόνταρχοι καὶ γραμματεῖσ οἱ λειτουργοῦντεσ τῷ βασιλεῖ καὶ εἰσ πᾶν λόγον τοῦ βασιλέωσ κατὰ διαιρέσεισ, εἰσ πᾶν λόγον τοῦ εἰσπορευομένου καὶ ἐκπορευμένου μῆνα ἐκ μηνόσ, εἰσ πάντασ τοὺσ μῆνασ τοῦ ἐνιαυτοῦ, διαίρεσισ μία εἴκοσι καὶ τέσσαρεσ χιλιάδεσ. (Septuagint, Liber I Paralipomenon 27:1)
  • οὐ γὰρ σαφεστέρα γέγονεν ἡ διαίρεσισ τῶν χρόνων ἀλλὰ δυσπαρακολουθητοτέρα . (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 9 3:1)
  • ἀλλ’ ὥσπερ τῆσ ἐν τοῖσ νοήμασιν οἰκονομίασ πολλὴν ἐποιεῖτο δόσιν, οὕτω καὶ τῆσ ἐν τοῖσ ὀνόμασιν ἁρμονίασ, ὁρῶν γε δὴ τούτουσ τοὺσ θαυμαζομένουσ ἐπὶ σοφίᾳ καὶ κρατίστων λόγων ποιητὰσ νομιζομένουσ Ἰσοκράτην καὶ Πλάτωνα γλυπτοῖσ καὶ τορευτοῖσ ἐοικότασ ἐκφέροντασ λόγουσ, ἐνθυμούμενοσ δ’, ὅτι τοῦ λέγειν εὖ διττὴ ἡ διαίρεσίσ ἐστιν, εἴσ τε τὸν πραγματικὸν τόπον καὶ εἰσ τὸν λεκτικόν, καὶ τούτων πάλιν ἀμφοτέρων εἰσ τὰσ ἴσασ διαιρεθέντων τομάσ, τοῦ πραγματικοῦ μὲν εἴσ τε τὴν παρασκευήν, ἣν οἱ παλαιοὶ καλοῦσιν εὑρ́εσιν, καὶ εἰσ τὴν χρῆσιν τῶν παρεσκευασμένων, ἣν προσαγορεύουσιν οἰκονομίαν, τοῦ λεκτικοῦ δὲ εἴσ τε τὴν ἐκλογὴν τῶν ὀνομάτων καὶ εἰσ τὴν σύνθεσιν τῶν ἐκλεγέντων, ἐν ἑκατέρῳ τούτων πλείω μοῖραν ἔχει τὰ δεύτερα τῶν προτέρων· (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 51 1:1)
  • "ἔστιν οὖν ἰάμα καὶ ταύτησ τῆσ ἀτοπίασ ἡ τῆσ ὕλησ εἰσ πέντε κόσμουσ διαίρεσισ καὶ διάστασισ. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 328)
  • μετὰ ταῦτα ἡ διαίρεσισ ἐν τοῖσ ἀπηλλαγμένοισ τῶν παθημάτων καὶ τῶν δυνάμεων καὶ τῶν ἕξεων. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 46:1)

Synonyms

  1. divisibility

  2. wounds

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION