Sense

1. borne aside, carried away
2. wandering, reeling, staggering
3. mad, frenzied

Examples

• γέλωτα γοῦν οὐ μικρὸν παρέχουσι τοῖς θεωμένοις, ὁπόταν ὑπὸ τῆς τυχούσης αἰτίας ἐπιζέσῃ μὲν αὐτοῖς ἡ χολή, πελιδνοὶ δὲ τὴν χροιὰν βλέπωνται, ἰταμόν τι καὶ παράφορον δεδορκότες, καὶ ἀφροῦ, μᾶλλον δὲ ἰοῦ, μεστὸν αὐτοῖς ᾖ τὸ στόμα. (Lucian, Fugitivi, (no name) 19:8)
• ὄψῃ νιν αὐτίκ ὄντα δωμάτων πάρος τυφλὸν τυφλῷ στείχοντα παραφόρῳ ποδί, παίδων τε δισσῶν σώμαθ, οὓς ἔκτειν ἐγὼ σὺν ταῖς ἀρίσταις Τρῳάσιν: (Euripides, Hecuba, episode, lyric 1:13)
• ἀλλ ἀκυβέρνητος καὶ ἀνερμάτιστος ἐν ταραχῇ καὶ πλάνῃ δρόμοις λεχρίοις καὶ παραφόροις διατραχηλιζόμενος εἴς τι ναυάγιον φοβερὸν ἐξέπεσε καὶ συνέτριψε τὸν ἑαυτοῦ βίον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 42)
• ἀλλ ἀκυβέρνητος καὶ ἀνερμάτιστος ἐν ταραχῇ καὶ πλάνῃ δρόμοις ὀλεθρίοις καὶ παραφόροις διατραχηλιζόμενος εἴς τι ναυάγιον φοβερὸν ἐξέπεσε καὶ συνέτριψε τὸν ἑαυτοῦ βίον. (Plutarch, Animine an corporis affectiones sint peiores, section 4 1:2)
• αὖθις ἐπὶ τούτοις ἐγέλασαν οἱ συμπόται, καὶ ὃς ἀγανακτήσας ἐπανίστατο δριμὺ καὶ παράφορον βλέπων καὶ δῆλος ἦν οὐκέτι εἰρήνην ἄξων. (Lucian, Symposium, (no name) 16:6)
• τοῦ δὲ Τηριβάζου μὴ φροντίσαντος ἦν γὰρ οὐ πονηρός, ὑπόκουφος δὲ καὶ παράφορος, ἀλλὰ τόν τε κάνδυν εὐθὺς ἐκεῖνον ἐνδύντος καὶ δέραια χρυσᾶ καὶ γυναικεῖα τῶν βασιλικῶν περιθεμένου, πάντες μὲν ἠγανάκτουν οὐ γὰρ ἐξῆν, ὁ μέντοι βασιλεὺς κατεγέλασε καὶ εἶπε: (Plutarch, Artaxerxes, chapter 5 2:3)
• ἐπεὶ δὲ καὶ ταύτην ἐρασθεὶς ἔγημεν, ὡς εἴρηται, παντάπασι δυσμενῶς πρὸς αὐτὸν ὁ Τηρίβαζος ἔσχεν, οὐδὲ ἄλλως στάσιμος ὢν τὸ ἦθος, ἀλλ ἀνώμαλος καὶ παράφορος. (Plutarch, Artaxerxes, chapter 27 5:1)
• καὶ ἐφίλουν δὲ ἡμᾶς τοῖς στόμασιν ὁ δὲ φιληθεὶς αὐτίκα ἐμέθυεν καὶ παράφορος ἦν. (Lucian, Verae Historiae, book 1 8:6)
• ὡς γὰρ οἱ δῖνοι τῶν ἅμα κύκλῳ καταφερομένων σωμάτων οὐκ ἐπικρατοῦσι βεβαίως, ἀλλὰ κύκλῳ μὲν ὑπ ἀνάγκης φερομένων κάτω δὲ φύσει ῥεπόντων γίγνεταί τις ἐξ ἀμφοῖν ταραχώδης καὶ παράφορος ἑλιγμός, οὕτως ὁ καλούμενος ἐνθουσιασμὸς ἐοίκε μῖξις εἶναι κινήσεων δυοῖν, τὴν μὲν ὡς πέπονθε τῆς ψυχῆς ἅμα τὴν δ ὡς πέφυκε κινουμένης. (Plutarch, De Pythiae oraculis, section 2110)
• λέγεται γὰρ οὕτω παράφορος πρὸς δόξαν εἶναι καὶ πράξεων μεγάλων ὑπὸ φιλοτιμίας ἐραστής, ὥστε νέος ὢν ἔτι τῆς ἐν Μαραθῶνι μάχης πρὸς τοὺς βαρβάρους γενομένης καὶ τῆς Μιλτιάδου στρατηγίας διαβοηθείσης σύννους ὁρᾶσθαι τὰ πολλὰ πρὸς ἑαυτῷ καὶ τὰς νύκτας ἀγρυπνεῖν καὶ τοὺς πότους παραιτεῖσθαι τοὺς συνήθεις, καὶ λέγειν πρὸς τοὺς ἐρωτῶντας καὶ θαυμάζοντας τὴν περὶ τὸν βίον μεταβολήν, ὡς καθεύδειν αὐτὸν οὐκ ἐῴη τὸ τοῦ Μιλτιάδου τρόπαιον. (Plutarch, , chapter 3 3:1)

Similar forms

• παράφορος (8)
• παραφορὴ (6)
• παράφοροι (6)
• παράφορον (5)
• παραφορῆς (4)
• παραφορὴν (3)
• παραφόρους (3)
• παραφορὰν (2)
• παραφορὰ (2)
• παραφορῇ (2)
• παραφόροις (2)
• παραφορέεται (2)
• παράφορα (1)
• παραφορή (1)
• παράφοροιμὲν (1)
• παραφόρῳ (1)
• παραφορότητα (1)
• παραφόρει (1)
• παράφοροί (1)
• παραφοραὶ (1)
• παραφορήν (1)
• παράφορος· (1)
• παραφορᾷ (1)
• παραφόρων (1)
• παραφόρου? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.