Sense

1. to send together, to bring together or set together
2. (middle voice) to come together, to come to an agreement

Examples

• καὶ ἀπὸ τῶν συνιέντων ἀσθενήσουσι τοῦ πυρῶσαι αὐτοὺσ καὶ τοῦ ἐκλέξασθαι καὶ τοῦ ἀποκαλυφθῆναι ἕωσ καιροῦ πέρασ, ὅτι ἔτι εἰσ καιρόν. (Septuagint, Prophetia Danielis 11:35)
• γενομένησ δὲ χαλεπῆσ οὕτω καὶ παρανόμου πράξεωσ, ὁ μὲν πατήρ, ὡσ οὐκ ἔτυχεν ἐν Λακεδαίμονι δίκησ, ἀρὰσ κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν ἀρασάμενοσ ἔσφαξεν ἑαυτὸν ἐπὶ τοῖσ τάφοισ τῶν παρθένων, χρησμοὶ δὲ καὶ λόγια τοῖσ Σπαρτιάταισ ἀεὶ προὔφαινον εὐλαβεῖσθαι καὶ φυλάττεσθαι τὸ Λευκτρικὸν μήνιμα, μὴ πάνυ τῶν πολλῶν συνιέντων, ἀλλ’ ἀμφιγνοούντων τὸν τόπον, ἐπεὶ καὶ τῆσ Λακωνικῆσ πολίχνιον πρὸσ τῇ θαλάσσῃ Λεῦκτρον ὀνομάζεται, καὶ πρὸσ Μεγάλῃ πόλει τῆσ Ἀρκαδίασ τόποσ ἐστὶν ὁμώνυμοσ, τὸ μὲν οὖν πάθοσ τοῦτο πολὺ τῶν Λευκτρικῶν ἦν παλαιότερον. (Plutarch, Pelopidas, chapter 20 4:1)
• σοφώτεροσ μὲν τῶν μὴ συνιέντων τὸ πραττόμενον, ἀνδρειότεροσ δὲ τῶν συνιέντων μέν, ἐναντιοῦσθαι δὲ τῇ τυραννίδι φοβουμένων. (Plutarch, , chapter 30 3:2)
• ἀλλ’ ἦν διατριβὴ τῶν μὲν βοώντων, τῶν δὲ μὴ συνιέντων, ἄχρι τισ ἐννοήσασ καὶ περιελὼν δρυὸσ φλοιὸν ἐνέγραψε πόρπῃ γράμματα φράζοντα τήν τε χρείαν καὶ τὴν τύχην τοῦ παιδόσ, εἶτα λίθῳ τὸν φλοιὸν περιελίξασ καὶ χρησάμενοσ οἱο͂ν ἑρ́ματι τῆσ βολῆσ ἀφῆκεν εἰσ τὸ πέραν ἔνιοι δέ φασι σαυνίῳ περιπήξαντασ ἀκοντίσαι τὸν φλοιόν. (Plutarch, chapter 2 5:1)

Similar forms

• συνήθεις (147)
• συνήθειαν (123)
• συνήθη (119)
• συνῆλθον (111)
• συνηθείας (111)
• συνήθων (97)
• συνήθης (91)
• συνήγαγε (88)
• συνῆν (79)
• συνήθους (71)
• συνῆγε (70)
• σύνηθες (69)
• συνήγαγον (68)
• συνήγαγεν (64)
• συνῄεσαν (45)
• συνηθείᾳ (41)
• συνῆψαν (40)
• συνῆλθεν (38)
• συνῆγον (36)
• συνήχθη (32)
• συνῆψε (31)
• συνήθεια (30)
• συνηνέχθη (28)
• συνῆσαν (27)
• συνῆγεν (27)
• συνήθει (27)
• συνῆλθε (24)
• συνήθως (23)
• συνῄδει (20)
• συνῄει (20)
• συνήνεικε (19)
• συνῆκε (19)
• συνῆκαν (19)
• συνήργησε (16)
• συνῆκεν (15)
• συνῆψεν (15)
• συνῄδεσαν (15)
• συνῆκα (14)
• συνήγορον (14)
• συνήργει (13)
• συνήθεσι (12)
• συνηγορῶν (12)
• συνήνεγκε (12)
• συνῆπτε (11)
• συνῆκται (11)
• συνήθεσιν (11)
• συνηγμένα (10)
• σύνηθές (10)
• συνήσει (10)
• συνῆπτον (9)
• συνήργουν (9)
• συνήγορος (8)
• συνῆπτεν (8)
• συνήγετο (8)
• συνῄδειν (8)
• συνηγορεῖ (8)
• συνήρπασε (8)
• συνήντετο (8)
• συνήραντο (7)
• συνῇσαν (7)
• συνήγοντο (7)
• συνήντων (7)
• συνῆτε (7)
• Συνηγορία (7)
• συνῆπται (7)
• συνηρεφές (6)
• συνήλασεν (6)
• συνήδρευε (6)
• συνῄνουν (5)
• συνήγειρε (5)
• συνῆκας (5)
• συνῆκτο (5)
• συνηγορίᾳ (5)
• συνῆρχε (5)
• συνηρεφὲς (5)
• συνήρμοσε (5)
• συνηγόρων (5)
• συνήθειαι (4)
• συνήσειν (4)
• συνήλασαν (4)
• συνηδύνει (4)
• συνήσεις (4)
• συνῆπτο (4)
• συνήσουσι (4)
• συνῆψ (4)
• συνῆφθαι (4)
• συνηγμένη (4)
• συνῄδη (3)
• συνημμένα (3)
• συνηρεφεῖ (3)
• συνηύξησε (3)
• συνήδεται (3)
• συνήλγουν (3)
• συνῄδεις (3)
• συνῄεσάν (3)
• συνήσω (3)
• συνῆσθα (3)
• συνῆψα (3)
• συνήρατο (3)
• συνηρεφὴς (3)
• συνῆχθαι (3)
• συνηγόρου (3)
• συνῇς (3)
• συνήστην (3)
• συνήντησε (3)
• συνῄρει (3)
• συνῇ (3)
• συνῆξα (3)
• συνήγαγόν (3)
• συνηβήσας (2)
• συνήγγισε (2)
• συνηγόρει (2)
• συνῆλθαν (2)
• συνήρχετο (2)
• συνῇστε (2)
• συνήχησαν (2)
• συνήγοροι (2)
• συνήκοοι (2)
• συνῄνεσε (2)
• συνήχει (2)
• συνήδοιτο (2)
• συνηγόρῳ (2)
• συνήκμαζε (2)
• συνημμένῳ (2)
• συνήθεες (2)
• συνῃρηκὼς (2)
• συνήρπαζε (2)
• συνῆς (2)
• συνῄσθετο (2)
• συνηύχετο (2)
• συνηβᾷ (2)
• συνῄδεε (2)
• συνήδετο (2)
• συνήγορόν (2)
• συνήργησέ (2)
• συνῇδον (2)
• συνήφθη (2)
• συνήγμεθα (2)
• συνῆλθόν (2)
• συνῄνεσαν (2)
• συνῄρητο (2)
• συνήγαγες (2)
• συνήκμασε (2)
• συνηχεῖν (2)
• συνήδομαι (2)
• συνῄρηται (2)
• συνῆχας (2)
• σ[υνήγα]γεν (1)
• συνήισαν (1)
• συνήκουον (1)
• συνήλασσε (1)
• συνήνυσε (1)
• συνήθεα (1)
• σύνηθὲς (1)
• συνῃρέθη (1)
• συνήρπακε (1)
• συνησθείη (1)
• συνήψαμεν (1)
• συνη (1)
• συνηξίωσέ (1)
• συνήδοντο (1)
• συνήγαγ (1)
• συνήγομεν (1)
• συνῆγου (1)
• συνηλύδων (1)
• συνὴν (1)
• συνήντησέ (1)
• συνήραξε (1)
• συνῆρξε (1)
• συνηρεφής (1)
• συνῄρετο (1)
• συνήρμοκε (1)
• συνῆρχεν (1)
• συνήσκει (1)
• συνησθῆτε (1)
• συνηῦξε (1)
• συνηβολίῃ (1)
• συνηγορῇ (1)
• συνήκαμεν (1)
• συνήλειψε (1)
• συνῄνεον (1)
• συνήντεες (1)
• συνήορός (1)
• συνήθειάν (1)
• συνήρασθε (1)
• συνήρεσεν (1)
• συνήσετε (1)
• συνήχησιν (1)
• συνῆψας (1)
• συνήιξαν (1)
• συνήκουεν (1)
• συνήλισαν (1)
• συνῆμεν (1)
• Συνῄνει (1)
• συνήθειά (1)
• συνηράμην (1)
• συνηρεφέα (1)
• συνήρεισε (1)
• συνηρπάγη (1)
• συνῆρχες (1)
• συνήσθιον (1)
• συνηυξήθη (1)
• συνηχέναι (1)
• συνῆ (1)
• συνῆξε (1)
• συνηκολου‐ (1)
• συνήλασα (1)
• συνήλγησε (1)
• συνήντησα (1)
• συνήθεϊ (1)
• συνηθείης (1)
• συνήραξ (1)
• συνήρεσκέ (1)
• συνήσῃς (1)
• συνησθῇς (1)
• συνηχεῖ (1)
• συνῆψέ (1)
• σύνηβοι (1)
• συνηδίκει (1)
• συνήγγιζε (1)
• συνήλαστο (1)
• συνημμένη (1)
• συνήνεικέ (1)
• συνήντα (1)
• συνήνωντο (1)
• συνήθεας (1)
• σύνηθεσ‧ (1)
• συνηθῶν (1)
• συνήραθ (1)
• συνήρεσε (1)
• συνησθεὶς (1)
• συνηύχεθ (1)
• συνήχησε (1)
• συνήβα (1)
• συνῃδέατε (1)
• συνῄδετε (1)
• συνηγωνία (1)
• Συνήκατε (1)
• συνήκοον (1)
• συνήλασε (1)
• συνήλικα (1)
• συνήλυε (1)
• συνῄνεσεν (1)
• συνηθίσθη (1)
• συνήραξεν (1)
• συνῆρξεν (1)
• συνῆρχέν (1)
• συνῆσάν (1)
• συνήσθιεν (1)
• συνηύξετο (1)
• συνῇδεν (1)
• συνήκαμες (1)
• συνήκοι (1)
• συνηλάθη (1)
• συνήλγησα (1)
• συνήμονας (1)
• συνῄνεσα (1)
• συνήρα (1)
• συνήρατ (1)
• συνηρεφῆ (1)
• συνήρεσκε (1)
• συνηρώτα (1)
• συνῄσαμεν (1)
• συνήσῃ (1)
• συνήσθην (1)
• συνήσων (1)
• συνήχουν (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary