Ancient Greek-English Dictionary Language

σπουδάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: σπουδάζω

Structure: σπουδάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to make haste
  2. to be busy, eager, zealous, earnest
  3. to be busy, to be anxious, canvass
  4. to be serious or earnest, grave
  5. to do, hastily or earnestly, to be zealously pursued, serious
  6. to be treated with respect, to be courted

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπουδάζω σπουδάζεις σπουδάζει
Dual σπουδάζετον σπουδάζετον
Plural σπουδάζομεν σπουδάζετε σπουδάζουσιν*
SubjunctiveSingular σπουδάζω σπουδάζῃς σπουδάζῃ
Dual σπουδάζητον σπουδάζητον
Plural σπουδάζωμεν σπουδάζητε σπουδάζωσιν*
OptativeSingular σπουδάζοιμι σπουδάζοις σπουδάζοι
Dual σπουδάζοιτον σπουδαζοίτην
Plural σπουδάζοιμεν σπουδάζοιτε σπουδάζοιεν
ImperativeSingular σπούδαζε σπουδαζέτω
Dual σπουδάζετον σπουδαζέτων
Plural σπουδάζετε σπουδαζόντων, σπουδαζέτωσαν
Infinitive σπουδάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
σπουδαζων σπουδαζοντος σπουδαζουσα σπουδαζουσης σπουδαζον σπουδαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular σπουδάζομαι σπουδάζει, σπουδάζῃ σπουδάζεται
Dual σπουδάζεσθον σπουδάζεσθον
Plural σπουδαζόμεθα σπουδάζεσθε σπουδάζονται
SubjunctiveSingular σπουδάζωμαι σπουδάζῃ σπουδάζηται
Dual σπουδάζησθον σπουδάζησθον
Plural σπουδαζώμεθα σπουδάζησθε σπουδάζωνται
OptativeSingular σπουδαζοίμην σπουδάζοιο σπουδάζοιτο
Dual σπουδάζοισθον σπουδαζοίσθην
Plural σπουδαζοίμεθα σπουδάζοισθε σπουδάζοιντο
ImperativeSingular σπουδάζου σπουδαζέσθω
Dual σπουδάζεσθον σπουδαζέσθων
Plural σπουδάζεσθε σπουδαζέσθων, σπουδαζέσθωσαν
Infinitive σπουδάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
σπουδαζομενος σπουδαζομενου σπουδαζομενη σπουδαζομενης σπουδαζομενον σπουδαζομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διόπερ οὐκ ἠδύνατο τὸν οἴκοι βίον ὑπομένειν, ἀλλ’ ἐσπούδαζεν αἰεὶ δι’ ἀκρασίαν ἔξω διατρίβειν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 51 1:3)
  • περὶ ταύτασ ἐκεῖνοσ ἐσπούδαζεν, ἐν ταύταισ δεινὸσ ἦν. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 25 1:3)
  • ἐκ δὲ τούτου θαυμαστὴ μὲν ἔσχε καὶ ἀθρόα μεταβολὴ γνώμησ τὸν δῆμον, ἄτοποσ δὲ κομιδῇ καὶ παράλογοσ τοὺσ πατρικίουσ, ὁ μὲν γὰρ δῆμοσ ὡρ́μησε λύειν τὴν τοῦ Μαρκίου καταδίκην καὶ καλεῖν αὐτὸν εἰσ τὴν πόλιν, ἡ δὲ βουλὴ συναχθεῖσα καὶ σκοποῦσα περὶ τοῦ βουλεύματοσ ἀπέγνω καὶ διεκώλυσεν, εἴτε πάντωσ ἐνίστασθαι φιλονεικοῦσα πᾶσιν οἷσ ὁ δῆμοσ ἐσπούδαζεν, εἴτ’ ἄλλωσ χάριτι τοῦ δήμου τὸν ἄνδρα μὴ βουλομένη κατελθεῖν, εἴτε κἀκεῖνον αὐτὸν ἤδη πεποιημένη δι’ ὀργῆσ, ὅτι πάντασ ἐποίει κακῶσ οὐχ ὑπὸ πάντων ἀγνωμονηθείσ, καὶ τῆσ πατρίδοσ αὑτὸν ἔδειξεν ἐχθρόν, ἐν ᾗ τὸ κυριώτατον καὶ κράτιστον μέροσ ἐγίνωσκε συμπαθοῦν αὐτῷ καὶ συναδικούμενον. (Plutarch, Lives, chapter 29 3:1)
  • ἐπειδὴ δὲ τούτου ἀπέτυχεν καὶ οὐκ ἐγένετο παῖσ ἄρρην αὐτῷ οὐδὲ εἷσ, μετὰ ταῦτ’ ἤδη ἐσπούδαζεν ὅπωσ ἐκ τῆσ θυγατρὸσ εἰσποιηθῇ αὑτῷ υἱὸσ εἰσ τὸν οἶκον τὸν ἑαυτοῦ καὶ τὸν Ἁγνίου, καὶ εἰσ τοὺσ φράτερασ εἰσαχθῇ τοὺσ ἐκείνου, ἡγούμενοσ, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, ἐκ τῶν ὑπολοίπων τοῦτον εἶναι ἑαυτῷ οἰκειότατον, καὶ οὕτωσ ἂν μάλιστα τὸν οἶκον τὸν ἑαυτῶν διασῴζεσθαι καὶ οὐκ ἂν ἐξερημωθῆναι. (Demosthenes, Speeches 41-50, 15:2)
  • ἄξιον τοίνυν, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, καὶ τὸν θέντα τὸν νόμον ἐξετάσαι Σόλωνα, καὶ θεάσασθαι ὅσην πρόνοιαν ἐποιεῖτο ἐν ἅπασιν οἷσ ἐτίθει νόμοισ τῆσ πολιτείασ, καὶ ὅσῳ περὶ τούτου μᾶλλον ἐσπούδαζεν ἢ περὶ τοῦ πράγματοσ οὗ τιθείη τὸν νόμον. (Demosthenes, Speeches 21-30, 38:1)

Synonyms

  1. to make haste

  2. to be serious or earnest

  3. to be treated with respect

Related

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION