Ancient Greek-English Dictionary Language

πειρατέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: πειρατέος πειρατέον

Structure: πειρατε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: peira/w의 분사형

Sense

  1. one must attempt

Examples

  • ὥστε καὶ τὰσ ἰχνευούσασ πειρατέον ἀνακαλεῖν. (Arrian, Cynegeticus, chapter 22 1:2)
  • εἰ δὲ ἀδύνατον εἰή τοῦτο, ὥσπερ ἐπὶ πολλῶν ἔχει, τῇ πλοκῇ καὶ μίξει καὶ παραθέσει πειρατέον ἀφανίζειν τὴν τῶν χειρόνων φύσιν, ὅπερ Ὅμηροσ εἰώθεν ἐπὶ πολλῶν ποιεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1631)
  • πειρατέον δὴ καὶ περὶ τούτων, ἃ φρονῶ, λέγειν. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 2059)
  • πειρατέον δὴ καὶ περὶ τούτων λέγειν ἃ φρονῶ. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 257)
  • μαλαχθεῖσαν αἰσχύνῃ προέμενοσ ὡσ οὖν πολλῶν κακῶν αἴτιον τὸ νόσημα τοῦτ’ ὂν πειρατέον ἀποβιάζεσθαι τῇ ἀσκήσει, πρῶτον ἀρξαμένουσ ὥσπερ οἱ τἄλλα μελετῶντεσ ἀπὸ τῶν μικρῶν καὶ μὴ σφόδρα δυσαντιβλέπτων· (Plutarch, De vitioso pudore, section 4 9:1)

Synonyms

  1. one must attempt

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION