Ancient Greek Dictionary

  - Greek-English Dictionary
Ancient Greek Dictionary  - Greek-English Dictionary  - Korean-Greek Dictionary  - Dictionary Indices
Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μανθάνω?

Non-contract Verb; Transliteration: manthanō

Principal Part: μανθάνω μαθήσω ἔμαθον μεμάθηκα

Structure: μανθάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from Root ΜΑΘ

Sense

  1. I learn
  2. (aorist) I know, understand
  3. I seek, ask, inquire
  4. I have a habit of, am accustomed to
  5. I notice, perceive

Note

(in questions) Τί μαθών; "What were you thinking?" "Why on earth?"

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μανθάνω μανθάνεις μανθάνει
Dual μανθάνετον μανθάνετον
Plural μανθάνομεν μανθάνετε μανθάνουσι(ν)
SubjunctiveSingular μανθάνω μανθάνῃς μανθάνῃ
Dual μανθάνητον μανθάνητον
Plural μανθάνωμεν μανθάνητε μανθάνωσι(ν)
OptativeSingular μανθάνοιμι μανθάνοις μανθάνοι
Dual μανθάνοιτον μανθανοίτην
Plural μανθάνοιμεν μανθάνοιτε μανθάνοιεν
ImperativeSingular μάνθανε μανθανέτω
Dual μανθάνετον μανθανέτων
Plural μανθάνετε μανθανόντων, μανθανέτωσαν
Infinitive μανθάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μανθανων μανθανοντος μανθανουσα μανθανουσης μανθανον μανθανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μανθάνομαι μανθάνει, μανθάνῃ μανθάνεται
Dual μανθάνεσθον μανθάνεσθον
Plural μανθανόμεθα μανθάνεσθε μανθάνονται
SubjunctiveSingular μανθάνωμαι μανθάνῃ μανθάνηται
Dual μανθάνησθον μανθάνησθον
Plural μανθανώμεθα μανθάνησθε μανθάνωνται
OptativeSingular μανθανοίμην μανθάνοιο μανθάνοιτο
Dual μανθάνοισθον μανθανοίσθην
Plural μανθανοίμεθα μανθάνοισθε μανθάνοιντο
ImperativeSingular μανθάνου μανθανέσθω
Dual μανθάνεσθον μανθανέσθων
Plural μανθάνεσθε μανθανέσθων, μανθανέσθωσαν
Infinitive μανθάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μανθανομενος μανθανομενου μανθανομενη μανθανομενης μανθανομενον μανθανομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαθήσω μαθήσεις μαθήσει
Dual μαθήσετον μαθήσετον
Plural μαθήσομεν μαθήσετε μαθήσουσι(ν)
OptativeSingular μαθήσοιμι μαθήσοις μαθήσοι
Dual μαθήσοιτον μαθησοίτην
Plural μαθήσοιμεν μαθήσοιτε μαθήσοιεν
Infinitive μαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μαθησων μαθησοντος μαθησουσα μαθησουσης μαθησον μαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαθήσομαι μαθήσει, μαθήσῃ μαθήσεται
Dual μαθήσεσθον μαθήσεσθον
Plural μαθησόμεθα μαθήσεσθε μαθήσονται
OptativeSingular μαθησοίμην μαθήσοιο μαθήσοιτο
Dual μαθήσοισθον μαθησοίσθην
Plural μαθησοίμεθα μαθήσοισθε μαθήσοιντο
Infinitive μαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαθησομενος μαθησομενου μαθησομενη μαθησομενης μαθησομενον μαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμάνθανον ἐμάνθανες ἐμάνθανε(ν)
Dual ἐμανθάνετον ἐμανθανέτην
Plural ἐμανθάνομεν ἐμανθάνετε ἐμάνθανον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμανθανόμην ἐμανθάνου ἐμανθάνετο
Dual ἐμανθάνεσθον ἐμανθανέσθην
Plural ἐμανθανόμεθα ἐμανθάνεσθε ἐμανθάνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἔμαθον ἔμαθες ἔμαθε(ν)
Dual ἐμάθετον ἐμαθέτην
Plural ἐμάθομεν ἐμάθετε ἔμαθον
ImperativeSingular μάθε μαθέτω
Dual μάθετον μαθέτων
Plural μάθετε μαθόντων

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεμάθηκα μεμάθηκας μεμάθηκε(ν)
Dual μεμαθήκατον μεμαθήκατον
Plural μεμαθήκαμεν μεμαθήκατε μεμαθήκασι(ν)
SubjunctiveSingular μεμαθήκω μεμαθήκῃς μεμαθήκῃ
Dual μεμαθήκητον μεμαθήκητον
Plural μεμαθήκωμεν μεμαθήκητε μεμαθήκωσι(ν)
OptativeSingular μεμαθήκοιμι μεμαθήκοις μεμαθήκοι
Dual μεμαθήκοιτον μεμαθηκοίτην
Plural μεμαθήκοιμεν μεμαθήκοιτε μεμαθήκοιεν
ImperativeSingular μεμάθηκε μεμαθηκέτω
Dual μεμαθήκετον μεμαθηκέτων
Plural μεμαθήκετε μεμαθηκόντων
Infinitive μεμαθηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεμαθηκως μεμαθηκοντος μεμαθηκυια μεμαθηκυιας μεμαθηκον μεμαθηκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὡς δὲ ἀξιῶ διαιρεῖν κἀν τούτοις τὰ σπουδαῖα ἀπὸ τῶν μηδενὸς ἀξίων, ἀκούσας μαθέτω. (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 269)
  • τὸ δ ὅλον εἴ τις ἐπὶ τῇ τοῦ σώματος ῥώμῃ φρονεῖ, μαθέτω γνώμης διαμαρτάνων. (Plutarch, De liberis educandis, section 8 5:2)
  • εἰ βούλει τὸν παῖδα διδάξαι ῥήτορα, Παῦλε, ὡς οὗτοι πάντες, γράμματα μὴ μαθέτω. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 11, chapter 1521)
  • πρῶτον συμμελετᾶν ἢ μελετᾷν μαθέτω. (Unknown, Greek Anthology, Volume IV, book 12, chapter 206 1:2)
  • ἢ νήφειν πείσῃ μ, ἢ μαθέτω μεθύειν. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 7482)

Synonyms

  1. I learn

  2. I know

  3. I seek

  4. I notice

Related

명사

형용사

동사

감탄사

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION