Plutarch, De fortuna, chapter, section 2 6:

(플루타르코스, De fortuna, chapter, section 2 6:)

πᾶν τὸ ζητούμενον ἁλωτόν, ἐκφεύγει δὲ τἀμελούμενον καὶ πάλιν αὖ τὰ πράγματα διαιρῶν τὰ μὲν διδακτὰ μανθάνω, τὰ δ’ εὑρετὰ ζητῶ, τὰ δ’ εὐκτὰ παρὰ θεῶν ᾐτησάμην τί γὰρ εὑρετὸν ἢ τί μαθητόν ἐστιν ἀνθρώποισ, εἰ πάντα περαίνεται κατὰ τύχην;