Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

μανθάνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: μανθάνω μαθήσω ἔμαθον μεμάθηκα

Structure: μανθάν (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from Root MAQ

Sense

  1. I learn
  2. (aorist) I know, understand
  3. I seek, ask, inquire
  4. I have a habit of, am accustomed to
  5. I notice, perceive

Note

(in questions) Τί μαθών; "What were you thinking?" "Why on earth?"

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μανθάνω μανθάνεις μανθάνει
Dual μανθάνετον μανθάνετον
Plural μανθάνομεν μανθάνετε μανθάνουσιν*
SubjunctiveSingular μανθάνω μανθάνῃς μανθάνῃ
Dual μανθάνητον μανθάνητον
Plural μανθάνωμεν μανθάνητε μανθάνωσιν*
OptativeSingular μανθάνοιμι μανθάνοις μανθάνοι
Dual μανθάνοιτον μανθανοίτην
Plural μανθάνοιμεν μανθάνοιτε μανθάνοιεν
ImperativeSingular μάνθανε μανθανέτω
Dual μανθάνετον μανθανέτων
Plural μανθάνετε μανθανόντων, μανθανέτωσαν
Infinitive μανθάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μανθανων μανθανοντος μανθανουσα μανθανουσης μανθανον μανθανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μανθάνομαι μανθάνει, μανθάνῃ μανθάνεται
Dual μανθάνεσθον μανθάνεσθον
Plural μανθανόμεθα μανθάνεσθε μανθάνονται
SubjunctiveSingular μανθάνωμαι μανθάνῃ μανθάνηται
Dual μανθάνησθον μανθάνησθον
Plural μανθανώμεθα μανθάνησθε μανθάνωνται
OptativeSingular μανθανοίμην μανθάνοιο μανθάνοιτο
Dual μανθάνοισθον μανθανοίσθην
Plural μανθανοίμεθα μανθάνοισθε μανθάνοιντο
ImperativeSingular μανθάνου μανθανέσθω
Dual μανθάνεσθον μανθανέσθων
Plural μανθάνεσθε μανθανέσθων, μανθανέσθωσαν
Infinitive μανθάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μανθανομενος μανθανομενου μανθανομενη μανθανομενης μανθανομενον μανθανομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαθήσω μαθήσεις μαθήσει
Dual μαθήσετον μαθήσετον
Plural μαθήσομεν μαθήσετε μαθήσουσιν*
OptativeSingular μαθήσοιμι μαθήσοις μαθήσοι
Dual μαθήσοιτον μαθησοίτην
Plural μαθήσοιμεν μαθήσοιτε μαθήσοιεν
Infinitive μαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
μαθησων μαθησοντος μαθησουσα μαθησουσης μαθησον μαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μαθήσομαι μαθήσει, μαθήσῃ μαθήσεται
Dual μαθήσεσθον μαθήσεσθον
Plural μαθησόμεθα μαθήσεσθε μαθήσονται
OptativeSingular μαθησοίμην μαθήσοιο μαθήσοιτο
Dual μαθήσοισθον μαθησοίσθην
Plural μαθησοίμεθα μαθήσοισθε μαθήσοιντο
Infinitive μαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
μαθησομενος μαθησομενου μαθησομενη μαθησομενης μαθησομενον μαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμάνθανον ἐμάνθανες ἐμάνθανεν*
Dual ἐμανθάνετον ἐμανθανέτην
Plural ἐμανθάνομεν ἐμανθάνετε ἐμάνθανον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐμανθανόμην ἐμανθάνου ἐμανθάνετο
Dual ἐμανθάνεσθον ἐμανθανέσθην
Plural ἐμανθανόμεθα ἐμανθάνεσθε ἐμανθάνοντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓μαθον έ̓μαθες έ̓μαθεν*
Dual ἐμάθετον ἐμαθέτην
Plural ἐμάθομεν ἐμάθετε έ̓μαθον
ImperativeSingular μάθε μαθέτω
Dual μάθετον μαθέτων
Plural μάθετε μαθόντων

Perfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular μεμάθηκα μεμάθηκας μεμάθηκεν*
Dual μεμαθήκατον μεμαθήκατον
Plural μεμαθήκαμεν μεμαθήκατε μεμαθήκᾱσιν*
SubjunctiveSingular μεμαθήκω μεμαθήκῃς μεμαθήκῃ
Dual μεμαθήκητον μεμαθήκητον
Plural μεμαθήκωμεν μεμαθήκητε μεμαθήκωσιν*
OptativeSingular μεμαθήκοιμι μεμαθήκοις μεμαθήκοι
Dual μεμαθήκοιτον μεμαθηκοίτην
Plural μεμαθήκοιμεν μεμαθήκοιτε μεμαθήκοιεν
ImperativeSingular μεμάθηκε μεμαθηκέτω
Dual μεμαθήκετον μεμαθηκέτων
Plural μεμαθήκετε μεμαθηκόντων
Infinitive μεμαθηκέναι
Participle MasculineFeminineNeuter
μεμαθηκως μεμαθηκοντος μεμαθηκυῑα μεμαθηκυῑᾱς μεμαθηκον μεμαθηκοντος

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἶσ δὲ αὐτῶν γενόμενοσ προήγοροσ οὕτωσ ἔφη. τί μέλλεισ ἐρωτᾶν καὶ μανθάνειν παῤ ἡμῶν̣ ἕτοιμοι γὰρ ἀποθνῄσκειν ἐσμὲν ἢ παραβαίνειν τοὺσ πατρίουσ νόμουσ. (Septuagint, Liber Maccabees II 7:2)
  • καὶ τὸ κεφάλαιον ἤδη τοῦ σκέμματοσ τοῦτο ἐτύγχανεν,^ εἰ δοκιμαστέοσ εὐνοῦχοσ ἐπὶ φιλοσοφίαν παραγγέλλων ^ καὶ νέων προστασίαν ἐγχειρισθῆναι ἀξιῶν, τοῦ μὲν καὶ σχῆμα καὶ σώματοσ εὐμοιρίαν προσεῖναι φιλοσόφῳ δεῖν λέγοντοσ, καὶ τὸ μέγιστον, πώγωνα βαθὺν ἔχειν αὐτὸν καὶ τοῖσ προσιοῦσι καὶ μανθάνειν βουλομένοισ ἀξιόπιστον καὶ πρέποντα ταῖσ μυρίαισ ἃσ χρὴ παρὰ βασιλέωσ ἀποφέρεσθαι, τὸ δὲ τοῦ εὐνούχου καὶ τῶν βακήλων χεῖρον εἶναι · (Lucian, Eunuchus, (no name) 8:2)
  • τὸ μὲν δὴ μανθάνειν ὅσα τῇ τοιαύτῃ προαιρέσει πρόσφορα μακρὸν ἦν, μᾶλλον δὲ κομιδῇ ἀδύνατον, αἱ τέχναι δὲ γλίσχραι, καὶ σὺν πόνῳ καὶ μόγισ ἱκανὰ παρέχειν ἐδύναντο. (Lucian, Fugitivi, (no name) 13:1)
  • οὕτω μοι δοκεῖ, ταύτην μέν, ἵνα μηδὲν τέρασ μηδὲ πολυκέφαλον τέκῃ, οἴχεσθαι παρὰ τὸν ἄνδρα ὀπίσω ἐσ τὴν Ἑλλάδα, τὼ δύο δὲ τούτω δραπετίσκω παραδοθέντε τοῖν δεσπόταιν μανθάνειν ἃ πρὸ τοῦ, τὸν μὲν ἀποπλύνειν τὰσ ῥυπώσασ τῶν ὀθονῶν, τὸν Ληκυθίωνα, τὸν Μυρόπνουν δὲ αὖθισ ἀκεῖσθαι τῶν ἱματίων τὰ διερρωγότα, μαλάχῃ γε πρότερον μαστιγωθέντε. (Lucian, Fugitivi, (no name) 33:2)
  • σοφοῦ παρ’ ἀνδρὸσ χρὴ σοφόν τι μανθάνειν· (Euripides, Rhesus, episode, iambic 1:5)

Synonyms

  1. I learn

  2. I know

  3. I seek

  4. I notice

Related

Derived

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION